1 Est autem fides sperandarum substantia rerum, argumentum non apparentium.

2 In hac enim testimonium consecuti sunt senes.

3 Fide intelligimus aptata esse scula verbo Dei : ut ex invisibilibus visibilia fierent.

4 Fide plurimam hostiam Abel, quam Cain, obtulit Deo, per quam testimonium consecutus est esse justus, testimonium perhibente muneribus ejus Deo, et per illam defunctus adhuc loquitur.

5 Fide Henoch translatus est ne videret mortem, et non inveniebatur, quia transtulit illum Deus : ante translationem enim testimonium habuit placuisse Deo.

6 Sine fide autem impossibile est placere Deo. Credere enim oportet accedentem ad Deum quia est, et inquirentibus se remunerator sit.

7 Fide No responso accepto de iis qu adhuc non videbantur, metuens aptavit arcam in salutem domus su, per quam damnavit mundum : et justiti, qu per fidem est, hres est institutus.

8 Fide qui vocatur Abraham obedivit in locum exire, quem accepturus erat in hreditatem : et exiit, nesciens quo iret.

9 Fide demoratus est in terra repromissionis, tamquam in aliena, in casulis habitando cum Isaac et Jacob cohredibus repromissionis ejusdem.

10 Exspectabat enim fundamenta habentem civitatem : cujus artifex et conditor Deus.

11 Fide et ipsa Sara sterilis virtutem in conceptionem seminis accepit, etiam prter tempus tatis : quoniam fidelem credidit esse eum qui repromiserat.

12 Propter quod et ab uno orti sunt (et hoc emortuo) tamquam sidera cli in multitudinem, et sicut arena, qu est ad oram maris, innumerabilis.

13 Juxta fidem defuncti sunt omnes isti, non acceptis repromissionibus, sed a longe eas aspicientes, et salutantes, et confitentes quia peregrini et hospites sunt super terram.

14 Qui enim hc dicunt, significant se patriam inquirere.

15 Et si quidem ipsius meminissent de qua exierunt, habebant utique tempus revertendi :

16 nunc autem meliorem appetunt, id est, clestem. Ideo non confunditur Deus vocari Deus eorum : paravit enim illis civitatem.

17 Fide obtulit Abraham Isaac, cum tentaretur, et unigenitum offerebat, qui susceperat repromissiones :

18 ad quem dictum est : Quia in Isaac vocabitur tibi semen :

19 arbitrans quia et a mortuis suscitare potens est Deus : unde eum et in parabolam accepit.

20 Fide et de futuris benedixit Isaac Jacob et Esau.

21 Fide Jacob, moriens, singulos filiorum Joseph benedixit : et adoravit fastigium virg ejus.

22 Fide Joseph, moriens, de profectione filiorum Isral memoratus est, et de ossibus suis mandavit.

23 Fide Moyses, natus, occultatus est mensibus tribus a parentibus suis, eo quod vidissent elegantem infantem, et non timuerunt regis edictum.

24 Fide Moyses grandis factus negavit se esse filium fili Pharaonis,

25 magis eligens affligi cum populo Dei, quam temporalis peccati habere jucunditatem,

26 majores divitias stimans thesauro gyptiorum, improperium Christi : aspiciebat enim in remunerationem.

27 Fide reliquit gyptum, non veritus animositatem regis : invisibilem enim tamquam videns sustinuit.

28 Fide celebravit Pascha, et sanguinis effusionem : ne qui vastabat primitiva, tangeret eos.

29 Fide transierunt mare Rubrum tamquam per aridam terram : quod experti gyptii, devorati sunt.

30 Fide muri Jericho corruerunt, circuitu dierum septem.

31 Fide Rahab meretrix non periit cum incredulis, excipiens exploratores cum pace.

32 Et quid adhuc dicam ? deficiet enim me tempus enarrantem de Gedeon, Barac, Samson, Jephte, David, Samuel, et prophetis :

33 qui per fidem vicerunt regna, operati sunt justitiam, adepti sunt repromissiones, obturaverunt ora leonum,

34 extinxerunt impetum ignis, effugerunt aciem gladii, convaluerunt de infirmitate, fortes facti sunt in bello, castra verterunt exterorum :

35 acceperunt mulieres de resurrectione mortuos suos : alii autem distenti sunt non suscipientes redemptionem ut meliorem invenirent resurrectionem.

36 Alii vero ludibria, et verbera experti, insuper et vincula, et carceres :

37 lapidati sunt, secti sunt, tentati sunt, in occisione gladii mortui sunt, circuierunt in melotis, in pellibus caprinis, egentes, angustiati, afflicti :

38 quibus dignus non erat mundus : in solitudinibus errantes, in montibus, in speluncis, et in cavernis terr.

39 Et hi omnes testimonio fidei probati, non acceperunt repromissionem,

40 Deo pro nobis melius aliquid providente, ut non sine nobis consummarentur.