1 Een gouden kleinood van David tot lering, voor den opperzangmeester, op Schusan Eduth;

2 Als hij gevochten had met de Syriers van Mesopotamie, en met de Syriers van Zoba; en Joab wederkwam, en de Edomieten sloeg in het Zoutdal, twaalf duizend.

3 O God! Gij hadt ons verstoten, Gij hadt ons gescheurd, Gij zijt toornig geweest; keer weder tot ons.

4 Gij hebt het land geschud, Gij hebt het gespleten; genees zijn breuken, want het wankelt.

5 Gij hebt Uw volk een harde zaak doen zien; Gij hebt ons gedrenkt met zwijmelwijn.

6 Maar nu hebt Gij dengenen, die U vrezen, een banier gegeven, om die op te werpen, vanwege de waarheid. Sela.

7 Opdat Uw beminden zouden bevrijd worden; geef heil door Uw rechterhand, en verhoor ons.

8 God heeft gesproken in Zijn heiligdom; dies zal ik van vreugde opspringen; ik zal Sichem delen, en het dal van Sukkoth zal ik afmeten.

9 Gilead is mijn, en Manasse is mijn, en Efraim is de sterkte mijns hoofds; Juda is mijn wetgever.

10 Moab is mijn waspot; op Edom zal ik mijn schoen werpen! juich over mij, o gij Palestina!

11 Wie zal mij voeren in een vaste stad? Wie zal mij leiden tot in Edom?

12 Zult Gij het niet zijn, o God! Die ons verstoten hadt, en niet uittoogt, o God! met onze heirkrachten? [ (Psalms 60:13) Geef Gij ons hulp uit de benauwdheid, want 's mensen heil is ijdelheid. ] [ (Psalms 60:14) In God zullen wij kloeke daden doen, en Hij zal onze wederpartijders vertreden. ]

1 O God thou hast cast us off, thou hast broken us down;

Thou hast been angry; oh restore us again.

2 Thou hast made the land to tremble; thou hast rent it:

Heal the breaches thereof; for it shaketh.

3 Thou hast showed thy people hard things:

Thou hast made us to drink the wine of staggering.

4 Thou hast given a banner to them that fear thee,

That it may be displayed because of the truth. [Selah

5 That thy beloved may be delivered,

Save with thy right hand, and answer us.

6 God hath spoken in his holiness: I will exult;

I will divide Shechem, and mete out the valley of Succoth.

7 Gilead is mine, and Manasseh is mine;

Ephraim also is the defence of my head;

Judah is my sceptre.

8 Moab is my washpot;

Upon Edom will I cast my shoe:

Philistia, shout thou because of me.

9 Who will bring me into the strong city?

Who hath led me unto Edom?

10 Hast not thou, O God, cast us off?

And thou goest not forth, O God, with our hosts.

11 Give us help against the adversary;

For vain is the help of man.

12 Through God we shall do valiantly;

For he it is that will tread down our adversaries.