1 And Jesus, talking to them again in stories, said:

2 The kingdom of heaven is like a certain king, who made a feast when his son was married,

3 And sent out his servants to get in the guests to the feast: and they would not come.

4 Again he sent out other servants, with orders to say to the guests, See, I have made ready my feast: my oxen and my fat beasts have been put to death, and all things are ready: come to the feast.

5 But they gave no attention, and went about their business, one to his farm, another to his trade:

6 And the rest put violent hands on his servants, and did evil to them, and put them to death.

7 But the king was angry; and he sent his armies, and those who had put his servants to death he gave to destruction, burning down their town with fire.

8 Then he said to his servants, The feast is ready but the guests were not good enough.

9 Go then to the cross-roads, and get all those whom you see to come to the bride-feast.

10 And those servants went out into the streets, and got together all those whom they came across, bad and good: and the feast was full of guests.

11 But when the king came in to see the guests, he saw there a man who had not on a guest's robe;

12 And he says to him, Friend, how came you in here not having a guest's robe? And he had nothing to say.

13 Then the king said to the servants, Put cords round his hands and feet and put him out into the dark; there will be weeping and cries of sorrow.

14 For out of all to whom the good news has come, only a small number will get salvation.

15 Then the Pharisees went and had a meeting to see how they might make use of his words to take him.

16 And they sent to him their disciples, with the Herodians, saying, Master, we see that you are true, and that you are teaching the true way of God, and have no fear of anyone, because you have no respect for a man's position.

17 Give us, then, your opinion of this: Is it right to give tax to Caesar, or not?

18 But Jesus saw their trick and said, Oh false ones, why are you attempting to put me in the wrong?

19 Let me see the tax money. And they gave him a penny.

20 And he said to them, Whose is this image and name on it?

21 They say to him, Caesar's. Then he said to them, Give to Caesar the things which are Caesar's, and to God the things which are God's.

22 And hearing it, they were full of wonder, and went away from him.

23 On the same day there came to him the Sadducees, who say that there is no coming back from the dead: and they put a question to him, saying,

24 Master, Moses said, If a man, at the time of his death, has no children, let his brother take his wife, and get a family for his brother;

25 Now there were among us seven brothers; and the first was married and at his death, having no seed, gave his wife to his brother;

26 In the same way the second and the third, up to the seventh.

27 And last of all the woman came to her end.

28 When they come back from the dead, then, whose wife will she be of the seven? because they all had her.

29 But Jesus said to them in answer, You are in error, not having knowledge of the Writings, or of the power of God.

30 For when they come back from the dead there are no husbands and wives, but they are as the angels in heaven.

31 But about the dead coming back to life, have you no knowledge of what was said to you by God in the Writings:

32 I am the God of Abraham, and the God of Isaac, and the God of Jacob? God is not the God of the dead but of the living.

33 And the people hearing it were surprised at his teaching.

34 But the Pharisees, hearing how the mouths of the Sadducees had been stopped, came together;

35 And one of them, a teacher of the law, put a question to him, testing him, and saying,

36 Master, which is the chief rule in the law?

37 And he said to him, Have love for the Lord your God with all your heart, and with all your soul, and with all your mind.

38 This is the first and greatest rule.

39 And a second like it is this, Have love for your neighbour as for yourself.

40 On these two rules all the law and the prophets are based.

41 Now while the Pharisees were together, Jesus put a question to them, saying,

42 What is your opinion of the Christ? whose son is he? They say to him, The Son of David.

43 He says to them, How then does David in the Spirit give him the name of Lord, saying,

44 The Lord said to my Lord, Be seated at my right hand, till I put under your feet all those who are against you?

45 If David then gives him the name of Lord, how is he his son?

46 And no one was able to give him an answer, and so great was their fear of him, that from that day no one put any more questions to him.

1 Kaj respondante, Jesuo denove parolis al ili parabole, dirante:

2 La regno de la ĉielo similas al unu reĝo, kiu faris edziĝan feston por sia filo,

3 kaj sendis siajn sklavojn, por voki la invititojn al la edziĝa festo; kaj ili ne volis veni.

4 Poste li sendis aliajn sklavojn, dirante:Diru al la invititoj:Jen mi preparis la manĝon; miaj bovoj kaj miaj grasigitaj brutoj estas buĉitaj, kaj ĉio estas preta; venu al la edziĝa festo.

5 Sed ili malatentis, kaj foriris, unu al sia bieno, alia al sia komercado;

6 kaj la ceteraj, kaptinte liajn sklavojn, perfortis kaj mortigis ilin.

