32 Non veni vocare justos, sed peccatores ad pnitentiam.
7 Dico vobis quod ita gaudium erit in clo super uno peccatore pnitentiam agente, quam super nonaginta novem justis, qui non indigent pnitentia.
22 Delevi ut nubem iniquitates tuas,et quasi nebulam peccata tua :revertere ad me, quoniam redemi te.
14 conversus autem populus meus, super quos invocatum est nomen meum, deprecatus me fuerit, et exquisierit faciem meam, et egerit pnitentiam a viis suis pessimis : et ego exaudiam de clo, et propitius ero peccatis eorum, et sanabo terram eorum.
1 Fratres, etsi proccupatus fuerit homo in aliquo delicto, vos, qui spirituales estis, hujusmodi instruite in spiritu lenitatis, considerans teipsum, ne et tu tenteris.
19 Pnitemini igitur et convertimini, ut deleantur peccata vestra :
19 Ego quos amo, arguo, et castigo. mulare ergo, et pnitentiam age.
9 Non tardat Dominus promissionem suam, sicut quidam existimant : sed patienter agit propter vos, nolens aliquos perire, sed omnes ad pnitentiam reverti.
32 Quia nolo mortem morientis, dicit Dominus Deus : revertimini, et vivite.
13 Sed neque exhibeatis membra vestra arma iniquitatis peccato : sed exhibete vos Deo, tamquam ex mortuis viventes : et membra vestra arma justitiæ Deo.
15 et dicens : Quoniam impletum est tempus, et appropinquavit regnum Dei : pnitemini, et credite Evangelio.
13 Et scindite corda vestra, et non vestimenta vestra ;et convertimini ad Dominum Deum vestrum,quia benignus et misericors est,patiens et mult misericordi,et prstabilis super malitia.
12 Nunc ergo, dicit Dominus,convertimini ad me in toto corde vestro,in jejunio, et in fletu, et in planctu.
21 Propter quod abjicientes omnem immunditiam, et abundantiam maliti, in mansuetudine suscipite insitum verbum, quod potest salvare animas vestras.
7 Derelinquat impius viam suam,et vir iniquus cogitationes suas,et revertatur ad Dominum, et miserebitur ejus ;et ad Deum nostrum, quoniam multus est ad ignoscendum.
10 Ita, dico vobis, gaudium erit coram angelis Dei super uno peccatore pnitentiam agente.
1 Misit quoque Ezechias ad omnem Isral et Judam : scripsitque epistolas ad Ephraim et Manassen ut venirent ad domum Domini in Jerusalem, et facerent Phase Domino Deo Isral.
2 Inito ergo consilio regis et principum, et universi ctus Jerusalem, decreverunt ut facerent Phase mense secundo.
3 Non enim potuerant facere in tempore suo, quia sacerdotes qui possent sufficere, sanctificati non fuerant, et populus nondum congregatus fuerat in Jerusalem.
4 Placuitque sermo regi, et omni multitudini.
5 Et decreverunt ut mitterent nuntios in universum Isral, de Bersabee usque Dan, ut venirent, et facerent Phase Domino Deo Isral in Jerusalem : multi enim non fecerant sicut lege prscriptum est.
6 Perrexeruntque cursores cum epistolis ex regis imperio, et principum ejus, in universum Isral et Judam, juxta id quod rex jusserat, prdicantes : Filii Isral, revertimini ad Dominum Deum Abraham, et Isaac, et Isral : et revertetur ad reliquias qu effugerunt manum regis Assyriorum.
7 Nolite fieri sicut patres vestri et fratres, qui recesserunt a Domino Deo patrum suorum, qui tradidit eos in interitum, ut ipsi cernitis.
8 Nolite indurare cervices vestras, sicut patres vestri : tradite manus Domino, et venite ad sanctuarium ejus quod sanctificavit in ternum : servite Domino Deo patrum vestrorum, et avertetur a vobis ira furoris ejus.
9 Si enim vos reversi fueritis ad Dominum, fratres vestri et filii habebunt misericordiam coram dominis suis, qui illos duxerunt captivos, et revertentur in terram hanc : pius enim et clemens est Dominus Deus vester, et non avertet faciem suam a vobis, si reversi fueritis ad eum.
