1 [Habet argentum venarum suarum principia,et auro locus est in quo conflatur.
2 Ferrum de terra tollitur,et lapis solutus calore in s vertitur.
3 Tempus posuit tenebris,et universorum finem ipse considerat :lapidem quoque caliginis et umbram mortis.
4 Dividit torrens a populo peregrinanteeos quos oblitus est pes egentis hominis, et invios.
5 Terra de qua oriebatur panis,in loco suo igni subversa est.
6 Locus sapphiri lapides ejus,et gleb illius aurum.
7 Semitam ignoravit avis,nec intuitus est eam oculus vulturis.
8 Non calcaverunt eam filii institorum,nec pertransivit per eam lena.
9 Ad silicem extendit manum suam :subvertit a radicibus montes.
10 In petris rivos excidit,et omne pretiosum vidit oculus ejus.
11 Profunda quoque fluviorum scrutatus est,et abscondita in lucem produxit.
12 Sapientia vero ubi invenitur ?et quis est locus intelligenti ?
13 Nescit homo pretium ejus,nec invenitur in terra suaviter viventium.
14 Abyssus dicit : Non est in me,et mare loquitur : Non est mecum.
15 Non dabitur aurum obrizum pro ea,nec appendetur argentum in commutatione ejus.
16 Non conferetur tinctis Indi coloribus,nec lapidi sardonycho pretiosissimo vel sapphiro.
17 Non adquabitur ei aurum vel vitrum,nec commutabuntur pro ea vasa auri.
18 Excelsa et eminentia non memorabuntur comparatione ejus :trahitur autem sapientia de occultis.
19 Non adquabitur ei topazius de thiopia,nec tinctur mundissim componetur.
20 Unde ergo sapientia venit ?et quis est locus intelligenti ?
21 Abscondita est ab oculis omnium viventium :volucres quoque cli latet.
22 Perditio et mors dixerunt :Auribus nostris audivimus famam ejus.
23 Deus intelligit viam ejus,et ipse novit locum illius.
24 Ipse enim fines mundi intuetur,et omnia qu sub clo sunt respicit.
25 Qui fecit ventis pondus,et aquas appendit in mensura.
26 Quando ponebat pluviis legem,et viam procellis sonantibus :
27 tunc vidit illam et enarravit,et prparavit, et investigavit.
28 Et dixit homini : Ecce timor Domini, ipsa est sapientia ;et recedere a malo, intelligentia.]