7 Kaj la reĝo koleris; kaj sendinte siajn armeojn, li pereigis tiujn mortigintojn kaj bruligis ilian urbon.

8 Tiam li diris al siaj sklavoj:La edziĝa festo estas preta, sed la invititoj ne estis indaj.

9 Iru do al la disirejoj de la vojoj, kaj ĉiujn, kiujn vi trovos, invitu al la edziĝa festo.

10 Kaj tiuj sklavoj, elirinte sur la vojojn, kunvenigis ĉiujn, kiujn ili trovis, malbonajn kaj bonajn; kaj la edziĝa festo pleniĝis de gastoj.

11 Sed la reĝo, enveninte por rigardi la gastojn, tie vidis viron, kiu ne havis sur si edziĝofestan veston;

12 kaj li diris al li:Amiko, kiel vi envenis ĉi tien, ne havante edziĝofestan veston? Kaj li silentadis.

13 Tiam la reĝo diris al siaj servantoj:Ligu lin mane kaj piede, kaj elĵetu lin en la eksteran mallumon; tie estos la plorado kaj la grincado de dentoj.

14 Ĉar multaj estas vokitaj, sed malmultaj estas elektitaj.

15 Tiam iris la Fariseoj, kaj konsiliĝis, kiel ili povos impliki lin per interparolado.

16 Kaj ili sendis al li siajn disĉiplojn kun la Herodanoj, por diri:Majstro, ni scias, ke vi estas verama, kaj instruas laŭ vero la vojon de Dio, kaj ne zorgas pri iu ajn; ĉar vi ne favoras la personon de homoj.

17 Diru do al ni, kiel ŝajnas al vi? ĉu konvenas doni tributon al Cezaro, aŭ ne?

18 Sed Jesuo, sciante ilian ruzecon, diris:Kial vi min provas, hipokrituloj?

19 Montru al mi la tributan moneron. Kaj ili alportis al li denaron.

20 Kaj li diris al ili:Kies estas ĉi tiu bildo kaj la surskribaĵo?

21 Ili diris al li:De Cezaro. Tiam li diris al ili:Redonu do al Cezaro la propraĵon de Cezaro, kaj al Dio la propraĵon de Dio.

22 Kaj aŭdinte, ili miris, kaj lin lasis kaj foriris.

23 En tiu sama tago alvenis al li Sadukeoj, kiuj diras, ke ne estas releviĝo; kaj ili demandis lin, dirante:

24 Majstro, Moseo diris:Se iu mortas, ne havante infanojn, lia frato edziĝu kun lia edzino kaj naskigu idaron al sia frato.

25 Estis ĉe ni sep fratoj; kaj la unua edziĝis kaj mortis, kaj ne havante idaron, lasis sian edzinon al sia frato;

26 tiel same ankaŭ la dua, kaj la tria, ĝis la sepa.

27 Kaj post ĉiuj la virino mortis.

28 En la releviĝo do, por kiu el la sep ŝi estos edzino? ĉar ĉiuj ŝin havis.

29 Sed Jesuo responde diris:Vi eraras, ne sciante la Skribojn, nek la potencon de Dio.

30 Ĉar en la releviĝo oni nek edziĝas nek edziniĝas, sed estas kiel anĝeloj en la ĉielo.

31 Sed pri la releviĝo el la mortintoj, ĉu vi ne legis tion, kio estis dirita al vi de Dio, nome:

32 Mi estas la Dio de Abraham kaj la Dio de Isaak kaj la Dio de Jakob? Dio estas Dio ne de la mortintoj, sed de la vivantoj.

33 Kaj kiam la homamaso tion aŭdis, ili miregis pro lia instruado.

34 Sed la Fariseoj, aŭdinte, ke li silentigis la Sadukeojn, kune kolektiĝis.

35 Kaj unu el ili, leĝisto, demandis lin, provante lin:

36 Majstro, kiu estas la granda ordono en la leĝo?

37 Kaj li diris al li:Amu la Eternulon, vian Dion, per via tuta koro kaj per via tuta animo kaj per via tuta menso.

38 Ĉi tiu estas la granda kaj la unua ordono.

39 Kaj dua estas simila al ĝi:Amu vian proksimulon kiel vin mem.

40 De ĉi tiuj du ordonoj dependas la tuta leĝo kaj la profetoj.

41 Kaj kiam la Fariseoj jam kunvenis, Jesuo ilin demandis,

42 dirante:Kion vi pensas pri la Kristo? kies filo li estas? Ili diris al li:De David.

43 Li diris al ili:Kial do David, en la Spirito, lin nomas Sinjoro, dirante:

44 La Eternulo diris al mia Sinjoro: Sidu dekstre de Mi, Ĝis Mi faros viajn malamikojn benketo por viaj piedoj?

45 Se do David nomas lin Sinjoro, kiel li estas lia filo?

46 Kaj neniu povis respondi unu vorton al li, nek iu post tiu tago plu kuraĝis fari al li demandon.