24 Ĉi tiun tagon faris la Eternulo; Ni ĝoju kaj gajiĝu en ĝi.
6 Sekve ili jam estas ne du, sed unu karno. Kion do Dio kunigis, tion homo ne disigu.
4 Mi ĉiam dankas mian Dion pri vi, pro la graco de Dio al vi donita en Kristo Jesuo;
12 Instruu nin kalkuli niajn tagojn, Por ke ni akiru saĝan koron.
3 Mi dankas mian Dion ĉe ĉiu rememoro pri vi,
7 Vi metis ĝojon en mian koron, pli ol dum ilia greno kaj ilia mosto plimultiĝas.
4 Amo longe suferas, kaj bonfaras; amo ne envias; amo ne fanfaronas, ne ŝveligas sin,
5 ne kondutas nedece, ne celas por si mem, ne koleriĝas, ne pripensas malbonon,
6 ne ĝojas pri maljusteco, sed kunĝojas kun vereco;
7 ĉion toleras, ĉion kredas, ĉion esperas, ĉion eltenas.
7 Via tutaĵo estas bela, mia amatino; Vi ne havas difekton.
10 Mi apartenas al mia amato, Kaj li sin tiras al mi.
14 kaj super ĉion tion surmetu amon, kiu estas ligilo de perfekteco.
7 Granda akvo ne povas estingi la amon, Kaj riveroj ne povas superakvi ĝin; Se homo proponus doni la tutan havaĵon de sia domo por la amo, Oni malestime lin forpuŝus.