1 Aperis vorto de la Eternulo al Jona, filo de Amitaj, dirante:
2 Leviĝu, iru en la grandan urbon Nineve, kaj prediku kontraŭ ĝi; ĉar iliaj malbonagoj leviĝis antaŭ Min.
3 Sed Jona leviĝis, por forkuri de antaŭ la Eternulo en Tarŝiŝon; li iris en Jafon, trovis ŝipon, forirontan al Tarŝiŝ, pagis pro la vojaĝo, kaj eniris en ĝin, por veturi kun ili al Tarŝiŝ, for de la Eternulo.
4 Sed la Eternulo sendis grandan venton sur la maron, kaj sur la maro fariĝis granda ventego, kaj oni pensis, ke la ŝipo pereos.
5 La ŝipanoj ektimis kaj komencis voki ĉiu al sia dio; kaj la objektojn, kiuj troviĝis en la ŝipo, oni ĵetis en la maron, por malpligrandigi la pezon. Sed Jona iris malsupren, en la internon de la ŝipo, kuŝiĝis, kaj endormiĝis.
6 Kaj aliris al li la ŝipestro, kaj diris al li:Kial vi dormas? leviĝu, kaj voku al via Dio; eble Dio rememoros pri ni, kaj ni ne pereos.
7 Kaj oni diris unu al alia:Ni lotu, por ke ni eksciu, pro kiu trafis nin ĉi tiu malfeliĉo. Ili lotis, kaj la loto trafis Jonan.
8 Tiam ili diris al li:Vi, pro kiu nin trafis ĉi tiu malfeliĉo, diru al ni, per kio vi vin okupas? de kie vi venis? kie estas via lando? kaj el kiu popolo vi estas?
9 Kaj li respondis al ili:Mi estas Hebreo:mi respektas la Eternulon, Dion de la ĉielo, kiu kreis la maron kaj la sekteron.
10 Tiam tiuj homoj ektimis per granda timo, kaj diris al li:Kion vi faris? Ĉar tiuj homoj eksciis, ke li forkuris de antaŭ la Eternulo, kiel li mem diris al ili.
11 Kaj ili diris al li:Kion ni faru kun vi, por ke la maro kvietiĝu por ni? ĉar la maro fariĝis ĉiam pli kaj pli malkvieta.
12 Li respondis al ili:Prenu min, kaj ĵetu min en la maron; tiam la maro kvietiĝos por vi; ĉar mi scias, ke pro mi trafis vin ĉi tiu granda ventego.
13 La homoj forte ekremis, por reveni sur la sekteron; sed ili nenion povis fari, ĉar la maro fariĝadis ĉiam pli kaj pli malkvieta kontraŭ ili.
14 Tiam ili ekvokis al la Eternulo, kaj diris:Ni petas Vin, ho Eternulo, ne do lasu nin perei pro la animo de ĉi tiu homo, kaj ne metu sur nin la sangon de senkulpulo; ĉar Vi, ho Eternulo, povas fari ĉion, kion Vi volas.
15 Kaj ili prenis Jonan kaj ĵetis lin en la maron; tiam la maro ĉesis koleri.
16 Tiam tiuj homoj eksentis grandan timon antaŭ la Eternulo; kaj ili buĉis oferon al la Eternulo kaj faris sanktajn promesojn.
17 Kaj la Eternulo pretigis grandan fiŝon, ke ĝi englutu Jonan; kaj Jona restis en la interno de la fiŝo dum tri tagoj kaj tri noktoj.
1 耶 和 華 的 話 臨 到 亞 米 太 的 兒 子 約 拿 、 說 、
2 你 起 來 往 尼 尼 微 大 城 去 、 向 其 中 的 居 民 呼 喊 、 因 為 他 們 的 惡 達 到 我 面 前 。
3 約 拿 卻 起 來 、 逃 往 他 施 去 躲 避 耶 和 華 ． 下 到 約 帕 、 遇 見 一 隻 船 、 要 往 他 施 去 。 他 就 給 了 船 價 、 上 了 船 、 要 與 船 上 的 人 同 往 他 施 去 躲 避 耶 和 華 。
4 然 而 耶 和 華 使 海 中 起 大 風 、 海 就 狂 風 大 作 、 甚 至 船 幾 乎 破 壞 。
5 水 手 便 懼 怕 、 各 人 哀 求 自 己 的 神 ． 他 們 將 船 上 的 貨 物 拋 在 海 中 、 為 要 使 船 輕 些 。 約 拿 已 下 到 底 艙 、 躺 臥 沉 睡 。
6 船 主 到 他 那 裡 對 他 說 、 你 這 沉 睡 的 人 哪 、 為 何 這 樣 呢 。 起 來 、 求 告 你 的 神 、 或 者 神 顧 念 我 們 、 使 我 們 不 至 滅 亡 。
7 船 上 的 人 彼 此 說 、 來 罷 、 我 們 掣 籤 、 看 看 這 災 臨 到 我 們 是 因 誰 的 緣 故 ． 於 是 他 們 掣 籤 、 掣 出 約 拿 來 。
8 眾 人 對 他 說 、 請 你 告 訴 我 們 、 這 災 臨 到 我 們 是 因 誰 的 緣 故 ． 你 以 何 事 為 業 ． 你 從 那 裡 來 ． 你 是 哪 一 國 、 屬 那 一 族 的 人 。
9 他 說 、 我 是 希 伯 來 人 ． 我 敬 畏 耶 和 華 、 那 創 造 滄 海 旱 地 之 天 上 的 神 。
10 他 們 就 大 大 懼 怕 、 對 他 說 、 你 作 的 是 甚 麼 事 呢 ． 他 們 已 經 知 道 他 躲 避 耶 和 華 、 因 為 他 告 訴 了 他 們 。
11 他 們 問 他 說 、 我 們 當 向 你 怎 樣 行 、 使 海 浪 平 靜 呢 ． 這 話 是 因 海 浪 越 發 翻 騰 。
12 他 對 他 們 說 、 你 們 將 我 抬 起 來 、 拋 在 海 中 、 海 就 平 靜 了 ． 我 知 道 你 們 遭 這 大 風 、 是 因 我 的 緣 故 。
13 然 而 那 些 人 竭 力 盪 槳 、 要 把 船 攏 岸 、 卻 是 不 能 ． 因 為 海 浪 越 發 向 他 們 翻 騰 。
14 他 們 便 求 告 耶 和 華 說 、 耶 和 華 阿 、 我 們 懇 求 你 、 不 要 因 這 人 的 性 命 使 我 們 死 亡 ． 不 要 使 流 無 辜 血 的 罪 歸 與 我 們 ． 因 為 你 耶 和 華 是 隨 自 己 的 意 旨 行 事 。
15 他 們 遂 將 約 拿 抬 起 、 拋 在 海 中 、 海 的 狂 浪 就 平 息 了 。
16 那 些 人 便 大 大 敬 畏 耶 和 華 、 向 耶 和 華 獻 祭 、 並 且 許 願 。
17 耶 和 華 安 排 一 條 大 魚 吞 了 約 拿 、 他 在 魚 腹 中 三 日 三 夜 。