1 Maintenant donc, Job, écoute mes discours, Prête l'oreille à toutes mes paroles!
2 Voici, j'ouvre la bouche, Ma langue se remue dans mon palais.
3 C'est avec droiture de coeur que je vais parler, C'est la vérité pure qu'exprimeront mes lèvres:
4 L'esprit de Dieu m'a créé, Et le souffle du Tout-Puissant m'anime.
5 Si tu le peux, réponds-moi, Défends ta cause, tiens-toi prêt!
6 Devant Dieu je suis ton semblable, J'ai été comme toi formé de la boue;
7 Ainsi mes terreurs ne te troubleront pas, Et mon poids ne saurait t'accabler.
8 Mais tu as dit à mes oreilles, Et j'ai entendu le son de tes paroles:
9 Je suis pur, je suis sans péché, Je suis net, il n'y a point en moi d'iniquité.
10 Et Dieu trouve contre moi des motifs de haine, Il me traite comme son ennemi;
11 Il met mes pieds dans les ceps, Il surveille tous mes mouvements.
12 Je te répondrai qu'en cela tu n'as pas raison, Car Dieu est plus grand que l'homme.
13 Veux-tu donc disputer avec lui, Parce qu'il ne rend aucun compte de ses actes?
14 Dieu parle cependant, tantôt d'une manière, Tantôt d'une autre, et l'on n'y prend point garde.
15 Il parle par des songes, par des visions nocturnes, Quand les hommes sont livrés à un profond sommeil, Quand ils sont endormis sur leur couche.
16 Alors il leur donne des avertissements Et met le sceau à ses instructions,
17 Afin de détourner l'homme du mal Et de le préserver de l'orgueil,
18 Afin de garantir son âme de la fosse Et sa vie des coups du glaive.
19 Par la douleur aussi l'homme est repris sur sa couche, Quand une lutte continue vient agiter ses os.
20 Alors il prend en dégoût le pain, Même les aliments les plus exquis;
21 Sa chair se consume et disparaît, Ses os qu'on ne voyait pas sont mis à nu;
22 Son âme s'approche de la fosse, Et sa vie des messagers de la mort.
23 Mais s'il se trouve pour lui un ange intercesseur, Un d'entre les mille Qui annoncent à l'homme la voie qu'il doit suivre,
24 Dieu a compassion de lui et dit à l'ange: Délivre-le, afin qu'il ne descende pas dans la fosse; J'ai trouvé une rançon!
25 Et sa chair a plus de fraîcheur qu'au premier âge, Il revient aux jours de sa jeunesse.
26 Il adresse à Dieu sa prière; et Dieu lui est propice, Lui laisse voir sa face avec joie, Et lui rend son innocence.
27 Il chante devant les hommes et dit: J'ai péché, j'ai violé la justice, Et je n'ai pas été puni comme je le méritais;
28 Dieu a délivré mon âme pour qu'elle n'entrât pas dans la fosse, Et ma vie s'épanouit à la lumière!
29 Voilà tout ce que Dieu fait, Deux fois, trois fois, avec l'homme,
30 Pour ramener son âme de la fosse, Pour l'éclairer de la lumière des vivants.
31 Sois attentif, Job, écoute-moi! Tais-toi, et je parlerai!
32 Si tu as quelque chose à dire, réponds-moi! Parle, car je voudrais te donner raison.
33 Si tu n'as rien à dire, écoute-moi! Tais-toi, et je t'enseignerai la sagesse.
1 Tena ra, whakarongo, e Hopa, ki aku korero, kia whai taringa ki aku kupu katoa.
2 Nana, kua puaki nei toku mangai, kei te korero toku arero i roto i toku mangai.
3 Ma aku kupu e whakapuaki te tika o toku ngakau; ka korero pono oku ngutu i ta ratou e matau ana.
4 He mea hanga ahau na te Wairua o te Atua, a na te manawa o te Kaha Rawa ahau i whai ora ai.
5 Ki te taea e koe, whakahokia mai e koe he kupu ki ahau; whakatikaia au korero ki toku aroaro, e tu ki runga.
6 Nana, ko toku anga ki te Atua he pena hoki i tau; he mea hanga nei ano hoki ahau ki te paru.
7 Nana, e kore te wehi ki ahau e whakawehi i a koe; e kore ano hoki toku ringa e taimaha iho ki a koe.
8 He pono kua hakiri oku taringa ki au kupu, a kua rongo atu ahau i te reo o au kupu, e mea ana,
9 He ma ahau, kahore oku he; he harakore ahau, kahore hoki he kino i roto i ahau:
10 Na e rapu ana ia i te take riri ki ahau, e kiia ana ahau e ia he hoariri nona;
11 E karapitia ana e ia oku waewae ki te rakau, e ata titiro ana ia ki oku hikoinga katoa.
12 Nana, maku e whawhati tau kupu, ehara tenei mea au i te mea tika; nui atu hoki te Atua i te tangata.
13 He aha koe i totohe ai ki a ia? E kore hoki e korerotia e ia te tikanga o tetahi o ana mea.
14 Kotahi hoki, ae ra, e rua korerotanga a te Atua, otiia kahore e maharatia e te tangata.
15 I te moe, i te putanga moemoea mai o te po, ina au iho te moe o te tangata, i nga moenga i runga i te takotoranga;
16 Ko reira ia whakapuare ai i nga taringa o nga tangata, hiri ai hoki i te ako mo ratou;
17 Kia whakanekehia ai te tangata i tana whakaaro, kia hipokina ai hoki te whakapehapeha o te tangata;
18 E puritia ana e ia tona wairua kei tae ki te rua, tona ora kei riro i te hoari.
19 E whiua ana hoki ia ki te mamae i runga i tona moenga, ki te ngau tonu hoki o ona wheua;
20 A whakarihariha ana tona ora ki te taro, tona wairua ki te kai whakaminamina.
21 E honia ana ona kiko, a kore noa e kitea; a purero mai ana ona wheua kihai nei i kitea i mua.
22 Heoi e whakatata ana tona wairua ki te rua, tona ora ki nga kaiwhakamate.
23 Ki te mea he karere tera kei a ia, he kaiwhakaatu tikanga tetahi i roto i te mano, hei whakaatu i tona tika ki te tangata:
24 Na ka tohu tera i a ia, a ka mea, Whakaorangia ia kei heke ki te rua, kua kitea hoki e ahau he utu.
25 Ko tona kiri ka ngawari atu i to te tamaiti; ka hoki iho ia ki nga ra o tona tamarikitanga:
26 Ka inoi ia ki te Atua, a ka manako tera ki a ia; heoi ka kite ia i tona mata i runga i te koa: a ka utua e ia te tika o te tangata.
27 E waiata ana ia i te aroaro o nga tangata, e mea ana, Kua hara ahau, whakaparoritia ake e ahau te tika, a kahore he pai ki ahau:
28 Kua whakaorangia e ia toku wairua kei riro ki te rua, a e kite toku wairua i te marama.
29 Nana, e meatia ana enei mea katoa e te Atua, e tuaruatia ana, ae, e tuatorutia ana, ki te tangata,
30 Hei whakahoki mai i tona wairua i roto i te rua, kia whakamaramatia ai ki te marama o te ora.
31 Kia whai whakaaro mai, e Hopa, whakarongo mai ki ahau: kati tau, a ka korero ahau.
32 Ki te mea he kupu tau, utua mai taku: korero, ko taku hoki i pai ai kia whakatikaia tau.
33 Ki te kahore, whakarongo ki ahau: noho puku koe, a maku koe e whakaako ki te whakaaro nui.