1 A i korero tonu a Hopa i tana pepeha, i mea,
2 Aue, me i rite ki nga marama o mua, ki nga ra i tiaki ai te Atua i ahau!
3 I tiaho mai ai tana rama ki toku matenga, a na tana whakamarama i haere ai ahau i te pouri:
4 Me i pera ano me ahau i nga ra o toku taiohitanga, i te mea nei kei runga to te Atua whakaaro puku i toku teneti;
5 I te mea e noho ana ano te Kaha Rawa i ahau, a kei tetahi taha oku aku tamariki, kei tetahi taha;
6 I horoia ai oku takahanga ki te pata, a rere mai ana nga awa hinu ki ahau i roto i te kohatu!
7 I toku haerenga atu ki te kuwaha ki te pa, a whakapai ana i te nohoanga moku i te waharoa,
8 Ka kite nga taitamariki i ahau, a piri ana ratou: whakatika ana nga koroheke, tu ana ki runga;
9 Mutu pu te korero a nga tino tangata, kua kopania te ringa ki o ratou mangai;
10 Ngaro ana te reo o nga rangatira, piri ana o ratou arero ki o ratou ngao.
11 No te rongonga hoki o te taringa i ahau manaaki ana i ahau; te kitenga o te kanohi i ahau, whakaae mai ana ki aku mahi:
12 No te mea naku i whakaora te rawakore i a ia e karanga ana, te pani me te tangata hoki kahore nei ona kaiawhina.
13 I tau ki runga ki ahau te manaaki a te tangata e tata ana ki te whakangaromanga; harakoa ana i ahau te ngakau o te pouaru.
14 I kakahuria e ahau te tika, a ko tera toku kakahu: e rite ana taku whakarite whakawa he koroka, he karauna.
15 He kanohi ahau ki te matapo, he waewae ki te kopa.
16 He matua ahau ki nga rawakore: a i ata rapua e ahau te tikanga o te totohe a te tangata kihai nei ahau i mohio.
17 Wawahia ana e ahau nga kauae o te tangata kino, a takiritia mai ana e ahau tana mea pahua i roto i ona niho.
18 Katahi ahau ka mea, Tera ahau e mate i roto i toku ohanga; ka whakanuia oku ra kia rite ki te onepu te maha:
19 Ko toku pakiaka tautoro tonu ki nga wai, a i te po tau ana te tomairangi ki runga ki toku peka:
20 Ko toku kororia hou tonu i roto i ahau, a hoki ake ana te kaha o taku kopere i toku ringa.
21 I whakarongo mai nga tangata ki ahau, i tatari, whakarongo puku ana ratou i ahau e whakatakoto whakaaro ana.
22 I muri i aku kupu kore ake ratou i korero ano; maturuturu iho ana aku kupu ki runga ki a ratou.
23 I taria mai ahau e ratou ano ko te ua; hamama mai ana o ratou mangai ano e tatari ana ki te ua o muri.
24 Ka kata ahau ki a ratou, kihai i whakaponohia e ratou; kihai hoki ratou i whakataka i te marama o toku mata.
25 Naku to ratou ara i whiriwhiri, a noho ana ahau hei rangatira, noho ana hoki ahau ano he kingi i roto i te ope; i rite ahau ki te kaiwhakamarie o te hunga e tangi ana.
1 Jó continuou seu discurso nestes termos:
2 Quem me tornará tal como antes, nos dias em que Deus me protegia,
3 quando a sua lâmpada luzia sobre a minha cabeça, e a sua luz me guiava nas trevas?
4 Tal como eu era nos dias de meu outono, quando Deus velava como um amigo sobre minha tenda,
5 quando o Todo-poderoso estava ainda comigo, e meus filhos em volta de mim;
6 quando os meus pés se banhavam no creme, e o rochedo em mim derramava ondas de óleo;
7 quando eu saía para ir à porta da cidade, e me assentava na praça pública?
8 Viam-me os jovens e se escondiam, os velhos levantavam-se e ficavam de pé;
9 os chefes interrompiam suas conversas, e punham a mão sobre a boca;
10 calava-se a voz dos príncipes, a língua colava-se-lhes no céu da boca.
11 Quem me ouvia felicitava-me, quem me via dava testemunho de mim.
12 Livrava o pobre que pedia socorro, e o órfão que não tinha apoio.
13 A bênção do que estava a perecer vinha sobre mim, e eu dava alegria ao coração da viúva.
14 Revestia-me de justiça, e a eqüidade era para mim como uma roupa e um turbante.
15 Era os olhos do cego e os pés daquele que manca;
16 era um pai para os pobres, examinava a fundo a causa dos desconhecidos.
17 Quebrava o queixo do perverso, e arrancava-lhe a presa de entre os dentes.
18 Eu dizia: Morrerei em meu ninho, meus dias serão tão numerosos quanto os da fênix.
19 Minha raiz atinge as águas, o orvalho ficará durante a noite sobre meus ramos.
20 Minha glória será sempre jovem, e meu arco sempre forte em minha mão.
21 Escutavam-me, esperavam, recolhiam em silêncio meu conselho;
22 quando acabava de falar, não acrescentavam nada, minhas palavras eram recebidas como orvalho.
23 Esperavam-me como a chuva e abriam a boca como se fosse para as águas da primavera.
24 Sorria para aqueles que perdiam coragem; ante o meu ar benevolente, deixavam de estar abatidos.
25 Quando eu ia ter com eles, tinha o primeiro lugar, era importante como um rei no meio de suas tropas, como o consolador dos aflitos.