1 Een zacht antwoord keert de grimmigheid af; maar een smartend woord doet den toorn oprijzen.

2 De tong der wijzen maakt de wetenschap goed; maar de mond der zotten stort overvloediglijk dwaasheid uit.

3 De ogen des HEEREN zijn in alle plaatsen, beschouwende de kwaden en de goeden.

4 De medicijn der tong is een boom des levens; maar de verkeerdheid in dezelve is een breuk in den geest.

5 Een dwaas zal de tucht zijns vaders versmaden; maar die de bestraffing waarneemt, zal kloekzinniglijk handelen.

6 In het huis des rechtvaardigen is een grote schat; maar in des goddelozen inkomst is beroerte.

7 De lippen der wijzen zullen de wetenschap uitstrooien; maar het hart der zotten niet alzo.

8 Het offer der goddelozen is den HEERE een gruwel; maar het gebed der oprechten is Zijn welgevallen.

9 De weg der goddelozen is den HEERE een gruwel; maar dien, die de gerechtigheid najaagt, zal Hij liefhebben.

10 De tucht is onaangenaam voor dengene die het pad verlaat; en die de bestraffing haat, zal sterven.

11 De hel en het verderf zijn voor den HEERE; hoeveel te meer de harten van des mensenkinderen?

12 De spotter zal niet liefhebben, die hem bestraft; hij zal niet gaan tot de wijzen.

13 Een vrolijk hart zal het aangezicht blijde maken; maar door de smart des harten wordt de geest verslagen.

14 Een verstandig hart zal de wetenschap opzoeken; maar de mond der zotten zal met dwaasheid gevoed worden.

15 Al de dagen des bedrukten zijn kwaad; maar een vrolijk hart is een gedurige maaltijd.

16 Beter is weinig met de vreze des HEEREN, dan een grote schat, en onrust daarbij.

17 Beter is een gerecht van groen moes, waar ook liefde is, dan een gemeste os, en haat daarbij.

18 Een grimmig man zal gekijf verwekken; maar de lankmoedige zal den twist stillen.

19 De weg des luiaards is als een doornheg; maar het pad der oprechten is wel gebaand.

20 Een wijs zoon zal den vader verblijden; maar een zot mens veracht zijn moeder.

21 De dwaasheid is den verstandeloze blijdschap; maar een man van verstand zal recht wandelen.

22 De gedachten worden vernietigd, als er geen raad is; maar door veelheid der raadslieden zal elkeen bestaan.

23 Een man heeft blijdschap in het antwoord zijns monds; en hoe goed is een woord op zijn tijd!

24 De weg des levens is den verstandige naar boven; opdat hij afwijke van de hel, beneden.

25 Het huis der hovaardigen zal de HEERE afrukken; maar de landpale der weduwe zal Hij vastzetten.

26 Des bozen gedachten zijn den HEERE een gruwel; maar der reinen zijn liefelijke redenen.

27 Die gierigheid pleegt, beroert zijn huis; maar die geschenken haat, zal leven.

28 Het hart des rechtvaardigen bedenkt zich, om te antwoorden; maar de mond der goddelozen zal overvloediglijk kwade dingen uitstorten.

29 De HEERE is ver van de goddelozen; maar het gebed der rechtvaardigen zal Hij verhoren.

30 Het licht der ogen verblijdt het hart; een goed gerucht maakt het gebeente vet.

31 Het oor, dat de bestraffing des levens hoort, zal in het midden der wijzen vernachten.

32 Die de tucht verwerpt, die versmaadt zijn ziel; maar die de bestraffing hoort, krijgt verstand.

33 De vreze des HEEREN is de tucht der wijsheid; en de nederigheid gaat voor de eer.

1 Uma resposta branda desvia o furor, Mas a palavra dura excita a ira.

2 A língua dos sábios destila o conhecimento, Mas a boca dos loucos derrama a estultícia.

3 Os olhos de Jeová estão em todo o lugar, Vigiando aos maus e aos bons.

4 A língua suave é árvore de vida, Mas a perversa quebranta o espírito.

5 O insensato despreza a correção de seu pai; Mas aquele que atende à repreensão consegue a prudência.

6 Na casa do justo há grandes tesouros, Mas nas rendas do perverso há perturbação.

7 Os lábios dos sábios difundem o conhecimento, Porém não o faz o coração dos loucos.

8 O sacrifício dos perversos é abominação a Jeová, Mas a oração dos retos é-lhe agradável.

9 O caminho dos perversos é abominação a Jeová, Mas ele ama ao que segue a justiça.

10 Correção rigorosa há para quem abandona o caminho; E aquele que aborrece a repreensão morrerá.

11 O Cheol e Abadom estão diante de Jeová; Quanto mais os corações dos filhos dos homens!

12 O escarnecedor não gosta de quem o repreende, Não irá ter com os sábios.

13 O coração alegre torna contente o rosto, Mas com a tristeza do coração abate-se o espírito.

14 O coração do inteligente busca o conhecimento, Mas a boca dos loucos se apascenta de estultícia.

15 Todos os dias do aflito são maus, Mas o homem feliz tem um banquete contínuo.

16 Melhor é o pouco com o temor de Jeová, Do que grandes tesouros e com eles a inquietação.

17 Melhor é o prato de hortaliças onde há amor, Do que o boi cevado e com ele o ódio.

18 O homem irascível excita rixas; Mas quem é tardio em irar-se aplaca contendas.

19 O caminho do preguiçoso é como uma sebe de espinhos, Mas a vereda dos justos é uma estrada real.

20 O filho sábio alegra a seu pai, Mas o homem insensato despreza a sua mãe.

21 A estultícia é alegria para quem é falto de sabedoria, Mas o homem de entendimento faz direito o seu caminho.

22 Onde não há conselho, dissipam-se os planos; Mas os muitos conselhos os estabelecem.

23 O homem alegra-se em dar uma resposta; E a palavra a seu tempo, quão boa é!

24 Para o sábio o caminho da vida é para cima, A fim de evitar o Cheol que é em baixo.

25 Jeová desarraigará a casa dos soberbos, Mas estabelecerá os termos da viúva.

26 Maus desígnios são abominação a Jeová, Mas palavras agradáveis são puras.

27 Aquele que tem espírito de ganância perturba a sua casa; Mas quem aborrece dádivas, viverá.

28 O coração do justo medita no que há de responder, Mas a boca dos perversos derrama coisas más.

29 Jeová está longe dos perversos, Mas ouve a oração dos justos.

30 A luz dos olhos alegra ao coração, E boas novas engordam aos ossos.

31 O ouvido que escuta a repreensão que dá a vida, Terá a sua morada entre os sábios.

32 Quem rejeita a correção, despreza a sua alma; Mas aquele que escuta a repreensão, adquire conhecimento.

33 O temor de Jeová é a instrução da sabedoria, E adiante da honra vai a humildade.