1 Βεβαιως ειναι τοπος του αργυριου οθεν εξαγεται, και τοπος του χρυσιου οπου καθαριζεται·
2 ο σιδηρος λαμβανεται εκ της γης και ο χαλκος χυνεται εκ της πετρας.
3 Βαλλει μεν ο ανθρωπος ορια εις το σκοτος και ανιχνευει τα παντα μεχρι τελειοτητος· τους λιθους του σκοτους και της σκιας του θανατου.
4 Χειμαρρος εξορμα εκ του τοπου οπου κατοικει· υδατα αδοκιμαστα υπο του ποδος· ταυτα ολιγοστευουσι και αναχωρουσιν απο των ανθρωπων.
5 Περι δε της γης, εξ αυτης εξερχεται ο αρτος και υποκατωθεν αυτης ανασκαπτεται ως υπο πυρος·
6 οι λιθοι αυτης ειναι τοπος σαπφειρων· και εν αυτη χωμα χρυσιου.
7 Την οδον εκεινην δεν γνωριζει πτηνον και οφθαλμος γυπος δεν ειδεν αυτην·
8 τα θηρια δεν επατησαν αυτην, ο αγριος λεων δεν επερασε δι' αυτης.
9 Εκτεινει την χειρα αυτου επι τον σκληρον βραχον· ανατρεπει τα ορη απο της ριζης.
10 Εγκοπτει ποταμους μεταξυ των βραχων· και ο οφθαλμος αυτου ανακαλυπτει παν πολυτιμον.
11 Δεσμευει των ποταμων την πλημμυραν· και το κεκρυμμενον εκφερει εις φως.
12 Αλλ' η σοφια ποθεν θελει ευρεθη; και που ειναι ο τοπος της συνεσεως;
13 Ο ανθρωπος δεν γνωριζει την τιμην αυτης· και δεν ευρισκεται εν τη γη των ζωντων.
14 Η αβυσσος λεγει, δεν ειναι εν εμοι· και η θαλασσα λεγει, δεν ειναι μετ' εμου.
15 Δεν δυναται να δοθη χρυσιον αντ' αυτης· και αργυριον δεν δυναται να ζυγισθη εις ανταλλαγμα αυτης.
16 Δεν δυναται να εκτιμηθη με το χρυσιον του Οφειρ, με τον πολυτιμον ονυχα και σαπφειρον.
17 Το χρυσιον και ο κρυσταλλος δεν δυναται να εξισωθωσι με αυτην· και ανταλλαγμα αυτης να γεινη με σκευη καθαρωτατου χρυσιου.
18 Δεν θελει μνημονευθη κοραλλιον, η μαργαριται· διοτι η τιμη της σοφιας ειναι υπερτερα των πολυτιμων λιθων.
19 Το τοπαζιον της Αιθιοπιας δεν θελει εξισωθη με αυτην· δεν θελει εκτιμηθη με καθαρον χρυσιον.
20 Ποθεν λοιπον ερχεται η σοφια; και που ειναι ο τοπος της συνεσεως;
21 Ειναι βεβαιως κεκρυμμενη απο των οφθαλμων παντων των ζωντων, και εσκεπασμενη απο των πτηνων του ουρανου.
22 Η απωλεια και ο θανατος λεγουσι, Δια των ωτων ημων ηκουσαμεν την φημην αυτης.
23 Ο Θεος εννοει την οδον αυτης, και αυτος γνωριζει τον τοπον αυτης.
24 Επειδη αυτος θεωρει εως των περατων της γης, βλεπει υποκατω παντος του ουρανου,
25 δια να ζυγιζη το βαρος των ανεμων, και να σταθμιζη τα υδατα με μετρον.
26 Οτε εκαμε νομον δια την βροχην και οδον δια την αστραπην της βροντης,
27 τοτε ειδε και εφανερωσεν αυτην· ητοιμασεν αυτην και μαλιστα εξιχνιασεν αυτην.
28 Και ειπε προς τον ανθρωπον, Ιδου, ο φοβος του Κυριου, ουτος ειναι η σοφια, και η αποχη απο του κακου συνεσις.
1 "Existem minas de prata e locais onde se refina ouro.
2 O ferro é extraído da terra, e do minério se funde o cobre.
3 O homem dá fim à escuridão; e vasculha os recônditos mais remotos em busca de minério, nas mais escuras trevas.
4 Longe das moradias ele cava um poço, em local esquecido pelos pés dos homens; longe de todos, ele se pendura e balança.
5 A terra, da qual vem o alimento, é revolvida embaixo como que pelo fogo;
6 das suas rochas saem safiras, e seu pó contém pepitas de ouro.
7 Nenhuma ave de rapina conhece aquele caminho oculto, e os olhos de nenhum falcão o viram.
8 Os animais altivos não põem os pés nele, e nenhum leão ronda por ali.
9 As mãos dos homens atacam a pederneira e transtornam as raízes das montanhas.
10 Fazem túneis através da rocha, e os seus olhos enxergam todos os tesouros dali.
11 Eles vasculham as nascentes dos rios e trazem à luz coisas ocultas.
12 "Onde, porém, se poderá achar a sabedoria? Onde habita o entendimento?
13 O homem não percebe o valor da sabedoria; ela não se encontra na terra dos viventes.
14 O abismo diz: ‘Em mim não está’; o mar diz: ‘Não está comigo’.
15 Não pode ser comprada, mesmo com o ouro mais puro, nem se pode pesar o seu preço em prata.
16 Não pode ser comprada nem com o ouro puro de Ofir, nem com o precioso ônix ou com safiras.
17 O ouro e o cristal não se comparam com ela, e é impossível tê-la em troca de jóias de ouro.
18 O coral e o jaspe nem merecem menção; o preço da sabedoria ultrapassa o dos rubis.
19 O topázio da Etiópia não se compara com ela; não se compra a sabedoria nem com ouro puro!
20 "De onde vem, então, a sabedoria? Onde habita o entendimento?
21 Escondida está dos olhos de toda criatura viva, até das aves dos céus.
22 A Destruição e a Morte dizem: ‘Aos nossos ouvidos só chegou um leve rumor dela’.
23 Deus conhece o caminho; só ele sabe onde ela habita,
24 pois ele enxerga os confins da terra e vê tudo o que há debaixo dos céus.
25 Quando ele determinou a força do vento e estabeleceu a medida exata para as águas,
26 quando fez um decreto para a chuva e o caminho para a tempestade trovejante,
27 ele olhou para a sabedoria e a avaliou; confirmou-a e a pôs à prova.
28 Disse então ao homem: ‘No temor do Senhor está a sabedoria, e evitar o mal é ter entendimento’ ".