1 [V pastoribus qui disperdunt et dilacerantgregem pascu me ! dicit Dominus.

2 Ideo hc dicit Dominus Deus Isralad pastores qui pascunt populum meum :Vos dispersistis gregem meum,et ejecistis eos, et non visitastis eos :ecce ego visitabo super vosmalitiam studiorum vestrorum, ait Dominus.

3 Et ego congregabo reliquias gregis meide omnibus terris ad quas ejecero eos illuc :et convertam eos ad rura sua,et crescent et multiplicabuntur.

4 Et suscitabo super eos pastores, et pascent eos :non formidabunt ultra, et non pavebunt,et nullus quretur ex numero, dicit Dominus.]

5 [Ecce dies veniunt, dicit Dominus,et suscitabo David germen justum :et regnabit rex, et sapiens erit,et faciet judicium et justitiam in terra.

6 In diebus illis salvabitur Juda,et Isral habitabit confidenter :et hoc est nomen quod vocabunt eum :Dominus justus noster.

7 Propter hoc ecce dies veniunt, dicit Dominus,et non dicent ultra : Vivit Domnus,qui eduxit filios Isral de terra gypti,

8 sed : Vivit Dominus,qui eduxit et adduxit semen domus Isral de terra aquilonis,et de cunctis terris ad quas ejeceram eos illuc,et habitabunt in terra sua.]

9 Ad prophetas : [Contritum est cor meum in medio mei,contremuerunt omnia ossa mea :factus sum quasi vir ebrius,et quasi homo madidus a vino,a facie Domini,et a facie verborum sanctorum ejus.

10 Quia adulteris repleta est terra,quia a facie maledictionis luxit terra,arefacta sunt arva deserti :factus est cursus eorum malus :et fortitudo eorum dissimilis.

11 Propheta namque et sacerdos polluti sunt,et in domo mea inveni malum eorum, ait Dominus.

12 Idcirco via eorum erit quasi lubricum in tenebris :impellentur enim, et corruent in ea :afferam enim super eos mala,annum visitationis eorum, ait Dominus.

13 Et in prophetis Samari vidi fatuitatem :prophetabunt in Baal,et decipiebant populum meum Isral.

14 Et in prophetis Jerusalem vidi similitudinem adulterantium,et iter mendacii :et confortaverunt manus pessimorum,ut non converteretur unusquisque a malitia sua :facti sunt mihi omnes ut Sodoma,et habitatores ejus quasi Gomorrha.

15 Propterea hc dicit Dominus exercituum ad prophetas :Ecce ego cibabo eos absinthio,et potabo eos felle :a prophetis enim Jerusalem egressa est pollutio super omnem terram.

16 Hc dicit Dominus exercituum :Nolite audire verba prophetarumqui prophetant vobis, et decipiunt vos :visionem cordis sui loquuntur,non de ore Domini.

17 Dicunt his qui blasphemant me :Locutus est Dominus : Pax erit vobis :et omni qui ambulat in pravitate cordis sui dixerunt :Non veniet super vos malum.

18 Quis enim affuit in consilio Domini,et vidit, et audivit sermonem ejus ?Quis consideravit verbum illius, et audivit ?

19 Ecce turbo Dominic indignationis egredietur,et tempestas erumpens super caput impiorum veniet.

20 Non revertetur furor Domini,usque dum faciat et usque dum compleat cogitationem cordis sui :in novissimis diebus intelligetis consilium ejus.

21 Non mittebam prophetas,et ipsi currebant :non loquebar ad eos,et ipsi prophetabant.

22 Si stetissent in consilio meo,et nota fecissent verba mea populo meo,avertissem utique eos a via sua malaet a cogitationibus suis pessimis.

23 Putasne Deus e vicino ego sum, dicit Dominus,et non Deus de longe ?

24 Si occultabitur vir in absconditis,et ego non videbo eum ? dicit Dominus.Numquid non clum et terram ego impleo ? dicit Dominus.

25 Audivi qu dixerunt prophetprophetantes in nomine meo mendacium,atque dicentes : Somniavi, somniavi.

26 Usquequo istud est in corde prophetarumvaticinantium mendacium,et prophetantium seductiones cordis sui ?

27 Qui volunt facere ut obliviscatur populus meus nominis mei,propter somnia eorum qu narrat unusquisque ad proximum suum,sicut obliti sunt patres eorum nominis mei propter Baal ?

28 Propheta qui habet somnium,narret somnium :et qui habet sermonem meum,loquatur sermonem meum vere.Quid paleis ad triticum ? dicit Dominus.

29 Numquid non verba mea sunt quasi ignis, dicit Dominus,et quasi malleus conterens petram ?

30 Propterea ecce ego ad prophetas, ait Dominus,qui furantur verba mea unusquisque a proximo suo.

31 Ecce ego ad prophetas, ait Dominus,qui assumunt linguas suas, et aiunt : Dicit Dominus.

32 Ecce ego ad prophetas somniantes mendacium, ait Dominus :qui narraverunt ea, et seduxerunt populum meumin mendacio suo et in miraculis suis,cum ego non misissem eos, nec mandassem eis,qui nihil profuerunt populo huic, dicit Dominus.

33 Si igitur interrogaverit te populus iste,vel propheta, aut sacerdos, dicens :Quod est onus Domini ?dices ad eos : Vos estis onus :projiciam quippe vos, dicit Dominus.

34 Et propheta, et sacerdos, et populusqui dicit : Onus Domini :visitabo super virum illum et super domum ejus.

35 Hc dicetis unusquisque ad proximum,et ad fratrem suum :Quid respondit Dominus ?et quid locutus est Dominus ?

36 Et onus Domini ultra non memorabitur :quia onus erit unicuique sermo suus,et pervertistis verba Dei viventis,Domini exercituum, Dei nostri.

37 Hc dices ad prophetam :Quid respondit tibi Dominus ?et quid locutus est Dominus ?

38 Si autem onus Domini dixeritis,propter hoc hc dicit Dominus :Quia dixistis sermonem istum : Onus Domini,et misi ad vos dicens : Nolite dicere : Onus Domini :

39 propterea ecce ego tollam vos portans,et derelinquam vos, et civitatemquam dedi vobis et patribus vestris, a facie mea :

40 et dabo vos in opprobrium sempiternum,et in ignominiam ternam,qu numquam oblivione delebitur.]