1 In finem. Psalmus ipsi David.

2 [Beatus qui intelligit super egenum et pauperem :in die mala liberabit eum Dominus.

3 Dominus conservet eum, et vivificet eum,et beatum faciat eum in terra,et non tradat eum in animam inimicorum ejus.

4 Dominus opem ferat illi super lectum doloris ejus ;universum stratum ejus versasti in infirmitate ejus.

5 Ego dixi : Domine, miserere mei ;sana animam meam, quia peccavi tibi.

6 Inimici mei dixerunt mala mihi :Quando morietur, et peribit nomen ejus ?

7 Et si ingrediebatur ut videret, vana loquebatur ;cor ejus congregavit iniquitatem sibi.Egrediebatur foras et loquebatur.

8 In idipsum adversum me susurrabant omnes inimici mei ;adversum me cogitabant mala mihi.

9 Verbum iniquum constituerunt adversum me :Numquid qui dormit non adjiciet ut resurgat ?

10 Etenim homo pacis me in quo speravi,qui edebat panes meos,magnificavit super me supplantationem.

11 Tu autem, Domine, miserere mei,et resuscita me ; et retribuam eis.

12 In hoc cognovi quoniam voluisti me,quoniam non gaudebit inimicus meus super me.

13 Me autem propter innocentiam suscepisti ;et confirmasti me in conspectu tuo in ternum.

14 Benedictus Dominus Deus Israla sculo et usque in sculum. Fiat, fiat.]