1 Kia mahara, e Ihowa, ki te mea kua pa nei ki a matou: tirohia mai, kia kite ai koe i to matou ingoa kino.

2 Kua riro to matou wahi tupu i nga tangata ke, o matou whare i nga tautangata.

3 He pani matou, kahore he matua, ko o matou whaea ano he pouaru.

4 Na te moni i inu wai ai matou; ko a matou wahie he mea hoko.

5 Kei runga kei o matou kaki o matou kaiwhai: e mauiui ana matou, kahore he tanga manawa mo matou.

6 Kua hoatu e matou te ringa ki nga Ihipiana, ki nga Ahiriana, kia makona ai matou i te taro.

7 I hara o matou matua, a kua kore; a kua whakawaha e matou o ratou he.

8 Ko nga pononga o matou rangatira: kahore he kaiwhakaora mo matou i o ratou ringa.

9 E tata mate matou ka whiwhi ai i te taro, i te hoari hoki o te koraha.

10 Mangu ana o matou kiri ano he oumu, i te wera ngau kino o te hemokai.

11 Taea ana e ratou nga wahine o Hiona, nga wahine i nga pa o Hura.

12 Ko nga rangatira, taronatia ake e to ratou ringa; kihai nga kanohi o nga kaumatua i whakahonoretia.

13 Ko nga taitama kei te waha i te huri, hinga ana nga tamariki i te pikaunga wahie.

14 Ko nga kaumatua i nga kuwaha kua kore, me te waiata hoki a nga taitama.

15 Kua mutu te koa o o matou ngakau, kua puta ke ta matou kanikani hei uhunga.

16 Kua taka te karauna o to matou mahunga; aue, te mate mo matou! kua hara hoki matou.

17 Na reira whakaruhi noa iho o matou ngakau; na enei mea pouriuri ana o matou kanohi.

18 Na te maunga hoki o Hiona kua ururuatia nei, e haereerea nei e nga pokiha.

19 Pumau tonu koe, ake ake, e Ihowa; ko tou torona kei tera whakatupuranga, kei tera whakatupuranga.

20 He aha koe i wareware tonu ai ki a matou? he aha koe i whakarere ai i a matou, a roa noa iho nga ra?

21 Whakatahuritia atu matou ki a koe, e Ihowa, a ka tahuri matou: whakahoutia o matou ra, kia rite ki o mua.

22 Otiia kua tino whakakahore rawa koe ki a matou, e tino nui ana tou riri ki a matou.

1 Kom i hu, Herre, det som har hendt oss, sku og se hvor vi blir hånet!

2 Vår arv er gått over til fremmede, våre hus til utlendinger.

3 Vi er blitt farløse, har ingen far; våre mødre er som enker.

4 Vi må kjøpe det vann vi drikker, vår ved må vi betale.

5 Våre forfølgere er på nakken av oss; vi er trette, vi får ingen hvile.

6 Til Egypten har vi overgitt oss, og til Assyria, for å bli mettet med brød.

7 Våre fedre har syndet, de er ikke mere; vi bærer deres misgjerninger.

8 Træler hersker over oss; ingen river oss ut av deres hånd.

9 Med fare for vårt liv henter vi vårt brød, truet av ørkenens sverd.

10 Vår hud brenner som en ovn av hungerens luer.

11 Kvinner har de krenket i Sion, jomfruer i Judas byer.

12 Fyrster har de hengt, de gamles åsyn har de ikke hedret.

13 Unge menn bar kvernen, og gutter segnet under vedbøren.

14 De gamle sitter ikke mere i porten, de unge menn ikke mere ved sin strengelek.

15 Med vårt hjertes glede er det forbi, vår dans er omskiftet til sorg.

16 Kronen er falt av vårt hode; ve oss, vi har syndet.

17 Derfor er vårt hjerte sykt, derfor er våre øine blitt dimme,

18 for Sions bergs skyld, som er øde; rever løper om på det.

19 Du, Herre, troner til evig tid, din trone blir fra slekt til slekt.

20 Hvorfor skulde du glemme oss evig, forlate oss for så lang en tid?

21 Herre, før oss atter til dig, så vi kan komme tilbake! Forny våre dager, så de blir som i fordums tid!

22 For skulde du rent ha forkastet oss? Skulde du være så storlig vred på oss?