1 Better a bit of dry bread in peace, than a house full of feasting and violent behaviour.
2 A servant who does wisely will have rule over a son causing shame, and will have his part in the heritage among brothers.
3 The heating-pot is for silver and the oven-fire for gold, but the Lord is the tester of hearts.
4 A wrongdoer gives attention to evil lips, and a man of deceit gives ear to a damaging tongue.
5 Whoever makes sport of the poor puts shame on his Maker; and he who is glad because of trouble will not go free from punishment.
6 Children's children are the crown of old men, and the glory of children is their fathers.
7 Fair words are not to be looked for from a foolish man, much less are false lips in a ruler.
8 An offering of money is like a stone of great price in the eyes of him who has it: wherever he goes, he does well.
9 He who keeps a sin covered is looking for love; but he who keeps on talking of a thing makes division between friends.
10 A word of protest goes deeper into one who has sense than a hundred blows into a foolish man.
11 An uncontrolled man is only looking for trouble, so a cruel servant will be sent against him.
12 It is better to come face to face with a bear whose young ones have been taken away than with a foolish man acting foolishly.
13 If anyone gives back evil for good, evil will never go away from his house.
14 The start of fighting is like the letting out of water: so give up before it comes to blows.
15 He who gives a decision for the evil-doer and he who gives a decision against the upright, are equally disgusting to the Lord.
16 How will money in the hand of the foolish get him wisdom, seeing that he has no sense?
17 A friend is loving at all times, and becomes a brother in times of trouble.
18 A man without sense gives his hand in an agreement, and makes himself responsible before his neighbour.
19 The lover of fighting is a lover of sin: he who makes high his doorway is looking for destruction.
20 Nothing good comes to him whose heart is fixed on evil purposes: and he who has an evil tongue will come to trouble.
21 He who has an unwise son gets sorrow for himself, and the father of a foolish son has no joy.
22 A glad heart makes a healthy body, but a crushed spirit makes the bones dry.
23 A sinner takes an offering out of his robe, to get a decision for himself in a cause.
24 Wisdom is before the face of him who has sense; but the eyes of the foolish are on the ends of the earth.
25 A foolish son is a grief to his father, and bitter pain to her who gave him birth.
26 To give punishment to the upright is not good, or to give blows to the noble for their righteousness.
27 He who has knowledge says little: and he who has a calm spirit is a man of good sense.
28 Even the foolish man, when he keeps quiet, is taken to be wise: when his lips are shut he is credited with good sense.
1 Pli bona estas seka peco da pano, sed kun trankvileco, Ol domo plena de viando, kun malpaco.
2 Saĝa sklavo regos super filo hontinda, Kaj dividos heredon kune kun fratoj.
3 Fandujo estas por arĝento, kaj forno por oro; Sed la korojn esploras la Eternulo.
4 Malbonfaranto obeas malbonajn buŝojn; Malveremulo atentas malpian langon.
5 Kiu mokas malriĉulon, tiu ofendas lian Kreinton; Kiu ĝojas pri ies malfeliĉo, tiu ne restos sen puno.
6 Nepoj estas krono por maljunuloj; Kaj gloro por infanoj estas iliaj gepatroj.
7 Al malsaĝulo ne konvenas alta parolado, Kaj ankoraŭ malpli al nobelo mensogado.
8 Donaco estas juvelo en la okuloj de sia mastro; Kien ajn li sin turnos, li sukcesos.
9 Kiu kovras kulpon, tiu serĉas amikecon; Sed kiu reparolas pri la afero, tiu disigas amikojn.
10 Pli efikas riproĉo ĉe saĝulo, Ol cent batoj ĉe malsaĝulo.
11 Malbonulo serĉas nur ribelon; Sed terura sendato estos sendita kontraŭ lin.
12 Pli bone estas renkonti ursinon, al kiu estas rabitaj ĝiaj infanoj, Ol malsaĝulon kun lia malsaĝeco.
13 Kiu redonas malbonon por bono, El ties domo ne malaperos malbono.
14 La komenco de malpaco estas kiel liberigo de akvo; Antaŭ ol ĝi tro vastiĝis, forlasu la malpacon.
15 Kiu pravigas malvirtulon, kaj kiu malpravigas virtulon, Ambaŭ estas abomenaĵo por la Eternulo.
16 Por kio servas mono en la mano de malsaĝulo? Ĉu por aĉeti saĝon, kiam li prudenton ne havas?
17 En ĉiu tempo amiko amas, Kaj li fariĝas frato en mizero.
18 Homo malsaĝa donas manon en manon, Kaj garantias por sia proksimulo.
19 Kiu amas malpacon, tiu amas pekon; Kiu tro alte levas sian pordon, tiu serĉas pereon.
20 Malica koro ne trovos bonon; Kaj kiu havas neĝustan langon, tiu enfalos en malfeliĉon.
21 Kiu naskas malsaĝulon, tiu havas ĉagrenon; Kaj patro de malprudentulo ne havos ĝojon.
22 Ĝoja koro estas saniga; Kaj malĝoja spirito sekigas la ostojn.
23 Kaŝitajn donacojn akceptas malvirtulo, Por deklini la vojon de la justeco.
24 Antaŭ la vizaĝo de prudentulo estas saĝo; Sed la okuloj de malsaĝulo estas en la fino de la tero.
25 Filo malsaĝa estas ĉagreno por sia patro, Kaj malĝojo por sia patrino.
26 Ne estas bone suferigi virtulon, Nek bati noblulon, kiu agas juste.
27 Kiu ŝparas siajn vortojn, tiu estas prudenta; Kaj trankvilanimulo estas homo saĝa.
28 Eĉ malsaĝulo, se li silentas, estas rigardata kiel saĝulo; Kaj kiel prudentulo, se li tenas fermita sian buŝon.