1 And when Jesus had come to the end of all these words, he said to his disciples,
2 After two days is the Passover, and the Son of man will be given up to the death of the cross.
3 Then the chief priests and the rulers of the people came together in the house of the high priest, who was named Caiaphas.
4 And they made designs together to take Jesus by some trick, and put him to death.
5 But they said, Not while the feast is going on, for fear of trouble among the people.
6 Now when Jesus was in Bethany in the house of Simon the leper,
7 There came to him a woman having a bottle of perfume of great price, and she put the perfume on his head when he was seated at table.
8 But when the disciples saw it they were angry, saying, To what purpose is this waste?
9 For we might have got much money for this and given it to the poor.
10 But Jesus, seeing it, said to them, Why are you troubling the woman? she has done a kind act to me.
11 For the poor you have ever with you, but me you have not for ever.
12 For in putting this perfume on my body, she did it to make me ready for my last resting-place.
13 Truly I say to you, Wherever this good news goes out in all the world, what this woman has done will be talked of in memory of her.
14 Then one of the twelve, who was named Judas Iscariot, went to the chief priests and said,
15 What will you give me, if I give him up to you? And the price was fixed at thirty bits of silver.
16 And from that time he was watching for a chance to give him into their hands.
17 Now on the first day of unleavened bread the disciples came to Jesus, saying, Where are we to make ready for you to take the Passover meal?
18 And he said to them, Go into the town to such a man, and say to him, The Master says, My time is near: I will keep the Passover at your house with my disciples.
19 And the disciples did as Jesus had said to them; and they made ready the Passover.
20 Now when evening was come, he was seated at table with the twelve disciples;
21 And while they were taking food, he said, Truly I say to you that one of you will be false to me.
22 And they were very said, and said to him, one by one, Is it I, Lord?
23 And he made answer and said, He who puts his hand into the plate with me, the same will be false to me.
24 The Son of man goes, even as the Writings say of him: but a curse is on that man through whom the Son of man is given up; it would have been well for that man if he had never come into the world.
25 And Judas, who was false to him, made answer and said, Is it I, Master? He says to him, Yes.
26 And when they were taking food, Jesus took bread and, after blessing it, he gave the broken bread to the disciples and said, Take it; this is my body.
27 And he took a cup and, having given praise, he gave it to them, saying,
28 Take of it, all of you, for this is my blood of the testament, which is given for men for the forgiveness of sins.
1 Kaj kiam Jesuo finis ĉiujn tiujn vortojn, li diris al siaj disĉiploj:
2 Vi scias, ke post du tagoj okazos la Pasko, kaj la Filo de homo estos transdonita, por esti krucumita.
3 Tiam kunvenis la ĉefpastroj kaj la pliaĝuloj de la popolo, en la korto de la ĉefpastro, kies nomo estis Kajafas;
4 kaj ili konsiliĝis, por ke ili povu per ruzo kapti Jesuon, kaj mortigi lin.
5 Sed ili diris:Ne dum la festo, por ke ne leviĝu tumulto ĉe la popolo.
6 Kaj kiam Jesuo estis en Betania, en la domo de Simon, leprulo,
7 venis al li virino, havanta alabastran vazon da multekosta ŝmiraĵo, kaj ŝi verŝis ĝin sur lian kapon, dum li sidis ĉe manĝo.
8 Sed kiam la disĉiploj tion vidis, ili indignis, dirante:
9 Por kio estas ĉi tiu malŝparo? Ĉar ĉi tiun ŝmiraĵon oni povus vendi por granda prezo, kaj doni al malriĉuloj.
10 Sed Jesuo, tion sciante, diris al ili:Kial vi ĝenas la virinon? ŝi faris bonan faron al mi.
11 Ĉar la malriĉulojn vi ĉiam havas kun vi, sed min vi ne ĉiam havas.
12 Ĉar verŝante ĉi tiun ŝmiraĵon sur mian korpon, ŝi tion faris por mia entombigo.
13 Vere mi diras al vi:Kie ajn estos predikata ĉi tiu evangelio en la tuta mondo, tio ankaŭ, kion faris ĉi tiu virino, estos priparolata, por memoraĵo de ŝi.
14 Tiam unu el la dek du, nomata Judas Iskariota, iris al la ĉefpastroj,
15 kaj diris:Kion vi volas doni al mi, se mi lin transdonos al vi? Kaj ili pesis por li tridek arĝentajn monerojn.
16 Kaj de tiam li serĉis okazon, por transdoni lin.
17 Kaj en la unua tago de macoj la disĉiploj venis al Jesuo, dirante:Kie vi volas, ke ni pretigu por vi, por manĝi la Paskon?
18 Kaj li diris:Iru en la urbon al trovotulo, kaj diru al li:La Majstro diras:Mia tempo estas proksima; mi faros la Paskon ĉe vi, kun miaj disĉiploj.
19 Kaj la disĉiploj faris, kiel Jesuo ordonis al ili, kaj ili pretigis la Paskon.
20 Kaj kiam vesperiĝis, li sidis ĉe manĝo kun la dek du disĉiploj;
21 kaj dum ili manĝis, li diris:Vere mi diras al vi, ke unu el vi perfidos min.
22 Kaj ili tre malĝojis, kaj ĉiu komencis diri al li:Sinjoro, ĉu eble mi?
23 Kaj li respondis kaj diris:Tiu, kiu trempis kun mi la manon en la pladon, perfidos min.
24 La Filo de homo iros, kiel estas skribite pri li; sed ve al tiu viro, de kiu la Filo de homo estos perfidita! se tiu homo ne estus naskita, estus bone por li.
25 Kaj Judas, kiu estis lin perfidonta, responde diris:Ĉu eble mi, Rabeno? Li diris al li:Vi diris.
26 Kaj dum ili manĝis, Jesuo prenis panon, kaj beninte, dispecigis ĝin kaj donis al la disĉiploj, kaj diris:Prenu, manĝu; ĉi tio estas mia korpo.
27 Kaj li prenis kalikon, kaj doninte dankon, donis al ili, dirante:Vi ĉiuj trinku el ĝi;
28 ĉar ĉi tio estas mia sango de la interligo, kiu estas elverŝata por multaj, por la pardonado de pekoj.