1 Het geschiedde nu aan den derden dag, dat Esther een koninklijk kleed aantrok, en stond in het binnenste voorhof van des konings huis, tegenover het huis des konings; de koning nu zat op zijn koninklijken troon, in het koninklijke huis, tegenover de deur van het huis.
2 En het geschiedde, toen de koning de koningin Esther zag, staande in het voorhof, verkreeg zij genade in zijn ogen, zodat de koning den gouden scepter, die in zijn hand was, Esther toereikte; en Esther naderde, en roerde de spits des scepters aan.
3 Toen zeide de koning tot haar: Wat is u, koningin Esther! of wat is uw verzoek? Het zal u gegeven worden, ook tot de helft des koninkrijks.
4 Esther nu zeide: Indien het den koning goeddunkt, zo kome de koning met Haman heden tot den maaltijd, dien ik hem bereid heb.
5 Toen zeide de koning: Doet Haman spoeden, dat hij het bevel van Esther doe. Als nu de koning met Haman tot den maaltijd, dien Esther bereid had, gekomen was,
6 Zo zeide de koning tot Esther op den maaltijd des wijns: Wat is uw bede? en zij zal u gegeven worden; en wat is uw verzoek? Het zal geschieden, ook tot de helft des koninkrijks.
7 Toen antwoordde Esther, en zeide: Mijn bede en verzoek is:
8 Indien ik genade gevonden heb in de ogen des konings, en indien het den koning goeddunkt, mij te geven mijn bede, en mijn verzoek te doen, zo kome de koning met Haman tot den maaltijd, dien ik hem bereiden zal; zo zal ik morgen doen naar het bevel des konings.
9 Toen ging Haman ten zelfden dage uit, vrolijk en goedsmoeds; maar toen Haman Mordechai zag in de poort des konings, en dat hij niet opstond, noch zich voor hem bewoog, zo werd Haman vervuld met grimmigheid op Mordechai.
10 Doch Haman bedwong zich, en hij kwam tot zijn huis; en hij zond henen, en liet zijn vrienden komen, en Zeres, zijn huisvrouw.
11 En Haman vertelde hun de heerlijkheid zijns rijkdoms, en de veelheid zijner zonen, en alles, waarin de koning hem groot gemaakt had, en waarin hij hem verheven had boven de vorsten en knechten des konings.
12 Verder zeide Haman: Ook heeft de koningin Esther niemand met den koning doen komen tot den maaltijd, dien zij bereid heeft, dan mij; en ik ben ook tegen morgen van haar met den koning genodigd.
13 Doch dit alles baat mij niet, zo langen tijd als ik den Jood Mordechai zie zitten in de poort des konings.
14 Toen zeide zijn huisvrouw Zeres tot hem, mitsgaders al zijn vrienden: Men make een galg, vijftig ellen hoog, en zeg morgen aan den koning, dat men Mordechai daaraan hange; ga dan vrolijk met den koning tot dien maaltijd. Deze raad nu dacht Haman goed, en hij deed de galg maken.
1 Ao terceiro dia vestiu Ester seus trajes reais, e pôs-se no átrio interior da casa do rei, defronte da casa do rei. O rei estava sentado no seu trono real na casa real, defronte da entrada da casa.
2 Quando o rei viu a rainha Ester parada no átrio, alcançou ela o favor do rei; e ele estendeu para Ester o cetro de ouro que estava na mão. Chegou-se Ester, e tocou na ponta do cetro.
3 Então lhe disse o rei: Que é o que queres, rainha Ester? qual é a tua petição? ainda que peças metade do reino, ser-te-á dada.
4 Ester respondeu: Se parecer bem ao rei, venha com Hamã hoje ao banquete que lhe preparei.
5 Disse o rei: Fazei a Hamã apressar-se, para que se faça conforme a palavra de Ester. Vieram o rei e Hamã ao banquete que Ester tinha preparado.
6 Disse o rei a Ester no banquete de vinho: Qual é a tua petição? e ser-te-á concedida; e qual é o teu rogo? ainda que peças metade do reino, será cumprido.
7 Respondeu Ester: A minha petição, e o meu rogo, é:
8 se tiver alcançado o favor do rei, e se lhe parecer bem conceder a minha petição e cumprir o meu rogo, venham o rei e Hamã ao banquete que lhes hei de preparar, e amanhã farei o pedido que me acaba de permitir.
9 Saiu Hamã alegre e contente, mas quando viu na porta do rei a Mordecai, que não se levantou nem se moveu por ele, encheu-se de furor contra Mordecai.
10 Todavia Hamã se refreou, e foi para casa; enviou e mandou vir os seus amigos e sua mulher Zeres.
11 Hamã contou-lhes a grandeza das suas riquezas, e a multidão de seus filhos, e tudo em que o rei o tinha engrandecido, e como o tinha exaltado sobre os príncipes e servos do rei.
12 Hamã acrescentou: Até a rainha Ester a ninguém fez vir com o rei para o banquete que tinha preparado, senão a mim; e também para amanhã estou convidado por ela a vir com o rei.
13 Todavia tudo isso não me satisfaz, enquanto vejo o judeu Mordecai sentado na porta do rei.
14 Então lhe disse sua mulher Zeres, e todos os seus amigos: Faça-se uma forca de cinqüenta cúbitos de altura, e pela manhã dize ao rei que nela seja enforcado Mordecai; então entra alegre com o rei para o banquete. O conselho agradou a Hamã; e mandou que se preparasse a forca.