1 Και ειδον αλλο σημειον εν τω ουρανω μεγα και θαυμαστον, αγγελους επτα, οιτινες ειχον τας επτα εσχατας πληγας, διοτι εν αυταις ετελεσθη ο θυμος του Θεου.

2 Και ειδον ως θαλασσαν υαλινην μεμιγμενην με πυρ, και εκεινους οιτινες ενικησαν κατα του θηριου και κατα της εικονος αυτου και κατα του χαραγματος αυτου και κατα του αριθμου του ονοματος αυτου ισταμενους επι την θαλασσαν την υαλινην, εχοντας κιθαρας του Θεου.

3 Και εψαλλον την ωδην Μωυσεως του δουλου του Θεου και την ωδην του Αρνιου, λεγοντες· Μεγαλα και θαυμαστα τα εργα σου, Κυριε Θεε παντοκρατωρ· δικαιαι και αληθιναι αι οδοι σου, βασιλευ των αγιων.

4 Τις δεν θελει σε φοβηθη, Κυριε, και δοξασει το ονομα σου; διοτι εισαι μονος οσιος, διοτι παντα τα εθνη θελουσιν ελθει και προσκυνησει ενωπιον σου, διοτι αι κρισεις σου εφανερωθησαν.

5 Και μετα ταυτα ειδον και ιδου, ηνοιχθη ο ναος της σκηνης του μαρτυριου εν τω ουρανω,

6 και εξηλθον εκ του ναου οι επτα αγγελοι, εχοντες τας επτα πληγας, ενδεδυμενοι λινα καθαρα και λαμπρα και περιεζωσμενοι περι τα στηθη ζωνας χρυσας.

7 Και εν εκ των τεσσαρων ζωων εδωκεν εις τους επτα αγγελους επτα φιαλας χρυσας, πληρεις του θυμου του Θεου του ζωντος εις τους αιωνας των αιωνων.

8 Και εγεμισθη ο ναος απο καπνου εκ της δοξης του Θεου και εκ της δυναμεως αυτου· και ουδεις ηδυνατο να εισελθη εις τον ναον, εωσου τελειωσωσιν αι επτα πληγαι των επτα αγγελων.

1 Vi no céu outro sinal, grande e maravilhoso: sete anjos com as sete últimas pragas, pois com elas se completa a ira de Deus.

2 Vi algo semelhante a um mar de vidro misturado com fogo, e, de pé, junto ao mar, os que tinham vencido a besta, a sua imagem e o número do seu nome. Eles seguravam harpas que lhes haviam sido dadas por Deus,

3 e cantavam o cântico de Moisés, servo de Deus, e o cântico do Cordeiro: "Grandes e maravilhosas são as tuas obras, Senhor Deus todo-poderoso. Justos e verdadeiros são os teus caminhos, ó Rei das nações.

4 Quem não te temerá, ó Senhor? Quem não glorificará o teu nome? Pois tu somente és santo. Todas as nações virão à tua presença e te adorarão, pois os teus atos de justiça se tornaram manifestos".

5 Depois disso olhei, e vi que se abriu no céu o santuário, o tabernáculo da aliança.

6 Saíram do santuário os sete anjos com as sete pragas. Eles estavam vestidos de linho puro e resplandecente, e tinham cinturões de ouro ao redor do peito.

7 E um dos quatro seres viventes deu aos sete anjos sete taças de ouro cheias da ira de Deus, que vive para todo o sempre.

8 O santuário ficou cheio da fumaça da glória de Deus e do seu poder, e ninguém podia entrar no santuário enquanto não se completassem as sete pragas dos sete anjos.