1 Elihu a luat din nou cuvîntul, şi a zis:
2 ,,Îţi închipuieşti că ai dreptate, şi crezi că te îndreptăţeşti înaintea lui Dumnezeu,
3 cînd zici: ,La ce-mi foloseşte, ce cîştig am că nu păcătuiesc?`
4 Îţi voi răspunde şi la aceasta, ţie, şi prietenilor tăi totodată.
5 Uită-te spre ceruri, şi priveşte! Vezi norii, cît de sus sînt faţă de tine?
6 Dacă păcătuieşti, ce rău Îi faci Lui? Şi cînd păcatele ţi se înmulţesc, ce -I faci Lui?
7 Dacă eşti drept, ce -I dai Lui? Ce primeşte El din mîna ta?
8 Răutatea ta nu poate vătăma decît semenului tău, dreptatea ta nu foloseşte decît fiului omului.
9 Oamenii strigă împotriva mulţimii apăsătorilor, se plîng de silnicia multora;
10 dar niciunul nu zice: ,Unde este Dumnezeu, Făcătorul meu, care ne insuflă cîntări de veselie noaptea,
11 care ne învaţă mai mult decît pe dobitoacele pămîntului, şi ne dă mai multă pricepere decît păsărilor cerului?`
12 Să tot strige ei atunci, căci Dumnezeu nu răspunde, din pricina mîndriei celor răi.
13 Degeaba strigă, căci Dumnezeu n'ascultă, Cel Atotputernic nu ia aminte.
14 Măcarcă zici că nu -L vezi, totuş pricina ta este înaintea Lui: aşteaptă -L!
15 Dar, pentru că mînia Lui nu pedepseşte încă, nu înseamnă că puţin Îi pasă de nelegiuire.
16 Aşa că Iov îşi deschide gura degeaba, şi spune o mulţime de vorbe fără rost.``
1 Und Elihu hob wieder an und sprach:
2 Hast du recht, wenn du sprichst: »Meine Gerechtigkeit kommt von Gott«,
3 und wenn du sagst: »Was macht es dir, und was schadet es mir, wenn ich sündige?«
4 Ich will dir eine Antwort geben und deinen Gefährten mit dir!
5 Siehe zum Himmel empor und betrachte ihn und schau die Wolken an, die höher sind als du!
6 Wenn du sündigst, was tust du ihm zuleide? Und sind deiner Missetaten viele, was schadest du ihm?
7 Bist du aber gerecht, was gibst du ihm, und was empfängt er von deiner Hand?
8 Aber ein Mensch wie du leidet unter deiner Sünde, und den Menschenkindern nützt deine Gerechtigkeit.
9 Sie seufzen unter den vielen Bedrückungen, sie schreien vor dem Arm des Gewaltigen.
10 Aber man denkt nicht: Wo ist Gott, mein Schöpfer, der Loblieder gibt in der Nacht,
11 der uns mehr Belehrung zuteil werden ließ als den Tieren des Feldes und uns mehr Verstand gegeben hat als den Vögeln unter dem Himmel?
12 Jene schreien, und er sollte nicht hören trotz des Übermutes der Bösen?
13 Sollte es umsonst sein, sollte Gott nicht hören und der Allmächtige es nicht sehen?
14 Auch wenn du sagst, du sehest ihn nicht, so liegt die Sache doch vor ihm; warte du nur auf ihn!
15 Und nun, weil sein Zorn noch nicht gestraft hat, sollte er deshalb das Verbrechen nicht sehr wohl wissen?
16 So hat also Hiob seinen Mund umsonst aufgesperrt und aus lauter Unverstand so freche Reden geführt!