1 And there came together to him the Pharisees and certain of the scribes who had come from Jerusalem,
2 And had seen that some of his disciples took their bread with unclean, that is, unwashed, hands.
3 Now the Pharisees, and all the Jews, do not take food without washing their hands with care, keeping the old rule which has been handed down to them:
4 And when they come from the market-place, they take no food till their hands are washed; and a number of other orders there are, which have been handed down to them to keep--washings of cups and pots and brass vessels.
5 And the Pharisees and the scribes put the question to him, Why do your disciples not keep the rules of the fathers, but take their bread with unwashed hands?
6 And he said, Well did Isaiah say of you, you false ones: These people give me honour with their lips, but their heart is far from me.
7 But their worship is to no purpose, while they give as their teaching the rules of men.
8 For, turning away from the law of God, you keep the rules of men.
9 And he said to them, Truly you put on one side the law of God, so that you may keep the rules which have been handed down to you.
10 For Moses said, Give honour to your father and mother, and, He who says evil of father or mother, let him have the punishment of death:
11 But you say, If a man says to his father or his mother, That by which you might have had profit from me is Corban, that is to say, Given to God,
12 You no longer let him do anything for his father or his mother;
13 Making the word of God of no effect by your rule, which you have given: and a number of other such things you do.
14 And turning to the people again, he said to them, Give ear to me all of you, and let my words be clear to you:
15 There is nothing outside the man which, going into him, is able to make him unclean: but the things which come out of the man are those which make the man unclean.
16 []
17 And when he had gone into the house away from all the people, his disciples put questions to him about the saying.
18 And he said to them, Have even you so little wisdom? Do you not see that whatever goes into a man from outside is not able to make him unclean,
19 Because it goes not into the heart but into the stomach, and goes out with the waste? He said this, making all food clean.
20 And he said, That which comes out of the man, that makes the man unclean.
21 Because from inside, from the heart of men, come evil thoughts and unclean pleasures,
22 The taking of goods and of life, broken faith between husband and wife, the desire of wealth, wrongdoing, deceit, sins of the flesh, an evil eye, angry words, pride, foolish acts:
23 All these evil things come from inside, and make the man unclean.
24 And he went away from there to the country of Tyre and Sidon. And he went into a house, desiring that no man might have knowledge of it: and he was not able to keep it secret.
25 But a woman, whose little daughter had an unclean spirit, having had news of him, came straight away and went down at his feet.
26 Now the woman was a Greek, a Syro-phoenician by birth: and she made a request to him that he would send the evil spirit out of her daughter.
27 And he said to her, Let the children first have their food: for it is not right to take the children's bread and give it to the dogs.
28 But she said to him in answer, Yes, Lord: even the dogs under the table take the bits dropped by the children.
29 And he said to her, For this saying go your way; the evil spirit has gone out of your daughter.
30 And she went away to her house, and saw the child on the bed, and the evil spirit gone out.
31 And again he went out from Tyre, and came through Sidon to the sea of Galilee, through the country of Decapolis.
32 And they came to him with one who had no power of hearing and had trouble in talking; and they made a request to him to put his hands on him.
33 And he took him on one side from the people privately, and put his fingers into his ears, and he put water from his mouth on the man's tongue with his finger;
34 And looking up to heaven, he took a deep breath, and said to him, Ephphatha, that is, Be open.
35 And his ears became open, and the band of his tongue was made loose, and his words became clear.
36 And he gave them orders not to give news of it to anyone; but the more he made this request, so much the more they made it public.
37 And they were overcome with wonder, saying, He has done all things well: he even gives back the power of hearing and the power of talking to those who have been without them.
1 Kaj kolektiĝis al li la Fariseoj kaj iuj el la skribistoj, kiuj venis el Jerusalem,
2 kaj jam vidis, ke kelkaj el liaj disĉiploj manĝas panon kun manoj profanaj, tio estas nelavitaj.
3 Kaj la Fariseoj kaj ĉiuj Judoj, se ili ne lavis zorge la manojn, ne manĝas, tenante la tradicion de la antaŭuloj;
4 kaj veninte el komercejo, ili ne manĝas, ne sin lavinte; kaj estas multaj aliaj aferoj, kiujn ili ricevis por observi, trempon de pokaloj kaj mezurpotoj kaj kupraj vazoj.
5 Kaj lin demandis la Fariseoj kaj la skribistoj:Kial ne faras viaj disĉiploj laŭ la tradicio de la antaŭuloj, sed manĝas panon kun manoj profanaj?