10 Igitur cursores pergebant velociter de civitate in civitatem per terram Ephraim et Manasse usque ad Zabulon, illis irridentibus et subsannantibus eos.
11 Attamen quidam viri ex Aser, et Manasse, et Zabulon acquiescentes consilio, venerunt Jerusalem.
12 In Juda vero facta est manus Domini ut daret eis cor unum, ut facerent juxta prceptum regis et principum verbum Domini.
13 Congregatique sunt in Jerusalem populi multi ut facerent solemnitatem azymorum, in mense secundo :
14 et surgentes destruxerunt altaria qu erant in Jerusalem, atque universa in quibus idolis adolebatur incensum, subvertentes, projecerunt in torrentem Cedron.
15 Immolaverunt autem Phase quartadecima die mensis secundi. Sacerdotes quoque atque Levit tandem sanctificati, obtulerunt holocausta in domo Domini :
16 steteruntque in ordine suo juxta dispositionem et legem Moysi hominis Dei : sacerdotes vero suscipiebant effundendum sanguinem de manibus Levitarum,
17 eo quod multa turba sanctificata non esset : et idcirco immolarent Levit Phase his qui non occurrerant sanctificari Domino.
18 Magna etiam pars populi de Ephraim, et Manasse, et Issachar, et Zabulon, qu sanctificata non fuerat, comedit Phase non juxta quod scriptum est : et oravit pro eis Ezechias, dicens : Dominus bonus propitiabitur
19 cunctis, qui in toto corde requirunt Dominum Deum patrum suorum : et non imputabit eis quod minus sanctificati sunt.
20 Quem exaudivit Dominus, et placatus est populo.
21 Feceruntque filii Isral, qui inventi sunt in Jerusalem, solemnitatem azymorum septem diebus in ltitia magna, laudantes Dominum per singulos dies : Levit quoque et sacerdotes per organa qu suo officio congruebant.
22 Et locutus est Ezechias ad cor omnium Levitarum qui habebant intelligentiam bonam super Domino : et comederunt septem diebus solemnitatis, immolantes victimas pacificorum, et laudantes Dominum Deum patrum suorum.
23 Placuitque univers multitudini ut celebrarent etiam alios dies septem : quod et fecerunt cum ingenti gaudio.
24 Ezechias enim rex Juda prbuerat multitudini mille tauros, et septem millia ovium : principes vero dederant populo tauros mille, et oves decem millia : sanctificata est ergo sacerdotum plurima multitudo.
25 Et hilaritate perfusa omnis turba Juda, tam sacerdotum et Levitarum, quam univers frequenti qu venerat ex Isral : proselytorum quoque de terra Isral, et habitantium in Juda.
26 Factaque est grandis celebritas in Jerusalem, qualis a diebus Salomonis filii David regis Isral in ea urbe non fuerat.
27 Surrexerunt autem sacerdotes atque Levit benedicentes populo : et exaudita est vox eorum, pervenitque oratio in habitaculum sanctum cli.
5 Mortificate ergo membra vestra, qu sunt super terram : fornicationem, immunditiam, libidinem, concupiscentiam malam, et avaritiam, qu est simulacrorum servitus :
38 Petrus vero ad illos : Pnitentiam, inquit, agite, et baptizetur unusquisque vestrum in nomine Jesu Christi in remissionem peccatorum vestrorum : et accipietis donum Spiritus Sancti.
1 In mense octavo, in anno secundo Darii regis, factum est verbum Domini ad Zachariam filium Barachi filii Addo prophetam, dicens :
2 Iratus est Dominus super patres vestros iracundia.
3 Et dices ad eos : [Hc dicit Dominus exercituum :Convertimini ad me, ait Dominus exercituum,et convertar ad vos, dicit Dominus exercituum.
4 Ne sitis sicut patres vestri,ad quos clamabant prophet priores, dicentes :Hc dicit Dominus exercituum :Convertimini de viis vestris malis,et de cogitationibus vestris pessimis :et non audierunt, neque attenderunt ad me,dicit Dominus.
