1 In finem, filiis Core. Psalmus.

2 [Audite hc, omnes gentes ;auribus percipite, omnes qui habitatis orbem :

3 quique terrigen et filii hominum,simul in unum dives et pauper.

4 Os meum loquetur sapientiam,et meditatio cordis mei prudentiam.

5 Inclinabo in parabolam aurem meam ;aperiam in psalterio propositionem meam.

6 Cur timebo in die mala ?iniquitas calcanei mei circumdabit me.

7 Qui confidunt in virtute sua,et in multitudine divitiarum suarum, gloriantur.

8 Frater non redimit, redimet homo :non dabit Deo placationem suam,

9 et pretium redemptionis anim su.Et laborabit in ternum ;

10 et vivet adhuc in finem.

11 Non videbit interitum,cum viderit sapientes morientes :simul insipiens et stultus peribunt.Et relinquent alienis divitias suas,

12 et sepulchra eorum domus illorum in ternum ;tabernacula eorum in progenie et progenie :vocaverunt nomina sua in terris suis.

13 Et homo, cum in honore esset, non intellexit.Comparatus est jumentis insipientibus,et similis factus est illis.

14 Hc via illorum scandalum ipsis ;et postea in ore suo complacebunt.

15 Sicut oves in inferno positi sunt :mors depascet eos.Et dominabuntur eorum justi in matutino ;et auxilium eorum veterascet in inferno a gloria eorum.

16 Verumtamen Deus redimet animam meam de manu inferi,cum acceperit me.

17 Ne timueris cum dives factus fuerit homo,et cum multiplicata fuerit gloria domus ejus :

18 quoniam, cum interierit, non sumet omnia,neque descendet cum eo gloria ejus.

19 Quia anima ejus in vita ipsius benedicetur ;confitebitur tibi cum benefeceris ei.

20 Introibit usque in progenies patrum suorum ;et usque in ternum non videbit lumen.

21 Homo, cum in honore esset, non intellexit.Comparatus est jumentis insipientibus,et similis factus est illis.]