6 Κατεβην εις τα εσχατα των ορεων· οι μοχλοι της γης ειναι επανωθεν μου διαπαντος· αλλ' ανεβη η ζωη μου απο της φθορας, Κυριε Θεε μου·
7 Ενω ητο εκλειπουσα εν εμοι η ψυχη μου, ενεθυμηθην τον Κυριον· και η προσευχη μου εισηλθε προς σε, εις τον ναον τον αγιον σου.
20 ευχαριστουντες παντοτε υπερ παντων εις τον Θεον και Πατερα εν ονοματι του Κυριου ημων Ιησου Χριστου,
1 Θελω σε δοξολογησει, Κυριε, εν ολη καρδια μου· θελω διηγηθη παντα τα θαυμασια σου.
2 Θελω ευφρανθη και χαρη εν σοι· θελω ψαλμωδησει εις το ονομα σου, Υψιστε.
6 Πασα πνοη ας αινη τον Κυριον. Αλληλουια.
7 Ποσον πολυτιμον ειναι το ελεος σου, Θεε. Δια τουτο οι υιοι των ανθρωπων ελπιζουσιν επι την σκιαν των πτερυγων σου.
8 Θελουσι χορτασθη απο του παχους του οικου σου, και απο του χειμαρρου της τρυφης σου θελεις ποτισει αυτους.
9 Διοτι μετα σου ειναι η πηγη της ζωης· εν τω φωτι σου θελομεν ιδει φως.
1 Αινειτε τον Κυριον. Αινει, η ψυχη μου, τον Κυριον.
2 Θελω αινει τον Κυριον ενοσω ζω· θελω ψαλμωδει εις τον Θεον μου ενοσω υπαρχω.
15 Χαρις δε εις τον Θεον δια την ανεκδιηγητον αυτου δωρεαν.
10 Και θελεις φαγει και θελεις χορτασθη, και θελεις ευλογησει Κυριον τον θεον σου επι της γης της αγαθης, την οποιαν σοι εδωκε.
58 Εδικασας, Κυριε, την δικην της ψυχης μου· ελυτρωσας την ζωην μου.
3 Ευλογητος ο Θεος και Πατηρ του Κυριου ημων Ιησου Χριστου, ο ευλογησας ημας εν παση ευλογια πνευματικη εις τα επουρανια δια Χριστου,
33 Θελω ψαλλει εις τον Κυριον ενοσω ζω· θελω ψαλμωδει εις τον Θεον μου ενοσω υπαρχω.
34 Η εις αυτον μελετη μου θελει εισθαι γλυκεια· εγω θελω ευφραινεσθαι εις τον Κυριον.
1 Θελω σε μεγαλυνει, Κυριε· διοτι συ με ανυψωσας, και δεν ευφρανας τους εχθρους μου επ' εμε.
2 Κυριε ο Θεος μου, εβοησα προς σε, και με εθεραπευσας.
3 Κυριε, ανεβιβασας εξ αδου την ψυχην μου· μ' εφυλαξας την ζωην, δια να μη καταβω εις τον λακκον.
3 Γνωρισατε οτι ο Κυριος ειναι ο Θεος· αυτος εκαμεν ημας, και ουχι ημεις· ημεις ειμεθα λαος αυτου και προβατα της βοσκης αυτου.
4 Εισελθετε εις τας πυλας αυτου εν δοξολογια, εις τας αυλας αυτου εν υμνω· δοξολογειτε αυτον· ευλογειτε το ονομα αυτου.
13 Διοτι συ εμορφωσας τους νεφρους μου· με περιετυλιξας εν τη κοιλια της μητρος μου.
14 Θελω σε υμνει, διοτι φοβερως και θαυμασιως επλασθην· θαυμασια ειναι τα εργα σου· και η ψυχη μου καλλιστα γνωριζει τουτο.
15 Δεν εκρυφθησαν τα οστα μου απο σου, ενω επλαττομην εν τω κρυπτω και διεμορφονομην εν τοις κατωτατοις της γης.
16 Το αδιαμορφωτον του σωματος μου ειδον οι οφθαλμοι σου· και εν τω βιβλιω σου παντα ταυτα ησαν γεγραμμενα, ως και αι ημεραι καθ' ας εσχηματιζοντο, και ενω ουδεν εκ τουτων υπηρχε·
12 μετα χαρας ευχαριστουντες τον Πατερα, οστις εκαμεν ημας αξιους της μεριδος του κληρου των αγιων εν τω φωτι,
13 οστις ηλευθερωσεν ημας εκ της εξουσιας του σκοτους και μετεφερεν εις την βασιλειαν του αγαπητου αυτου Υιου·
14 εις τον οποιον εχομεν την απολυτρωσιν δια του αιματος αυτου, την αφεσιν των αμαρτιων·
15 οστις ειναι εικων του Θεου του αορατου, πρωτοτοκος πασης κτισεως,
16 επειδη δι' αυτου εκτισθησαν τα παντα, τα εν τοις ουρανοις και τα επι της γης, τα ορατα και τα αορατα, ειτε θρονοι ειτε κυριοτητες ειτε αρχαι ειτε εξουσιαι· τα παντα δι' αυτου και εις αυτον εκτισθησαν·
17 και αυτος ειναι προ παντων, και τα παντα συντηρουνται δι' αυτου,