1 Au chef des chantres. Des fils de Koré. Cantique. O Dieu! nous avons entendu de nos oreilles, Nos pères nous ont raconté Les oeuvres que tu as accomplies de leur temps, Aux jours d'autrefois.
2 De ta main tu as chassé des nations pour les établir, Tu as frappé des peuples pour les étendre.
3 Car ce n'est point par leur épée qu'ils se sont emparés du pays, Ce n'est point leur bras qui les a sauvés; Mais c'est ta droite, c'est ton bras, c'est la lumière de ta face, Parce que tu les aimais.
4 O Dieu! tu es mon roi: Ordonne la délivrance de Jacob!
5 Avec toi nous renversons nos ennemis, Avec ton nom nous écrasons nos adversaires.
6 Car ce n'est pas en mon arc que je me confie, Ce n'est pas mon épée qui me sauvera;
7 Mais c'est toi qui nous délivres de nos ennemis, Et qui confonds ceux qui nous haïssent.
8 Nous nous glorifions en Dieu chaque jour, Et nous célébrerons à jamais ton nom. -Pause.
9 Cependant tu nous repousses, tu nous couvres de honte, Tu ne sors plus avec nos armées;
10 Tu nous fais reculer devant l'ennemi, Et ceux qui nous haïssent enlèvent nos dépouilles.
11 Tu nous livres comme des brebis à dévorer, Tu nous disperses parmi les nations.
12 Tu vends ton peuple pour rien, Tu ne l'estimes pas à une grande valeur.
13 Tu fais de nous un objet d'opprobre pour nos voisins, De moquerie et de risée pour ceux qui nous entourent;
14 Tu fais de nous un objet de sarcasme parmi les nations, Et de hochements de tête parmi les peuples.
15 Ma honte est toujours devant moi, Et la confusion couvre mon visage,
16 A la voix de celui qui m'insulte et m'outrage, A la vue de l'ennemi et du vindicatif.
17 Tout cela nous arrive, sans que nous t'ayons oublié, Sans que nous ayons violé ton alliance:
18 Notre coeur ne s'est point détourné, Nos pas ne se sont point éloignés de ton sentier,
19 Pour que tu nous écrases dans la demeure des chacals, Et que tu nous couvres de l'ombre de la mort.
20 Si nous avions oublié le nom de notre Dieu, Et étendu nos mains vers un dieu étranger,
21 Dieu ne le saurait-il pas, Lui qui connaît les secrets du coeur?
22 Mais c'est à cause de toi qu'on nous égorge tous les jours, Qu'on nous regarde comme des brebis destinées à la boucherie.
23 Réveille-toi! Pourquoi dors-tu, Seigneur? Réveille-toi! ne nous repousse pas à jamais!
24 Pourquoi caches-tu ta face? Pourquoi oublies-tu notre misère et notre oppression?
25 Car notre âme est abattue dans la poussière, Notre corps est attaché à la terre.
26 Lève-toi, pour nous secourir! Délivre-nous à cause de ta bonté!
1 Ki te tino kaiwhakatangi, ma nga tama a Koraha. He Makiri. E te Atua, kua rongo o matou taringa, kua korerotia ki a matou e o matou matua, nga mahi i mahia e koe i o ratou ra, i nga ra o mua.
2 Nau nga tauiwi i pana ki tou ringa, nau ratou i whakato: nau nga iwi i whiu, a whakamararatia ana ratou.
3 Ehara hoki i te mea, na ta ratou hoari i whiwhi ai ratou ki te whenua, ehara to ratou takakau i te mea i ora ai ratou: engari na tou matau, na tou takakau hoki, na te marama ano o tou mata, he pai hoki nou ki a ratou.
4 E te Atua, ko koe toku Kingi: whakahaua he whakaora mo Hakapa.
5 Mau ka turaki ai matou i o matou hoariri; ma tou ingoa ka takahia ai e matou te hunga e whakatika ana ki a matou.
6 E kore hoki ahau e whakawhirinaki ki taku kopere: e kore ano taku hoari e whakaora i ahau.
7 Nau hoki matou i ora ai i o matou hoariri: nau ano i whakama ai te hunga i kino ki a matou.
8 Ko te Atua ta matou e whakamanamana ai i te roa o te ra: ka whakamoemiti ano matou ki tou ingoa ake ake. (Hera.
9 Otira kua panga nei matou e koe, kua meinga kia whakama: kahore hoki koe kia haere tahi me a matou taua.
10 Kua meinga matou kia hoki whakamuri mai i te hoariri; kei te pahua ano i etahi ma ratou te hunga e kino ana ki a matou.
11 Kua hoatu matou e koe, ano he hipi e kainga ana: kua marara ki roto ki nga tauiwi.
12 E hokona ana e koe tau iwi, a hore he utu: kahore hoki koe e whiwhi rawa i te utu mo ratou.
13 E meinga ana matou e koe hei tawainga ma o matou hoa kainga; hei whakahaweatanga, hei whakakatanga mai ma te hunga i tetahi taha, i tetahi taha o matou.
14 E meinga ana matou e koe hei whakatauki ma nga tauiwi; hei rurutanga matenga ma nga iwi.
15 Kei mua tonu i ahau toku whakama; kua taupokina ahau e te pawera o toku mata;
16 I te reo o te kaitawai, o te kaikohukohu; i te hoariri, i te kairapu utu.
17 Kua pa katoa tenei ki a matou; heoi kahore matou i wareware ki a koe, kihai ano i teka ki tau kawenata.
18 Kahore to matou ngakau i tahuri whakamuri; kihai ano o matou hikoinga i peka ke i tau ara;
19 I maru ai matou i a koe i te wahi o nga tarakona; a taupoki rawa ki te atarangi o te mate.
20 Mehemea kua wareware matou ki te ingoa o to matou Atua, kua totoro ranei o matou ringa ki te atua ke;
21 E kore ranei tenei e ata tirohia e te Atua? E matau ana hoki ia ki nga mea ngaro o te ngakau.
22 Mou nei hoki matou i patua ai i te ra roa nei: kiia iho matou he hipi e patua ana.
23 E ara, he aha koe ka moe ai, e te Ariki? Whakatika, kaua matou e panga tonutia.
24 He aha koe ka huna ai i tou mata? ka wareware ai ki to matou mamae, ki to matou tukinotanga?
25 Kua piko nei hoki to matou wairua ki raro ki te puehu; piri rawa to matou kopu ki te whenua.
26 E ara, hei awhina i a matou; kia mahara ki tou aroha, a hokona matou.