1 And he went again into the Synagogue; and there was a man there whose hand was dead.
2 And they were watching him to see if he would make him well on the Sabbath day, so that they might have something against him.
3 And he said to the man, Get up and come forward.
4 And he said to them, Is it right to do good on the Sabbath or to do evil? to give life or to put to death? But they said nothing.
5 And looking round on them he was angry, being sad because of their hard hearts; and he said to the man, Put out your hand. And he put it out, and his hand was made well.
6 And the Pharisees went out, and straight away made designs with the Herodians about how they might put him to death.
7 And Jesus went away with his disciples to the sea, and a great number from Galilee came after him: and from Judaea,
8 And from Jerusalem, and from Idumaea, and the other side of Jordan, and the country about Tyre and Sidon, a great number, hearing what great things he did, came to him.
9 And he made a request to his disciples to have a little boat ready for him, so that he might not be crushed by the people;
10 For he had made such a great number well that all those who were diseased were falling down before him for the purpose of touching him.
11 And the unclean spirits, whenever they saw him, went down before him, crying out, and saying, You are the Son of God.
12 And he gave them special orders not to say who he was.
13 And he went up into the mountain, and sent for those whom it was his pleasure to have with him: and they went to him.
14 And he took twelve to be with him, so that he might send them out as preachers,
15 And give them the power of driving out evil spirits:
16 To Simon he gave the second name of Peter;
17 And to James, the son of Zebedee, and John, the brother of James, he gave the second name of Boanerges, which is, Sons of thunder:
18 And Andrew, and Philip, and Bartholomew, and Matthew, and Thomas, and James, the son of Alphaeus, and Thaddaeus, and Simon the Zealot;
19 And Judas Iscariot, who was false to him.
20 And he went into a house. And the people came together again, so that they were not even able to take bread.
21 And when his friends had news of it, they went out to get him, saying, He is off his head.
22 And the scribes who came down from Jerusalem, said, He has Beelzebub, and, By the ruler of evil spirits he sends evil spirits out of men.
23 And turning to them, he said to them in the form of a story, How is it possible for Satan to put out Satan?
24 If there is division in a kingdom, that kingdom will come to destruction;
25 And if there is division in a house, that house will come to destruction;
26 And if Satan is at war with himself, and there is division in him, he will not keep his place but will come to an end.
27 But no one is able to go into the house of the strong man and take his goods, without first putting cords round the strong man, and then he will take his goods.
28 Truly, I say to you, The sons of men will have forgiveness for all their sins and for all the evil words they say:
29 But whoever says evil things against the Holy Spirit will never have forgiveness, but the evil he has done will be with him for ever:
30 Because they said, He has an unclean spirit.
31 And his mother and brothers came and were outside, and sent for him, requesting to see him.
32 And a great number were seated round him; and they said to him, See, your mother and your brothers are outside looking for you.
33 And he said in answer, Who are my mother and my brothers?
34 And looking round at those who were seated about him, he said, See, my mother and my brothers!
35 Whoever does God's pleasure, the same is my brother, and sister, and mother.
1 Kaj denove li eniris en la sinagogon, kaj tie estis viro, havanta manon velkintan.
2 Kaj oni observis lin, ĉu en la sabato li lin sanigos, por ke ili povu lin akuzi.
3 Kaj li diris al la viro, kiu havis la velkintan manon:Stariĝu en la mezo.
4 Kaj li diris al ili:Ĉu estas permesate bonfari en sabato, aŭ malbonfari? savi vivon, aŭ mortigi? Sed ili silentis.
5 Kaj kiam kun kolero li ĉirkaŭrigardis ilin, ĉagrenite pro la obstiniĝo de ilia koro, li diris al la viro:Etendu vian manon. Kaj li etendis ĝin, kaj lia mano resaniĝis.