5 Patres vestri, ubi sunt ?et prophet numquid in sempiternum vivent ?
6 Verumtamen verba mea, et legitima mea,qu mandavi servis meis prophetis,numquid non comprehenderunt patres vestros,et conversi sunt, et dixerunt :Sicut cogitavit Dominus exercituum facere nobissecundum vias nostras, et secundum adinventiones nostras,fecit nobis ?]
7 In die vigesima et quarta undecimi mensis Sabath, in anno secundo Darii, factum est verbum Domini ad Zachariam filium Barachi filii Addo prophetam, dicens :
8 Vidi per noctem, et ecce vir ascendens super equum rufum, et ipse stabat inter myrteta, qu erant in profundo, et post eum equi rufi, varii, et albi.
9 Et dixi : Quid sunt isti, domine mi ? Et dixit ad me angelus qui loquebatur in me : Ego ostendam tibi quid sint hc.
10 Et respondit vir qui stabat inter myrteta, et dixit : Isti sunt quos misit Dominus ut perambulent terram.
11 Et responderunt angelo Domini, qui stabat inter myrteta, et dixerunt : Perambulavimus terram, et ecce omnis terra habitatur, et quiescit.
12 Et respondit angelus Domini, et dixit : Domine exercituum, usquequo tu non misereberis Jerusalem, et urbium Juda, quibus iratus es ? iste jam septuagesimus annus est.
13 Et respondit Dominus angelo qui loquebatur in me verba bona, verba consolatoria.
14 Et dixit ad me angelus qui loquebatur in me : Clama, dicens : [Hc dicit Dominus exercituum :Zelatus sum Jerusalem et Sion zelo magno,
15 et ira magna ego irascor super gentes opulentas,quia ego iratus sum parum,ipsi vero adjuverunt in malum.
16 Propterea hc dicit Dominus :Revertar ad Jerusalem in misericordiis,et domus mea dificabitur in ea, ait Dominus exercituum,et perpendiculum extendetur super Jerusalem.]
17 Adhuc clama, dicens : [Hc dicit Dominus exercituum :Adhuc affluent civitates me bonis,et consolabitur adhuc Dominus Sion, et eliget adhuc Jerusalem.]
18 Et levavi oculos meos, et vidi, et ecce quatuor cornua.
19 Et dixi ad angelum qui loquebatur in me : Quid sunt hc ? Et dixit ad me : Hc sunt cornua qu ventilaverunt Judam, et Isral, et Jerusalem.
20 Et ostendit mihi Dominus quatuor fabros.
21 Et dixi : Quid isti veniunt facere ? Qui ait, dicens : Hc sunt cornua qu ventilaverunt Judam per singulos viros, et nemo eorum levavit caput suum : et venerunt isti deterrere ea, ut dejiciant cornua gentium, qu levaverunt cornu super terram Juda ut dispergerent eam.
21 Si autem impius egerit pnitentiam ab omnibus peccatis suis qu operatus est, et custodierit omnia prcepta mea, et fecerit judicium et justitiam, vita viet, et non morietur.
30 Et tempora quidem hujus ignoranti despiciens Deus, nunc annuntiat hominibus ut omnes ubique pnitentiam agant,
17 Exinde cpit Jesus prdicare, et dicere : Pnitentiam agite : appropinquavit enim regnum clorum.
1 Et factus est sermo Domini ad me, dicens :
2 Quid est quod inter vos parabolam vertitis in proverbium istud in terra Isral, dicentes : Patres comederunt uvam acerbam, et dentes filiorum obstupescunt ?
3 Vivo ego, dicit Dominus Deus, si erit ultra vobis parabola hc in proverbium in Isral.
4 Ecce omnes anim me sunt : ut anima patris, ita et anima filii mea est : anima qu peccaverit, ipsa morietur.
5 Et vir si fuerit justus, et fecerit judicium et justitiam,
6 in montibus non comederit, et oculos suos non levaverit ad idola domus Isral : et uxorem proximi sui non violaverit, et ad mulierem menstruatam non accesserit :
7 et hominem non contristaverit, pignus debitori reddiderit, per vim nihil rapuerit : panem suum esurienti dederit, et nudum operuerit vestimento :
8 ad usuram non commodaverit, et amplius non acceperit : ab iniquitate averterit manum suam, et judicium verum fecerit inter virum et virum :
9 in prceptis meis ambulaverit, et judicia mea custodierit, ut faciat veritatem : hic justus est ; vita vivet, ait Dominus Deus.
