1 Δοξολογουμεν σε, Θεε, δοξολογουμεν, διοτι πλησιον ημων ειναι το ονομα σου· κηρυττονται τα θαυμασια σου.

2 Οταν λαβω τον ωρισμενον καιρον, εγω θελω κρινει εν ευθυτητι.

3 Διελυθη η γη και παντες οι κατοικοι αυτης· εγω εστερεωσα τους στυλους αυτης. Διαψαλμα.

4 Ειπα προς τους αφρονας, μη γινεσθε αφρονες· και προς τους ασεβεις, μη υψωνετε κερας.

5 Μη υψονετε εις υψος το κερας υμων· μη λαλειτε με τραχηλον σκληρον.

6 Διοτι ουτε εξ ανατολων, ουτε εκ δυσμων, ουτε εκ της ερημου, ερχεται υψωσις.

7 Αλλ' ο Θεος ειναι ο Κριτης· τουτον ταπεινονει και εκεινον υψονει.

8 Διοτι εν τη χειρι του Κυριου ειναι ποτηριον πληρες κερασματος οινου ακρατου, και εκ τουτου θελει χυσει· πλην την τρυγιαν αυτου θελουσι στραγγισει παντες οι ασεβεις της γης και θελουσι πιει.

9 Εγω δε θελω κηρυττει διαπαντος, θελω ψαλμωδει εις τον Θεον του Ιακωβ.

10 Και παντα τα κερατα των ασεβων θελω συντριψει· τα δε κερατα των δικαιων θελουσιν υψωθη.

1 Damos-te graças, ó Deus, damos graças, pois perto está o teu nome; todos falam dos teus feitos maravilhosos.

2 Tu dizes: "Eu determino o tempo em que julgarei com justiça.

3 Quando treme a terra com todos os seus habitantes, sou eu que mantenho firmes as suas colunas. Pausa

4 Aos arrogantes digo: ‘Parem de vangloriar-se! ’ E aos ímpios: ‘Não se rebelem!

5 Não se rebelem contra os céus; não falem com insolência’ ".

6 Não é do Oriente nem do Ocidente nem do deserto que vem a exaltação.

7 É Deus quem julga: Humilha a um, a outro exalta.

8 Na mão do Senhor está um cálice cheio de vinho espumante e misturado; ele o derrama, e todos os ímpios da terra o bebem até a última gota.

9 Quanto a mim, para sempre anunciarei essas coisas; cantarei louvores ao Deus de Jacó.

10 Destruirei o poder de todos os ímpios, mas o poder dos justos aumentará.