1 Ακουσον, Θεε, της φωνης μου εν τη δεησει μου· απο του φοβου του εχθρου φυλαξον την ζωην μου.
2 Σκεπασον με απο συμβουλιου πονηρων, απο φρυαγματος εργαζομενων ανομιαν·
3 οιτινες ακονωσιν ως ρομφαιαν την γλωσσαν αυτων· ετοιμαζουσιν ως βελη λογους πικρους,
4 δια να τοξευωσι κρυφιως τον αμεμπτον· εξαιφνης τοξευουσιν αυτον και δεν φοβουνται.
5 Στερεουνται επι πονηρου πραγματος· μελετωσι να κρυπτωσι παγιδας, λεγοντες, Τις θελει ιδει αυτους;
6 Ανιχνευουσιν ανομιας· απεκαμον ανιχνευοντες επιμελως· εκαστου δε τα εντος και η καρδια ειναι βυθος.
7 Αλλ' ο Θεος θελει τοξευσει αυτους· απο αιφνιδιου βελους θελουσιν εισθαι αι πληγαι αυτων.
8 Και οι λογοι της γλωσσης αυτων θελουσι πεσει επ' αυτου· θελουσι φευγει παντες οι βλεποντες αυτους.
9 Και θελει φοβηθη πας ανθρωπος, και θελουσι διηγηθη το εργον του Θεου και εννοησει τας εργασιας αυτου.
10 Ο δικαιος θελει ευφρανθη εις τον Κυριον και θελει ελπιζει επ' αυτον· και θελουσι καυχασθαι παντες οι ευθεις την καρδιαν.
1 Ouve-me, ó Deus, quando faço a minha queixa; protege a minha vida do inimigo ameaçador.
2 Defende-me da conspiração dos ímpios e da ruidosa multidão de malfeitores.
3 Eles afiam a língua como espada e apontam como flechas, palavras envenenadas.
4 De onde estão emboscados atiram no homem íntegro; atiram de surpresa, sem qualquer temor.
5 Animam-se uns aos outros com planos malignos, combinam como ocultar as suas armadilhas, e dizem: "Quem as verá? "
6 Tramam a injustiça e dizem: "Fizemos um plano perfeito! " A mente e o coração de cada um deles o encobrem!
7 Mas Deus atirará neles suas flechas; repentinamente serão atingidos.
8 Pelas próprias palavras farão cair uns aos outros; menearão a cabeça e zombarão deles todos os que os virem.
9 Todos os homens temerão, proclamarão as obras de Deus, refletindo no que ele fez.
10 Alegrem-se os justos no Senhor e nele busquem refúgio; congratulem-se todos os retos de coração!