14 Igitur egressus est populus de tabernaculis suis, ut transiret Jordanem : et sacerdotes, qui portabant arcam fderis, pergebant ante eum.
15 Ingressisque eis Jordanem, et pedibus eorum in parte aqu tinctis (Jordanis autem ripas alvei sui tempore messis impleverat),
16 steterunt aqu descendentes in loco uno, et ad instar montis intumescentes apparebant procul, ab urbe qu vocatur Adom usque ad locum Sarthan : qu autem inferiores erant, in mare Solitudinis (quod nunc vocatur Mortuum) descenderunt, usquequo omnino deficerent.
17 Populus autem incedebat contra Jericho : et sacerdotes qui portabant arcam fderis Domini, stabant super siccam humum in medio Jordanis accincti, omnisque populus per arentem alveum transibat.
1 Et locutus est Dominus ad Moysen, dicens :
2 Loquere ad filios Isral, et accipe ab eis virgas singulas per cognationes suas, a cunctis principibus tribuum, virgas duodecim, et uniuscujusque nomen superscribes virg su.
3 Nomen autem Aaron erit in tribu Levi, et una virga cunctas seorsum familias continebit :
4 ponesque eas in tabernaculo fderis coram testimonio, ubi loquar ad te.
5 Quem ex his elegero, germinabit virga ejus : et cohibebo a me querimonias filiorum Isral, quibus contra vos murmurant.
6 Locutusque est Moyses ad filios Isral : et dederunt ei omnes principes virgas per singulas tribus : fueruntque virg duodecim absque virga Aaron.
7 Quas cum posuisset Moyses coram Domino in tabernaculo testimonii,
8 sequenti die regressus invenit germinasse virgam Aaron in domo Levi : et turgentibus gemmis eruperant flores, qui, foliis dilatatis, in amygdalas deformati sunt.
9 Protulit ergo Moyses omnes virgas de conspectu Domini ad cunctos filios Isral : videruntque, et receperunt singuli virgas suas.
10 Dixitque Dominus ad Moysen : Refer virgam Aaron in tabernaculum testimonii, ut servetur ibi in signum rebellium filiorum Isral, et quiescant querel eorum a me, ne moriantur.
11 Fecitque Moyses sicut prceperat Dominus.
14 Convertimini, filii revertentes, dicit Dominus,quia ego vir vester :et assumam vos unum de civitate,et duos de cognatione,et introducam vos in Sion.
15 Et dabo vobis pastores juxta cor meum,et pascent vos scientia et doctrina.
16 Cumque multiplicati fueritis,et creveritis in terra in diebus illis, ait Dominus,non dicent ultra :Arca testamenti Domini :neque ascendet super cor, neque recordabuntur illius,nec visitabitur, nec fiet ultra.
10 Fecerunt ergo illi hoc modo : et tollentes duas vaccas qu lactabant vitulos, junxerunt ad plaustrum, vitulosque earum concluserunt domi.
11 Et posuerunt arcam Dei super plaustrum, et capsellam qu habebat mures aureos et similitudines anorum.
12 Ibant autem in directum vacc per viam qu ducit Bethsames, et itinere uno gradiebantur, pergentes et mugientes : et non declinabant neque ad dextram neque ad sinistram : sed et satrap Philisthiim sequebantur usque ad terminos Bethsames.
13 Porro Bethsamit metebant triticum in valle : et elevantes oculos suos, viderunt arcam, et gavisi sunt cum vidissent.
14 Et plaustrum venit in agrum Josue Bethsamit, et stetit ibi. Erat autem ibi lapis magnus, et conciderunt ligna plaustri, vaccasque imposuerunt super ea holocaustum Domino.
15 Levit autem deposuerunt arcam Dei, et capsellam qu erat juxta eam, in qua erant vasa aurea, et posuerunt super lapidem grandem. Viri autem Bethsamit obtulerunt holocausta, et immolaverunt victimas in die illa Domino.
89 Cumque ingrederetur Moyses tabernaculum fderis, ut consuleret oraculum, audiebat vocem loquentis ad se de propitiatorio quod erat super arcam testimonii inter duos cherubim, unde et loquebatur ei.
1 Fecit autem Beseleel et arcam de lignis setim, habentem duos semis cubitos in longitudine, et cubitum ac semissem in latitudine, altitudo quoque unius cubiti fuit et dimidii : vestivitque eam auro purissimo intus ac foris.
20 Posuit et mensam in tabernaculo testimonii ad plagam septentrionalem extra velum,
21 ordinatis coram propositionis panibus, sicut prceperat Dominus Moysi.
20 Igitur omni populo vociferante, et clangentibus tubis, postquam in aures multitudinis vox sonitusque increpuit, muri illico corruerunt : et ascendit unusquisque per locum qui contra se erat : ceperuntque civitatem,
1 Locutusque est Dominus ad Moysen, dicens :
2 Mense primo, prima die mensis, eriges tabernaculum testimonii,
3 et pones in eo arcam, dimittesque ante illam velum :
6 Aggravata est autem manus Domini super Azotios, et demolitus est eos : et percussit in secretiori parte natium Azotum, et fines ejus. Et ebullierunt vill et agri in medio regionis illius, et nati sunt mures et facta est confusio mortis magn in civitate.