6 Kaj la Fariseoj eliris, kaj tuj konsiliĝis kun la Herodanoj kontraŭ li, kiamaniere lin pereigi.
7 Kaj Jesuo kun siaj disĉiploj foriris ĝis la maro; kaj granda homamaso el Galileo sekvis lin. Kaj el Judujo
8 kaj el Jerusalem kaj el Edom kaj el Transjordano kaj el ĉirkaŭ Tiro kaj Cidon, grandnombra homamaso, aŭdinte ĉion, kion li faris, venis al li.
9 Kaj li diris al siaj disĉiploj, ke malgranda ŝipeto estu je lia dispono, pro la homamaso, por ke oni ne premu lin;
10 ĉar multajn li jam sanigis, tiel ke ĉiuj, kiuj havis malsanojn, premadis sur lin, por tuŝi lin.
11 Kaj malpuraj spiritoj, tuj kiam ili vidis lin, falis antaŭ li, kaj kriis, dirante:Vi estas la Filo de Dio.
12 Kaj li severe admonis ilin, ke ili ne konatigu lin.
13 Kaj li supreniris sur la monton, kaj alvokis tiujn, kiujn li mem volis; kaj ili venis al li.
14 Kaj li elektis dek du, kiujn ankaŭ li nomis apostoloj, por ke ili estu kun li, kaj por ke li dissendu ilin por prediki,
15 kaj por havi aŭtoritaton elpeli demonojn:
16 kaj Simonon li alnomis Petro;
17 kaj Jakobon, filon de Zebedeo, kaj Johanon, fraton de Jakobo, kaj tiujn li alnomis Boanerges, tio estas, Filoj de tondro;
18 kaj Andreon kaj Filipon kaj Bartolomeon kaj Mateon kaj Tomason, kaj Jakobon, filon de Alfeo, kaj Tadeon, kaj Simonon, la Fervorulon,
19 kaj Judason Iskariotan, kiu ankaŭ perfidis lin. Kaj li venis en domon.
20 Kaj denove la homamaso kunvenis tiel, ke ili ne povis eĉ manĝi panon.
21 Kaj liaj amikoj, aŭdinte tion, eliris, por kapti lin, ĉar ili diris:Li frenezas.
22 Kaj la skribistoj, kiuj alvenis el Jerusalem, diris:Li havas Baal- Zebubon; per la estro de la demonoj li elpelas la demonojn.
23 Kaj li alvokis ilin, kaj parolis al ili parabole:Kiel povas Satano elpeli Satanon?
24 Kaj se regno estas dividita kontraŭ si, tiu regno ne povas stari.
25 Kaj se domo estas dividita kontraŭ si, tiu domo ne povas stari.
26 Kaj se Satano ribelis kontraŭ si kaj estas dividita, li ne povas stari, sed havas finon.
27 Sed neniu povas eniri en la domon de la fortulo kaj trarabi liajn posedaĵojn, se unue li ne ligos la fortulon, kaj poste li trarabos lian domon.
28 Vere mi diras al vi:Ĉiuj iliaj pekoj estos pardonitaj al la filoj de homoj, kaj iliaj blasfemoj, per kiuj ajn ili blasfemos;
29 sed iu, kiu blasfemos kontraŭ la Sankta Spirito, eterne ne havos pardonon, sed estas kulpa pri eterna peko;
30 ĉar oni diris:Li havas malpuran spiriton.
31 Kaj jen alvenis lia patrino kaj liaj fratoj, kaj starante ekstere, ili sendis al li, vokante lin.
32 Kaj homamaso sidis ĉirkaŭ li; kaj oni diris al li:Jen via patrino kaj viaj fratoj ekstere vin serĉas.
33 Kaj li respondis al ili, dirante:Kiuj estas mia patrino kaj miaj fratoj?
34 Kaj ĉirkaŭrigardante tiujn, kiuj ronde ĉirkaŭ li sidis, li diris:Jen mia patrino kaj miaj fratoj!
35 Ĉar kiu ajn faros la volon de Dio, tiu estas mia frato kaj mia fratino kaj mia patrino.