1 Ko nga whakatauki a Horomona. He tama whakaaro nui, ka koa te papa: tena he tama kuware, he utanga nui mo tona whaea.

2 Kahore he rawa o nga taonga o te kino: ma te tika ia te oranga ake i te mate.

3 E kore a Ihowa e tuku i te wairua o te tangata tika kia hemokai: ka pana atu ia e ia te hiahia o te hunga kino.

4 He rawakore te tukunga iho o te ringa ngehe: ma te ringa kakama ia ka hua te taonga.

5 He kohi raumati ta tama ngakau mahara: he whakama ia te rawa a tama moe ngahuru.

6 He manaaki kei te tumuaki o te tangata tika: he arita ia kei te waha o te tangata kino, taupoki ai.

7 Ka manaakitia te maharatanga ki te tangata tika; ka pirau ia te ingoa o te hunga kino.

8 He ngakau whakaaro, ka tahuritia te whakahau: he ngutu wairangi, ka hinga.

9 Ko te tangata haere tika, e haere ora ana: ko te tangata parori ke ona ara, ka mohiotia ia.

10 Ma te whakakini o te kanohi ka puta ai te pouri: ko te ngutu wairangi ia, ka hinga.

11 He puna ora te mangai o te tangata tika; tena ko te mangai o te hunga kino, ka taupokina tera e te mahi nanakia.

12 Ko to te mauahara he whakaoho i nga totohe; ko te aroha he hipoki i nga he katoa.

13 E kitea te whakaaro nui ki nga ngutu o te tangata matau; ko te rakau ia te mea mo te tuara o te ngakaukore.

14 Rongoa ai te hunga whakaaro nui i te matauranga: he whakangaromanga ia kei te hori tonu, te mangai o te wairangi.

15 Ko ona rawa te pa kaha o te tangata taonga: tena ko te hunga kore taonga, hei whakangaromanga to ratou rawakore.

16 Ko te mahi a te tangata tika e ahu ana ki te ora: ko nga hua o te kino ki te hara.

17 Kei te ara ki te ora te tangata e pupuri ana i te kupu ako; ko te tangata ia e kore e pai kia riria tona he, ka kotiti ke.

18 Ko te tangata e huna ana i te mauahara he ngutu teka: a he kuware te tangata e whakapuaki ana i te ngautuara.

19 E kore nga kupu maha e hapa i te kino; he mahara nui ia te tangata he ngutu kokopi nei ona.

20 He hiriwa pai rawa te arero o te tangata tika; ko te ngakau o te hunga kino, he hauwarea rawa.

21 He tokomaha e whangaia ana e nga ngutu o te tangata tika; ka mate ia te hunga kuware, he kore no te ngakau mahara.

22 Ka hua te taonga i ta Ihowa manaaki: kahore hoki e kinakitia e ia ki te pouri.

23 Hei takaro ma te wairangi te mahi he; ma te tangata matau ia ko te whakaaro nui.

24 Ko ta te tangata kino i wehi ai ka tae ano ki a ia; a, ko ta te hunga tika i hiahia ai, ka homai.

25 Pahure rawa ake te tukauati kua kore te hunga kino: tena ko te tangata tika he turanga pumau tera.

26 He winika ki nga niho, he paowa ki nga kanohi: koia ano te mangere ki ona kaiunga.

27 Ko te wehi ki a Ihowa e whakaroa ana i nga ra: ka whakapotoa mai ia nga tau o te hunga kino.

28 Tumanako atu te hunga tika, koa iho; tumanako atu te hunga kino, ngaro iho.

29 He kaha mo te tangata tika ta Ihowa ara; he whakangaromanga ia mo nga kaimahi i te kino.

30 E kore te tangata tika e whakangaueuetia a ake ake; e kore ia e nohoia e te hunga kino te whenua.

31 Ko te mangai o te tangata tika hua ana te whakaaro nui; ka tapahia ia te arero whanoke.

32 E mohio ana nga ngutu o te tangata tika ki nga mea ka manakohia; he whanoke ia e whakapuakina ana e te mangai o te hunga kino.

1 Os provérbios de Salomão. Um filho sábio alegra a seu pai, Mas um filho insensato é a tristeza de sua mãe.

2 Os tesouros da iniqüidade de nada aproveitam, A justiça, porém, livra da morte.

3 Jeová não deixa o justo sofrer fome. Mas repele os desejos dos perversos.

4 Torna-se pobre aquele que tem a mão remissa, Mas a mão do diligente enriquece.

5 Quem ajunta no verão é um filho sábio, Mas quem dorme no tempo da ceifa é um filho que faz envergonhar.

6 Bênçãos caem sobre a cabeça do justo, Mas a violência cobre a boca dos perversos.

7 A memória do justo é abençoada, Mas o nome dos perversos apodrecerá.

8 Quem é sábio de coração recebe mandamento; Mas quem é insensato de lábios, cairá.

9 Quem anda em integridade, anda seguro; Mas o que perverte os seus caminhos, será conhecido.

10 Quem pisca os olhos, é causa de desgosto; E quem é insensato de lábios cairá.

11 A boca do justo é fonte de vida, Mas a violência cobre a boca dos perversos.

12 O ódio excita contendas, Mas a caridade cobre todas as transgressões.

13 Nos lábios do entendido acha-se a sabedoria, Mas a vara é para aquele que é falto de entendimento,

14 Os sábios entesouram o conhecimento. Mas a boca do insensato é destruição iminente.

15 Os bens do rico são a sua cidade forte, A pobreza dos pobres é a sua destruição.

16 O trabalho do justo tende para a vida, A renda do perverso, para o pecado

17 Quem observa a instrução, está no caminho da vida; Mas aquele que abandona a repreensão, anda errado.

18 Quem encobre o ódio, tem lábios mentirosos; E aquele que espalha a calúnia, é louco.

19 Na multidão de palavras não falta transgressão; Mas quem refreia os seus lábios, procede sabiamente.

20 A língua do justo é prata escolhida, O coração dos perversos vale pouco.

21 Os lábios do justo alimentam a muitos, Mas por falta de entendimento os insensatos morrem.

22 É a bênção de Jeová que enriquece, E não a faz seguir de dor alguma.

23 O praticar a maldade é como divertimento para o insensato, E a sabedoria o é para o entendido.

24 O que o perverso teme, isso virá sobre ele; E aos justos se lhes concederá o seu desejo.

25 Como passa a tempestade, assim desaparece o perverso; Mas o justo tem fundamentos eternos.

26 Qual o vinagre para os dentes, e o fumo para os olhos: Tal é o preguiçoso para aqueles que o enviam.

27 O temor de Jeová prolonga os dias, Mas os anos dos perversos serão abreviados.

28 A esperança dos justos não é senão alegria, Mas a expectativa dos perversos perecerá.

29 O caminho de Jeová é fortaleza para os retos, Mas é destruição para os que obram iniqüidade.

30 O justo não será jamais abalado, Mas os perversos não habitarão a terra.

31 A boca do justo produz sabedoria, Mas a língua perversa será decepada.

32 Os lábios do justo sabem o que é aceitável, Mas a boca dos perversos fala perversidade.