1 Θεε, δος την κρισιν σου εις τον βασιλεα και την δικαιοσυνην σου εις τον υιον του βασιλεως·
2 Δια να κρινη τον λαον σου εν δικαιοσυνη και τους πτωχους σου εν κρισει.
3 Τα ορη θελουσι φερει ειρηνην εις τον λαον και οι λοφοι δικαιοσυνην.
4 Θελει κρινει τους πτωχους του λαου· θελει σωσει τους υιους των πενητων και συντριψει τον καταδυναστευοντα.
5 Θελουσι σε φοβεισθαι ενοσω διαμενει ο ηλιος και η σεληνη, εις γενεας γενεων.
6 Θελει καταβη ως βροχη επι θερισμενον λειβαδιον· ως ρανιδες σταλαζουσαι επι την γην.
7 Εν ταις ημεραις αυτου θελει ανθει ο δικαιος· και αφθονια ειρηνης θελει εισθαι εωσου μη υπαρξη η σεληνη.
8 Και θελει κατακυριευει απο θαλασσης εως θαλασσης και απο του ποταμου εως των περατων της γης.
9 Εμπροσθεν αυτου θελουσι γονυκλιτησει οι κατοικουντες εν ερημοις, και οι εχθροι αυτου θελουσι γλειψει το χωμα.
10 Οι βασιλεις της Θαρσεις και των νησων θελουσι προσφερει προσφορας· οι βασιλεις της Αραβιας και της Σεβα θελουσι προσφερει δωρα.
11 Και θελουσι προσκυνησει αυτον παντες οι βασιλεις· παντα τα εθνη θελουσι δουλευσει αυτον.
12 Διοτι θελει ελευθερωσει τον πτωχον κραζοντα και τον πενητα και τον αβοηθητον.
13 Θελει ελεησει τον πτωχον και τον πενητα· και τας ψυχας των πενητων θελει σωσει.
14 Εκ δολου και εξ αδικιας θελει λυτρονει τας ψυχας αυτων· και πολυτιμον θελει εισθαι το αιμα αυτων εις τους οφθαλμους αυτου.
15 Και θελει ζη, και θελει δοθη εις αυτον απο του χρυσιου της Αραβιας, και θελει γινεσθαι παντοτε προσευχη υπερ αυτου· ολην την ημεραν θελουσιν ευλογει αυτον.
16 Δραξ σιτου εαν υπαρχη εν τη γη επι των κορυφων των ορεων, ο καρπος αυτου θελει σειεσθαι ως ο Λιβανος· και οι κατοικοι εν τη πολει θελουσιν εξανθησει ως ο χορτος της γης.
17 Το ονομα αυτου θελει διαμενει εις τον αιωνα· το ονομα αυτου θελει διαρκει ενοσω διαμενει ο ηλιος· και οι ανθρωποι θελουσιν ευλογεισθαι εν αυτω· παντα τα εθνη θελουσι μακαριζει αυτον.
18 Ευλογητος Κυριος ο Θεος, ο Θεος του Ισραηλ, οστις μονος καμνει θαυμασια·
19 και ευλογημενον το ενδοξον ονομα αυτου εις τον αιωνα· και ας πληρωθη απο της δοξης αυτου η πασα γη. Αμην, και αμην.
20 Ετελειωσαν αι προσευχαι του Δαβιδ υιου του Ιεσσαι.
1 Reveste da tua justiça o rei, ó Deus, e o filho do rei, da tua retidão,
2 para que ele julgue com retidão e com justiça os teus que sofrem opressão.
3 Que os montes tragam prosperidade ao povo, e as colinas, o fruto da justiça.
4 Defenda ele os oprimidos entre o povo e liberte os filhos dos pobres; esmague ele o opressor!
5 Que ele perdure como o sol e como a lua, por todas as gerações.
6 Seja ele como chuva sobre uma lavoura ceifada, como aguaceiros que regam a terra.
7 Floresçam os justos nos dias do rei, e haja grande prosperidade enquanto durar a lua.
8 Governe ele de mar a mar e desde o rio Eufrates até os confins da terra.
9 Inclinem-se diante dele as tribos do deserto, e os seus inimigos lambam o pó.
10 Que os reis de Társis e das regiões litorâneas lhe tragam tributo; os reis de Sabá e de Sebá lhe ofereçam presentes.
11 Inclinem-se diante dele todos os reis, e sirvam-no todas as nações.
12 Pois ele liberta os pobres que pedem socorro, os oprimidos que não têm quem os ajude.
13 Ele se compadece dos fracos e dos pobres, e os salva da morte.
14 Ele os resgata da opressão e da violência, pois aos seus olhos a vida deles é preciosa.
15 Tenha o rei vida longa! Receba ele o ouro de Sabá. Que se ore por ele continuamente, e todo o dia se invoquem bênçãos sobre ele.
16 Haja fartura de trigo por toda a terra, ondulando no alto dos montes. Floresçam os seus frutos como os do Líbano e cresçam as cidades como as plantas no campo.
17 Permaneça para sempre o seu nome e dure a sua fama enquanto o sol brilhar. Sejam abençoadas todas as nações por meio dele, e que elas o chamem bendito.
18 Bendito seja o Senhor Deus, o Deus de Israel, o único que realiza feitos maravilhosos.
19 Bendito seja o seu glorioso nome para sempre; encha-se toda a terra da sua glória. Amém e amém.
20 Encerram-se aqui as orações de Davi, filho de Jessé.