1 In het begin des koninkrijks van Jojakim, zoon van Josia, koning van Juda, geschiedde dit woord tot Jeremia, van den HEERE, zeggende:

2 Alzo zeide de HEERE tot mij: Maak u banden en jukken, en doe die aan uw hals;

3 En zend ze tot den koning van Edom, en tot den koning van Moab, en tot den koning der kinderen Ammons, en tot den koning van Tyrus, en tot den koning van Sidon; door de hand der boden, die te Jeruzalem tot Zedekia, den koning van Juda, komen.

4 En beveel hun aan hun heren te zeggen: Zo zegt de HEERE der heirscharen, de God Israels: Zo zult gij tot uw heren zeggen:

5 Ik heb gemaakt de aarde, den mens en het vee, die op den aardbodem zijn, door Mijn grote kracht, en door Mijn uitgestrekten arm, en Ik geef ze aan welken het recht is in Mijn ogen.

6 En nu, Ik heb al deze landen gegeven in de hand van Nebukadnezar, den koning van Babel, Mijn knecht; zelfs ook het gedierte des velds heb Ik hem gegeven, om hem te dienen.

7 En alle volken zullen hem, en zijn zoon, en zijns zoons zoon dienen, totdat ook de tijd zijns eigenen lands kome; dan zullen zich machtige volken en grote koningen van hem doen dienen.

8 En het zal geschieden, het volk en het koninkrijk, dat hem, Nebukadnezar, den koning van Babel, niet zal dienen, en dat zijn hals niet zal geven onder het juk des konings van Babel; over datzelve volk zal Ik, spreekt de HEERE, bezoeking doen door het zwaard, en door den honger, en door de pestilentie, totdat Ik ze zal verteerd hebben door zijn hand.

9 Gijlieden dan, hoort niet naar uw profeten, en naar uw waarzeggers, en naar uw dromers, en naar uw guichelaars, en naar uw tovenaars, dewelke tot u spreken, zeggende: Gij zult den koning van Babel niet dienen.

10 Want zij profeteren u valsheid, om u verre uit uw land te brengen, en dat Ik u uitstote, en gij omkomt.

11 Maar het volk, dat zijn hals zal brengen onder het juk des konings van Babel, en hem dienen, datzelve zal Ik in zijn land laten, spreekt de HEERE, en het zal dat bouwen en daarin wonen.

12 Daarna sprak ik tot Zedekia, den koning van Juda, naar al deze woorden, zeggende: Brengt uw halzen onder het juk des konings van Babel, en dient hem en zijn volk, zo zult gij leven.

13 Waarom zoudt gij sterven, gij en uw volk door het zwaard, door den honger en door de pestilentie, gelijk als de HEERE gesproken heeft van het volk, dat den koning van Babel niet zal dienen.

14 Hoort dan niet naar de woorden der profeten, die tot u spreken, zeggende: Gij zult den koning van Babel niet dienen; want zij profeteren u valsheid.

15 Want Ik heb ze niet gezonden, spreekt de HEERE, en zij profeteren valselijk in Mijn Naam; opdat Ik u uitstote, en gij omkomt, gij en de profeten, die u profeteren.

16 Ook sprak ik tot de priesteren, en tot dit ganse volk, zeggende: Zo zegt de HEERE: Hoort niet naar de woorden uwer profeten, die u profeteren, zeggende: Ziet, de vaten van des HEEREN huis zullen nu haast uit Babel wedergebracht worden; want zij profeteren u valsheid.

17 Hoort niet naar hen, maar dient den koning van Babel, zo zult gijlieden leven; waarom zou deze stad tot een woestheid worden?

18 Maar zo zij profeten zijn, en zo des HEEREN woord bij hen is, laat hen nu bij den HEERE der heirscharen voorbidden, opdat de vaten, die in het huis des HEEREN, en in het huis des konings van Juda, en te Jeruzalem zijn overgebleven, niet naar Babel komen.

19 Want zo zegt de HEERE der heirscharen, van de pilaren, en van de zee, en van de stellingen, en van het overige der vaten, die in deze stad zijn overgebleven,

20 Die Nebukadnezar, de koning van Babel, niet heeft weggenomen, als hij Jechonia, den zoon van Jojakim, koning van Juda, van Jeruzalem, naar Babel gevankelijk wegvoerde, mitsgaders al de edelen van Juda en Jeruzalem;

21 Ja, zo zegt de HEERE der heirscharen, de God Israels, van de vaten, die in het huis des HEEREN, en in het huis des konings van Juda, en te Jeruzalem zijn overgebleven:

22 Naar Babel zullen zij gebracht worden, en aldaar zullen zij zijn, tot den dag toe, dat Ik ze bezoeken zal, spreekt de HEERE; dan zal Ik ze opvoeren, en zal ze wederbrengen tot deze plaats.