10 Quod si genuerit filium latronem, effundentem sanguinem, et fecerit unum de istis :
11 et hc quidem omnia non facientem, sed in montibus comedentem, et uxorem proximi sui polluentem :
12 egenum et pauperem contristantem, rapientem rapinas, pignus non reddentem, et ad idola levantem oculos suos, abominationem facientem :
13 ad usuram dantem, et amplius accipientem : numquid vivet ? Non vivet : cum universa hc detestanda fecerit, morte morietur ; sanguis ejus in ipso erit.
14 Quod si genuerit filium, qui videns omnia peccata patris sui qu fecit, timuerit, et non fecerit simile eis :
15 super montes non comederit, et oculos suos non levaverit ad idola domus Isral, et uxorem proximi sui non violaverit :
16 et virum non contristaverit, pignus non retinuerit, et rapinam non rapuerit : panem suum esurienti dederit, et nudum operuerit vestimento :
17 a pauperis injuria averterit manum suam, usuram et superabundantiam non acceperit, judicia mea fecerit, in prceptis meis ambulaverit : hic non morietur in iniquitate patris sui, sed vita vivet.
18 Pater ejus, quia calumniatus est, et vim fecit fratri, et malum operatus est in medio populi sui, ecce mortuus est in iniquitate sua.
19 Et dicitis : Quare non portavit filius iniquitatem patris ? Videlicet quia filius judicium et justitiam operatus est, omnia prcepta mea custodivit, et fecit illa, vivet vita.
20 Anima qu peccaverit, ipsa morietur : filius non portabit iniquitatem patris, et pater non portabit iniquitatem filii : justitia justi super eum erit, et impietas impii erit super eum.
21 Si autem impius egerit pnitentiam ab omnibus peccatis suis qu operatus est, et custodierit omnia prcepta mea, et fecerit judicium et justitiam, vita viet, et non morietur.
22 Omnium iniquitatum ejus quas operatus est, non recordabor : in justitia sua quam operatus est, vivet.
23 Numquid voluntatis me est mors impii, dicit Dominus Deus, et non ut convertatur a viis suis, et vivat ?
24 Si autem averterit se justus a justitia sua, et fecerit iniquitatem secundum omnes abominationes quas operari solet impius, numquid vivet ? Omnes justiti ejus quas fecerat, non recordabuntur : in prvaricatione qua prvaricatus est, et in peccato suo quod peccavit, in ipsis morietur.
25 Et dixistis : Non est qua via Domini ! Audite ergo, domus Isral : numquid via mea non est qua, et non magis vi vestr prav sunt ?
26 Cum enim averterit se justus a justitia sua, et fecerit iniquitatem, morietur in eis : in injustitia quam operatus est morietur.
27 Et cum averterit se impius ab impietate sua quam operatus est, et fecerit judicium et justitiam, ipse animam suam vivificabit :
28 considerans enim, et avertens se ab omnibus iniquitatibus suis quas operatus est, vita vivet, et non morietur.
29 Et dicunt filii Isral : Non est qua via Domini ! Numquid vi me non sunt qu, domus Isral, et non magis vi vestr prav ?
30 Idcirco unumquemque juxta vias suas judicabo, domus Isral, ait Dominus Deus. Convertimini, et agite pnitentiam ab omnibus iniquitatibus vestris, et non erit vobis in ruinam iniquitas.
31 Projicite a vobis omnes prvaricationes vestras in quibus prvaricati estis, et facite vobis cor novum, et spiritum novum : et quare moriemini, domus Isral ?
32 Quia nolo mortem morientis, dicit Dominus Deus : revertimini, et vivite.
8 Facite ergo fructum dignum pnitenti.