7 Videntes autem viri Azotii hujuscemodi plagam, dixerunt : Non maneat arca Dei Isral apud nos : quoniam dura est manus ejus super nos, et super Dagon deum nostrum.
8 Et mittentes congregaverunt omnes satrapas Philisthinorum ad se, et dixerunt : Quid faciemus de arca Dei Isral ? Responderuntque Gethi : Circumducatur arca Dei Isral. Et circumduxerunt arcam Dei Isral.
9 Illis autem circumducentibus eam, fiebat manus Domini per singulas civitates interfectionis magn nimis : et percutiebat viros uniuscujusque urbis, a parvo usque ad majorem, et computrescebant prominentes extales eorum. Inieruntque Gethi consilium, et fecerunt sibi sedes pelliceas.
10 Miserunt ergo arcam Dei in Accaron. Cumque venisset arca Dei in Accaron, exclamaverunt Accaronit, dicentes : Adduxerunt ad nos arcam Dei Isral ut interficiat nos et populum nostrum.
11 Miserunt itaque et congregaverunt omnes satrapas Philisthinorum : qui dixerunt : Dimittite arcam Dei Isral, et revertatur in locum suum, et non interficiat nos cum populo nostro.
10 arcam de lignis setim compingite, cujus longitudo habeat duos et semis cubitos : latitudo, cubitum et dimidium : altitudo, cubitum similiter ac semissem.
11 Et deaurabis eam auro mundissimo intus et foris : faciesque supra, coronam auream per circuitum :
12 et quatuor circulos aureos, quos pones per quatuor arc angulos : duo circuli sint in latere uno, et duo in altero.
13 Facies quoque vectes de lignis setim, et operies eos auro.
14 Inducesque per circulos qui sunt in arc lateribus, ut portetur in eis :
15 qui semper erunt in circulis, nec umquam extrahentur ab eis.
16 Ponesque in arca testificationem quam dabo tibi.
17 Facies et propitiatorium de auro mundissimo : duos cubitos et dimidium tenebit longitudo ejus, et cubitum ac semissem latitudo.
18 Duos quoque cherubim aureos et productiles facies, ex utraque parte oraculi.
19 Cherub unus sit in latere uno, et alter in altero.
20 Utrumque latus propitiatorii tegant expandentes alas, et operientes oraculum, respiciantque se mutuo versis vultibus in propitiatorium quo operienda est arca,
21 in qua pones testimonium quod dabo tibi.
1 Jericho autem clausa erat atque munita, timore filiorum Isral, et nullus egredi audebat aut ingredi.
2 Dixitque Dominus ad Josue : Ecce dedi in manu tua Jericho, et regem ejus, omnesque fortes viros.
3 Circuite urbem cuncti bellatores semel per diem : sic facietis sex diebus.
4 Septimo autem die, sacerdotes tollant septem buccinas, quarum usus est in jubilo, et prcedant arcam fderis : septiesque circuibitis civitatem, et sacerdotes clangent buccinis.
5 Cumque insonuerit vox tub longior atque concisior, et in auribus vestris increpuerit, conclamabit omnis populus vociferatione maxima, et muri funditus corruent civitatis, ingredienturque singuli per locum contra quem steterint.
6 Vocavit ergo Josue filius Nun sacerdotes, et dixit ad eos : Tollite arcam fderis : et septem alii sacerdotes tollant septem jubilorum buccinas, et incedant ante arcam Domini.
7 Ad populum quoque ait : Ite, et circuite civitatem, armati, prcedentes arcam Domini.
22 Inde prcipiam, et loquar ad te supra propitiatorium, ac de medio duorum cherubim, qui erunt super arcam testimonii, cuncta qu mandabo per te filiis Isral.
33 Profecti sunt ergo de monte Domini viam trium dierum, arcaque fderis Domini prcedebat eos, per dies tres providens castrorum locum.
34 Nubes quoque Domini super eos erat per diem cum incederent.
35 Cumque elevaretur arca, dicebat Moyses : Surge, Domine, et dissipentur inimici tui, et fugiant qui oderunt te, a facie tua.
36 Cum autem deponeretur, aiebat : Revertere, Domine, ad multitudinem exercitus Isral.
18 Cumque ascendissent portantes arcam fderis Domini, et siccam humum calcare cpissent, revers sunt aqu in alveum suum, et fluebant sicut ante consueverant.
1 Tunc congregati sunt omnes majores natu Israël cum principibus tribuum, et duces familiarum filiorum Israël, ad regem Salomonem in Jerusalem, ut deferrent arcam fœderis Domini de civitate David, id est, de Sion.
2 Convenitque ad regem Salomonem universus Israël in mense Ethanim, in solemni die : ipse est mensis septimus.
3 Veneruntque cuncti senes de Israël, et tulerunt arcam sacerdotes,
4 et portaverunt arcam Domini, et tabernaculum fœderis, et omnia vasa sanctuarii quæ erant in tabernaculo : et ferebant ea sacerdotes et Levitæ.