1 No princípio do reinado de Jeoaquim, filho de Josias, rei de Judá, veio da parte de Jeová esta palavra a Jeremias, dizendo:

2 Assim me diz a mim Jeová: Faze-te brochas e canzis, e põe-nos ao teu pescoço.

3 Depois envia-os ao rei do Edom, e ao rei de Moabe, e ao rei dos filhos de Amom, e ao rei do Tiro, e ao rei de Sidom, por mão dos mensageiros que são vindos a Jerusalém a ter com Zedequias, rei de Judá.

4 Ordena-lhes que digam aos seus amos: Assim diz Jeová dos exércitos, Deus de Israel: Isso direis a vossos amos:

5 Eu com o meu grande poder e com o meu braço estendido fiz a terra, os homens e os animais que estão sobre a face da terra, e a dou a quem me parecer bem.

6 Agora eu entreguei todas estas terras nas mãos do meu servo Nabucodonozor, rei de Babilônia; também lhe dei todos os animais, para que o sirvam.

7 Todas as nações servirão a ele, e a seu filho, e ao filho de seu filho, até que venha o tempo da sua terra; e então muitas nações e grandes reis se servirão dele.

8 A nação e o reino que não o servirem a ele, Nabucodonozor, rei de Babilônia, e que não meterem o seu pescoço debaixo do jugo do rei de Babilônia, a essa nação castigá-la-ei, diz Jeová, com a espada, e com a fome, e com a peste, até que os tenha consumido pela mão dele.

9 Mas quanto a vós, não escuteis os vossos profetas, nem os vossos adivinhadores, nem os vossos sonhos, nem os vossos agoureiros, nem os vossos encantadores, que vos dizem: Não servireis o rei de Babilônia.

10 Porque eles vos profetizam a mentira com o fim de vos removerem para longe da vossa terra, e a fim de que sejais expulsos por mim, e venhais a perecer.

11 Mas a nação que meter o seu pescoço debaixo do jugo do rei de Babilônia e o servir, a essa nação deixá-la-ei ficar na sua terra, diz Jeová; lavrá-la-ão, e nela habitarão.

12 Falei a Zedequias, rei de Judá, segundo todas estas palavras, dizendo: Metei os vossos pescoços debaixo do jugo do rei de Babilônia, e servi-o, a ele e ao seu povo, e vivei.

13 Por que morrereis, tu e o teu povo, à espada, de fome e de peste, como disse Jeová acerca da nação que não servir ao rei de Babilônia?

14 Não escuteis as palavras dos profetas que vos dizem: Não servireis ao rei de Babilônia; porque eles vos profetizam a mentira.

15 Pois não os enviei, diz Jeová, mas eles profetizam falsamente em meu nome; para que eu vos lance fora e para que vós venhais a perecer, vós e os profetas que vos profetizam.

16 Também falei aos sacerdotes e a todo este povo: Assim diz Jeová: Não escuteis as palavras dos vossos profetas que vos profetizam, dizendo: Eis que os vasos da casa de Jeová agora cedo serão trazidos de Babilônia; porque eles vos profetizam a mentira.

17 Não os escuteis; servi ao rei de Babilônia e vivei. Por que se tornaria esta cidade em desolação?

18 Mas se são profetas, e se há neles a palavra de Jeová, intercedam agora junto a Jeová dos exércitos, para que não vão para Babilônia os vasos que ficaram na casa de Jeová, e na casa do rei de Judá, e em Jerusalém.

19 Pois assim diz Jeová dos exércitos acerca das colunas, e acerca do mar, e acerca das bases, e acerca do resto dos vasos que ficaram nesta cidade,

20 os quais Nabucodonozor, rei de Babilônia, não tomou quando levou cativos de Jerusalém para Babilônia, Jeconias, filho de Jeoaquim, filho de Judá, e todos os nobres de Judá e de Jerusalém;

21 sim, isso diz Jeová dos exércitos, Deus de Israel, acerca dos vasos que ficaram na casa de Jeová, e na casa do rei de Judá, e em Jerusalém:

22 A Babilônia serão levados, e ali ficarão, até o dia em que os visitar, diz Jeová, então farei trazer, e restituí-los a este lugar.