6 Kaj li diris al ili:Bone profetis Jesaja pri vi hipokrituloj, kiel estas skribite: Ĉi tiu popolo honoras Min per siaj lipoj, Sed ilia koro estas malproksime de Mi.
7 Sed vane ili Min adoras, Instruante kiel doktrinojn ordonojn de homoj.
8 Ĉar, forlasinte la ordonon de Dio, vi tenas la tradicion de homoj.
9 Kaj li diris al ili:Efektive vi forrifuzas la ordonon de Dio, por observi vian tradicion.
10 Ĉar Moseo diris:Respektu vian patron kaj vian patrinon; kaj:Kiu malbenas sian patron aŭ sian patrinon, tiu nepre mortu.
11 Sed vi diras:Se iu diros al sia patro aŭ sia patrino:Korban, tio estas Oferdono, estu tio, per kio vi povus profiti de mi,
12 vi jam ne permesas al li fari ion por sia patro aŭ sia patrino;
13 vantigante la vorton de Dio per via tradicio, kiun vi transdonis; kaj multajn tiajn aferojn vi faras.
14 Kaj denove alvokinte la homamason, li diris al ili:Ĉiuj min aŭskultu kaj komprenu:
15 ekzistas nenio, kio, enirante en homon de ekstere, povas lin profani; sed kio eliras el homo, tio profanas la homon.
16 Kiu havas orelojn por aŭdi, tiu aŭdu.
17 Kaj kiam li eniris en domon for de la homamaso, liaj disĉiploj demandis lin pri la parabolo.
18 Kaj li diris al ili:Ĉu vi ankaŭ estas tiel sen kompreno? Ĉu vi ne konscias, ke ĉio, eniranta de ekstere en homon, ne povas profani lin;
19 ĉar ĝi eniras ne en lian koron, sed en la ventron, kaj eliras en apartan lokon? Tion li diris, indigante ĉiajn manĝaĵojn.
20 Kaj li diris:Kio elvenas el homo, tio profanas la homon.
21 Ĉar de interne, el la koro de homoj, eliras malvirtaj pensoj, malĉastaĵoj,
22 ŝteloj, mortigoj, adultoj, avideco, malindaĵoj, ruzeco, voluptoj, malica okulo, blasfemo, aroganteco, malsaĝeco;
23 ĉiuj tiuj malbonoj elvenas de interne kaj profanas la homon.
24 Kaj irinte de tie, li venis en la limojn de Tiro kaj Cidon. Kaj enirinte en domon, li volis, ke neniu sciu; sed li ne povis esti kaŝita.
25 Sed aŭdinte pri li, iu virino, kies filineto havis malpuran spiriton, venis kaj falis antaŭ liaj piedoj.
26 Kaj la virino estis Grekino, rase Sirofenika. Kaj ŝi petis lin, ke li elpelu la demonon el ŝia filino.
27 Kaj li diris al ŝi:Lasu unue satigi la infanojn, ĉar ne decas preni la panon de la infanoj kaj ĵeti ĝin al la hundetoj.
28 Sed ŝi respondis kaj diris al li:Jes, Sinjoro; ĉar eĉ la hundetoj sub la tablo manĝas el la panpecetoj de la infanoj.
29 Kaj li diris al ŝi:Pro ĉi tiu vorto iru vian vojon; la demono eliris el via filino.
30 Kaj kiam ŝi iris en sian domon, ŝi trovis la infaninon kuŝigita sur la lito, kaj la demonon foririnta.
31 Kaj denove foririnte el la limoj de Tiro, li venis tra Cidon al la Galilea Maro, tra la mezo de la limoj de Dekapolis.
32 Kaj oni kondukis al li viron surdan kaj apenaŭ parolkapablan, kaj petis lin, ke li metu sian manon sur lin.
33 Kaj kondukinte lin el la homamaso en apartan lokon, li metis siajn fingrojn en liajn orelojn, kaj kraĉinte, li tuŝis lian langon;
34 kaj suprenrigardinte al la ĉielo, li ĝemis, kaj diris al li:Efata, tio estas:Malfermiĝu.
35 Kaj liaj oreloj malfermiĝis, kaj la ligilo de lia lango malstreĉiĝis, kaj li parolis klare.
36 Kaj li admonis ilin, ke oni diru tion al neniu; sed ju pli li malpermesis, des pli multe ili ĉie sciigis ĝin.
37 Kaj supermezure ili miregis, dirante:Li faris ĉion bone; li igas la surdulojn aŭdi, kaj la mutulojn paroli.