5 Rex autem Salomon, et omnis multitudo Israël quæ convenerat ad eum, gradiebatur cum illo ante arcam, et immolabant oves et boves absque æstimatione et numero.
6 Et intulerunt sacerdotes arcam fœderis Domini in locum suum, in oraculum templi, in Sanctum sanctorum, subter alas cherubim.
7 Siquidem cherubim expandebant alas super locum arcæ, et protegebant arcam, et vectes ejus desuper.
8 Cumque eminerent vectes, et apparerent summitates eorum foris sanctuarium ante oraculum, non apparebant ultra extrinsecus, qui et fuerunt ibi usque in præsentem diem.
9 In arca autem non erat aliud nisi duæ tabulæ lapideæ quas posuerat in ea Moyses in Horeb, quando pepigit Dominus fœdus cum filiis Israël, cum egrederentur de terra Ægypti.
10 Factum est autem cum exissent sacerdotes de sanctuario, nebula implevit domum Domini,
11 et non poterant sacerdotes stare et ministrare propter nebulam : impleverat enim gloria Domini domum Domini.
1 Venerunt ergo viri Cariathiarim, et reduxerunt arcam Domini, et intulerunt eam in domum Abinadab in Gabaa : Eleazarum autem filium ejus sanctificaverunt, ut custodiret arcam Domini.
2 Et factum est, ex qua die mansit arca Domini in Cariathiarim, multiplicati sunt dies (erat quippe jam annus vigesimus), et requievit omnis domus Isral post Dominum.
19 Et apertum est templum Dei in clo : et visa est arca testamenti ejus in templo ejus, et facta sunt fulgura, et voces, et terrmotus, et grando magna.
1 Fuit ergo arca Domini in regione Philisthinorum septem mensibus.
2 Et vocaverunt Philisthiim sacerdotes et divinos, dicentes : Quid faciemus de arca Domini ? indicate nobis quomodo remittamus eam in locum suum. Qui dixerunt :
3 Si remittitis arcam Dei Isral, nolite dimittere eam vacuam, sed quod debetis, reddite ei pro peccato, et tunc curabimini : et scietis quare non recedat manus ejus a vobis.
12 Nuntiatumque est regi David quod benedixisset Dominus Obededom, et omnia ejus, propter arcam Dei. Abiit ergo David, et adduxit arcam Dei de domo Obededom in civitatem David cum gaudio : et erant cum David septem chori, et victima vituli.
13 Cumque transcendissent qui portabant arcam Domini sex passus, immolabat bovem et arietem,
14 et David saltabat totis viribus ante Dominum : porro David erat accinctus ephod lineo.
15 Et David et omnis domus Isral ducebant arcam testamenti Domini in jubilo, et in clangore buccin.
1 Habuit quidem et prius justificationes cultur, et Sanctum sculare.
2 Tabernaculum enim factum est primum, in quo erant candelabra, et mensa, et propositio panum, qu dicitur Sancta.
3 Post velamentum autem secundum, tabernaculum, quod dicitur Sancta sanctorum :
4 aureum habens thuribulum, et arcam testamenti circumtectam ex omni parte auro, in qua urna aurea habens manna, et virga Aaron, qu fronduerat, et tabul testamenti,
5 superque eam erant cherubim glori obumbrantia propitiatorium : de quibus non est modo dicendum per singula.
2 et instruxerunt aciem contra Isral. Inito autem certamine, terga vertit Isral Philisthis : et csa sunt in illo certamine passim per agros, quasi quatuor millia virorum.
3 Et reversus est populus ad castra : dixeruntque majores natu de Isral : Quare percussit nos Dominus hodie coram Philisthiim ? afferamus ad nos de Silo arcam fderis Domini, et veniat in medium nostri, ut salvet nos de manu inimicorum nostrorum.
4 Misit ergo populus in Silo, et tulerunt inde arcam fderis Domini exercituum sedentis super cherubim : erantque duo filii Heli cum arca fderis Dei, Ophni et Phinees.
5 Cumque venisset arca fderis Domini in castra, vociferatus est omnis Isral clamore grandi, et personuit terra.
6 Et audierunt Philisthiim vocem clamoris, dixeruntque : Qunam est hc vox clamoris magni in castris Hebrorum ? Et cognoverunt quod arca Domini venisset in castra.
7 Timueruntque Philisthiim, dicentes : Venit Deus in castra. Et ingemuerunt, dicentes :
8 V nobis : non enim fuit tanta exultatio heri et nudiustertius : v nobis. Quis nos salvabit de manu deorum sublimium istorum ? hi sunt dii, qui percusserunt gyptum omni plaga in deserto.
9 Confortamini, et estote viri, Philisthiim, ne serviatis Hebris, sicut et illi servierunt vobis : confortamini, et bellate.
10 Pugnaverunt ergo Philisthiim, et csus est Isral, et fugit unusquisque in tabernaculum suum : et facta est plaga magna nimis, et ceciderunt de Isral triginta millia peditum.
11 Et arca Dei capta est : duo quoque filii Heli mortui sunt, Ophni et Phinees.