1 In finem. Intellectus filiis Core.

2 [Quemadmodum desiderat cervus ad fontes aquarum,ita desiderat anima mea ad te, Deus.

3 Sitivit anima mea ad Deum fortem, vivum ;quando veniam, et apparebo ante faciem Dei ?

4 Fuerunt mihi lacrim me panes die ac nocte,dum dicitur mihi quotidie : Ubi est Deus tuus ?

5 Hc recordatus sum, et effudi in me animam meam,quoniam transibo in locum tabernaculi admirabilis, usque ad donum Dei,in voce exsultationis et confessionis, sonus epulantis.

6 Quare tristis es, anima mea ?et quare conturbas me ?Spera in Deo, quoniam adhuc confitebor illi,salutare vultus mei,

7 et Deus meus.Ad meipsum anima mea conturbata est :propterea memor ero tui de terra Jordanis et Hermoniim a monte modico.

8 Abyssus abyssum invocat, in voce cataractarum tuarum ;omnia excelsa tua, et fluctus tui super me transierunt.

9 In die mandavit Dominus misericordiam suam,et nocte canticum ejus ;apud me oratio Deo vit me.

10 Dicam Deo : Susceptor meus es ;quare oblitus es mei ?et quare contristatus incedo, dum affligit me inimicus ?

11 Dum confringuntur ossa mea,exprobraverunt mihi qui tribulant me inimici mei,dum dicunt mihi per singulos dies : Ubi est Deus tuus ?

12 Quare tristis es, anima mea ?et quare conturbas me ?Spera in Deo, quoniam adhuc confitebor illi,salutare vultus mei, et Deus meus.]