1 Bildad din Şuah a luat cuvîntul şi a zis:
2 ,,Cînd vei pune capăt acestor cuvîntări? Vino-ţi în minte şi apoi vom vorbi.
3 Pentruce ne socoţi atît de dobitoci? Pentru ce ne priveşti ca pe nişte vite?
4 Oare pentru tine, care te sfîşii în mînia ta, s'ajungă pustiu pămîntul, şi să se strămute stîncile din locul lor?
5 5. Da, lumina celui rău se va stinge, şi flacăra din focul lui, nu va mai străluci.
6 Se va întuneca lumina în cortul lui, şi se va stinge candela deasupra lui.
7 Paşii lui cei puternici se vor strîmta; şi, cu toate opintirile lui, va cădea.
8 Căci calcă cu picioarele pe laţ, şi umblă prin ochiuri de reţea;
9 este prins în cursă de călcăi, şi laţul pune stăpînire pe el;
10 capcana în care se prinde este ascunsă în pămînt, şi prinzătoarea îi stă pe cărare.
11 De jur împrejur îl apucă spaima, şi -l urmăreşte pas cu pas.
12 Foamea îi mănîncă puterile, nenorocirea este alături de el.
13 Mădularele îi sînt mistuite unul după altul, mădularele îi sînt mîncate de întîiul născut al morţii.
14 Este smuls din cortul lui unde se credea la adăpost, şi este tîrît spre împăratul spaimelor.
15 Nimeni din ai lui nu locuieşte în cortul lui, pucioasă este presărată pe locuinţa lui.
16 Jos, i se usucă rădăcinile; sus îi sînt ramurile tăiate.
17 Îi piere pomenirea de pe pămînt, numele lui nu mai este pe uliţă.
18 Este împins din lumină în întunerec, şi este izgonit din lume.
19 Nu lasă nici moştenitori, nici sămînţă în poporul său, nicio rămăşiţă vie în locurile în cari locuia.
20 Neamurile cari vor veni se vor uimi de prăpădirea lui, şi neamul de acum va fi cuprins de groază.
21 Aceasta este soarta celui rău, aceasta este soarta celui ce nu cunoaşte pe Dumnezeu.``
1 Toe het Bildad, die Suhiet, geantwoord en gesê:
2 Hoe lank wil julle jaag agter woorde? Word verstandig, en daarna sal ons spreek.
3 Waarom word ons as vee gereken, is ons dom in julle oë?
4 Jy, iemand wat homself verskeur in sy toorn -- sal om jou ontwil die aarde verlate wees of 'n rots uit sy plek versit word?
5 Ja, die lig van die goddelose gaan dood, en die vlam van sy vuur bly nie flikker nie.
6 Die lig in sy tent word duisternis, en sy lamp bo hom gaan dood.
7 Sy geweldige treë word ingekort, en sy eie plan gooi hom omver.
8 Want hy raak in 'n net deur sy eie voete, en hy loop oor die vlegwerk van 'n vangkuil.
9 'n Vangnet gryp sy hakskeen, 'n strik hou hom vas.
10 'n Tou is vir hom verberg in die grond en 'n valstrik vir hom op die pad.
11 Verskrikkinge beangstig hom aan alle kante en jaag hom so ver as hy gaan.
12 Sy onheil het honger, en die ondergang staan gereed vir sy val.
13 Die eersgeborene van die dood verteer die lede van sy liggaam, hy verteer sy lede.
14 Weggeruk word hy uit sy tent, die voorwerp van sy vertroue; en dit laat hom aanstap na die koning van die verskrikkinge.
15 Daar woon in sy tent iets wat hom nie toebehoort nie; swawel word gestrooi oor sy woning.
16 Onder verdroog sy wortels, en bo verwelk sy tak.
17 Sy gedagtenis vergaan van die aarde af, en hy het geen naam op die wye veld nie.
18 Hulle stoot hom uit die lig in die duisternis, en uit die wêreld verjaag hulle hom.
19 Hy het geen kroos of nageslag onder sy volk en niemand wat oorbly in sy wonings nie.
20 Oor sy dag staan die mense van die Weste verskrik, en siddering gryp die mense van die Ooste aan.
21 Sekerlik, so gaan dit met die wonings van die kwaaddoener en so met die plek van hom wat God nie ken nie.