1 Want ziet, de Heere, HEERE der heirscharen, zal van Jeruzalem en van Juda wegnemen den stok en den staf, allen stok des broods, en allen stok des waters;
2 Den held en den krijgsman, den rechter en den profeet, en den waarzegger, en den oude;
3 Den overste van vijftig, en den aanzienlijke, en den raadsman, en den wijze onder de werkmeesters, en dien, die kloek ter tale is.
4 En Ik zal jongelingen stellen tot hun vorsten, en kinderen zullen over hen heersen;
5 En het volk zal gedrongen worden, de een zal zijn tegen den ander, en een iegelijk tegen zijn naaste; de jongeling zal stout zijn tegen den oude, de verachte tegen den eerlijke.
6 Wanneer iemand zijn broeder uit het huis zijns vaders zal aangrijpen, zeggende: Gij hebt een kleed, wees ons ten overste, laat toch dezen aanstoot onder uw hand wezen;
7 Zo zal hij in dien dag zijn hand opheffen, zeggende: Ik kan geen heelmeester wezen; er is ook geen brood en geen kleed in mijn huis; zet mij niet tot een overste des volks.
8 Want Jeruzalem heeft aangestoten, en Juda is gevallen, dewijl hun tong en handelingen tegen den HEERE zijn, om de ogen Zijner heerlijkheid te verbitteren.
9 Het gelaat huns aangezichts getuigt tegen hen, en hun zonden spreken zij vrij uit, gelijk Sodom; zij verbergen ze niet. Wee hunlieder ziel; want zij doen zichzelven kwaad.
10 Zegt den rechtvaardige, dat het hem wel gaan zal; dat zij de vrucht hunner werken zullen eten.
11 Wee den goddeloze, het zal hem kwalijk gaan, want de vergelding zijner handen zal hem geschieden.
12 De drijvers Mijns volks zijn kinderen, en vrouwen heersen over hetzelve. O Mijn volk! die u leiden, verleiden u, en den weg uwer paden slokken zij in.
13 De HEERE stelt Zich om te pleiten, en Hij staat, om de volken te richten.
14 De HEERE komt ten gerichte tegen de oudsten Zijns volks en deszelfs vorsten, want gijlieden hebt dezen wijngaard verteerd; de roof des ellendigen is in uwe huizen.
15 Wat is ulieden, dat gij Mijn volk verbrijzelt, en de aangezichten der ellendigen vermaalt? spreekt de Heere, HEERE der heirscharen.
16 Verder zegt de HEERE: Daarom dat de dochteren van Sion zich verheffen, en gaan met uitgestrekten hals, en lonken met de ogen, al gaande en trippelende daarhenen treden, en alsof haar voeten gebonden waren.
17 Zo zal de HEERE den schedel der dochteren van Sion schurftig maken, en de HEERE zal haar schaamte ontbloten.
18 Ten zelfden dage zal de HEERE wegnemen het sieraad der kousebanden, en de netjes, en de maantjes.
19 De reukdoosjes, en de kleine ketentjes, en de glinsterende kledingen,
20 De hoofdkroning, en de armversierselen, en de bindselen, en de reukballetjes, en de oorringen,
21 De ringen en de voorhoofdsierselen,
22 De wisselklederen, en de manteltjes, en de hoedjes, en de buidels,
23 De spiegels, en de fijn-linnen deksels, en de hulledoeken, en de sluiers.
24 En het zal geschieden, dat er voor specerij stank zal zijn, en lossigheid voor een gordel, en kaalheid in plaats van haarvlechten, en omgording eens zaks in plaats van een wijden rok, en verbranding in plaats van schoonheid.
25 Uw mannen zullen door het zwaard vallen, en uw helden in den strijd.
26 En haar poorten zullen treuren, en leed dragen, en zij zal, ledig gemaakt zijnde, op de aarde zitten.
1 Pois eis que o Senhor, Jeová dos exércitos, tira de Jerusalém e de Judá, o sustento e o bordão, todo o sustento de pão e todo o sustento de água;
2 o valente e o guerreiro; o juiz e o profeta, o adivinho e o ancião;
3 o capitão de cinqüenta, e o homem acatado, e o conselheiro, e o artífice hábil e o encantador perito.
4 Dar-lhes-ei meninos por príncipes, e caprichos infantis dominarão sobre eles.
5 O povo oprimirá uns aos outros, homem a homem, e próximo a próximo: mostrar-se-ão atrevidos, o menino contra o ancião, e o vil contra o nobre.
6 Quando alguém pegar de seu irmão na casa de seu pai, dizendo: Tu tens roupa, tu dominarás sobre nós, e fique esta ruína debaixo da tua mão;
7 naquele dia exclamará, dizendo: Não quero ser médico, pois em minha casa não há pão nem roupa; não me haveis de constituir dominador sobre o povo.
8 Pois Jerusalém está arruinada, e Judá caído; porque a sua língua e as suas ações são contra Jeová, para desafiarem os olhos da sua glória.
9 O aspecto do seu semblante dá testemunho contra eles; e, como Sodoma, publicam o seu pecado, sem o disfarçar. Ai das suas almas! porque eles fazem mal a si mesmos.
10 Dizei do justo que ele será próspero, pois comerá o fruto das suas ações.
11 Ai do perverso! não será próspero, pois lhe será feito a ele o que fizeram as suas mãos.
12 Quanto ao meu povo, os que o oprimem, são crianças, e mulheres dominam sobre eles. Ó povo meu, os que te guiam, te enganam, e destroem o caminho das tuas veredas.
13 Jeová põe-se de pé para pleitear, e apresenta-se para julgar os povos.
14 Jeová entrará em juízo com os anciãos do seu povo e com os príncipes do mesmo. Vós sois os que consumistes a vinha; o despojo do aflito está em vossas casas.
15 Que quereis vós os que esmigalhais o meu povo, e moeis o rosto dos aflitos? diz o Senhor, Jeová dos exércitos.
16 Ainda mais disse Jeová: Porque as filhas de Sião são altivas, e andam com o pescoço emproado, fazendo acenos com os olhos, e passeiam andando a passos contados e fazendo tinir os ornamentos dos seus pés;
17 portanto Jeová tornará caspenta a mioleira da cabeça das filhas de Sião, e descobri-lhes-á a nudez.
18 Naquele dia tirará Jeová o enfeite dos anéis dos artelhos, e das coifas, e das luetas;
19 os pendentes e os braceletes, e os véus leves;
20 os diademas, e as cadeias para regularem os passos, e os cintos, e os vasos de perfume, e os amuletos;
21 os anéis, e as jóias pendentes do nariz;
22 os vestidos de gala, e os mantos, e os chales, e os bolsos;
23 os espelhos, e as camisas de linho, e os turbantes e os véus grandes.
24 Será que em lugar de perfume haverá mau cheiro; e por cinto, corda; e por cabelo encrespado, calva; e por faixa de peito, cinto de cilício; marca a fogo em lugar de formosura.
25 Os teus homens cairão à espada, e os teus valentes na guerra.
26 As portas de Sião lamentarão e prantearão; ela será desolada e se assentará no chão.