1 Tuo metu Jeroboamo sūnus Abija susirgo.

2 Jeroboamas tarė savo žmonai: "Persirenk, kad neatpažintų, jog esi Jeroboamo žmona, ir eik į Šilojų. Ten gyvena pranašas Ahija, kuris pasakė, kad aš tapsiu šitos tautos karaliumi.

3 Pasiimk dešimt duonos kepalų, pyragaičių bei medaus ąsotį ir eik pas jį. Jis pasakys, kas atsitiks vaikui".

4 Jeroboamo žmona taip ir padarė. Ji nuėjo į Šilojų pas Ahiją. Ahija nebematė dėl senatvės.

5 Ir Viešpats pasakė Ahijai: "Ateina Jeroboamo žmona sužinoti iš tavęs apie savo sūnų, kuris serga. Aš pasakysiu, ką jai sakyti. Nes atėjusi ji dėsis kita moterimi".

6 Kai Ahija išgirdo įeinančios žingsnius, jis tarė: "Įeik, Jeroboamo žmona! Kodėl dediesi esanti kita? Turiu tau blogų žinių.

7 Pasakyk Jeroboamui, kad Viešpats, Izraelio Dievas, sako: ‘Aš tave išaukštinau ir paskyriau kunigaikščiu savo tautai, Izraeliui.

8 Atėmęs karalystę iš Dovydo namų, ją tau daviau. Bet tu nebuvai kaip mano tarnas Dovydas, kuris laikėsi mano įsakymų ir sekė mane visa savo širdimi, darydamas tai, kas buvo teisinga mano akyse.

9 Tu elgeisi blogiau už visus, pirma tavęs buvusius, pasidirbdinai kitų dievų ir lietų atvaizdų, sukėlei mano pyktį ir atsukai man nugarą.

10 Todėl aš bausiu Jeroboamo namus ir išnaikinsiu visus Jeroboamo vyrus, laisvus ir pavergtuosius, išvalysiu Jeroboamo namus, kaip žmogus išvalo mėšlą, kol nė vieno nebeliks.

11 Kas iš Jeroboamo mirs mieste, tą suės šunys, kas mirs lauke, tą les padangių paukščiai, nes taip pasakė Viešpats’.

12 O tu eik namo. Tau įžengus į miestą, vaikas mirs.

13 Jį apraudos visas Izraelis ir palaidos. Jis vienintelis iš Jeroboamo bus palaidotas kape, nes tik jis patiko Viešpačiui, Izraelio Dievui, iš Jeroboamo namų.

14 Viešpats pakels Izraeliui karalių, kuris sunaikins Jeroboamo namus tą dieną ir netgi dabar.

15 Viešpats ištiks Izraelį, kad jis siūbuos kaip nendrė vandenyje; išraus Izraelį iš šitos geros žemės, kurią Jis davė jų tėvams ir išsklaidys juos anapus upės dėl to, kad jie pasidarė alkų, sukeldami Viešpaties pyktį.

16 Jis apleis Izraelį dėl Jeroboamo nuodėmių, nes jis pats nusidėjo ir įvedė Izraelį į nuodėmę".

17 Jeroboamo žmona sugrįžo į Tircą. Jai įžengus į namus, berniukas mirė.

18 Jis buvo palaidotas, ir visas Izraelis apraudojo jį, kaip paskelbė Viešpats per savo tarną pranašą Ahiją.

19 Visi kiti Jeroboamo darbai, kaip jis kariavo ir karaliavo, yra surašyti Izraelio karalių metraščių knygoje.

20 Jeroboamas valdė Izraelį dvidešimt dvejus metus. Jam mirus, jo vietą užėmė jo sūnus Nadabas.

21 Saliamono sūnus Roboamas karaliavo Jude. Pradėdamas valdyti kraš-tą, jis buvo keturiasdešimt vienerių metų amžiaus. Septyniolika metų jis karaliavo Jeruzalėje, mieste, kurį Viešpats išsirinko iš visų Izraelio giminių. Jo motina buvo amonitė Naama.

22 Judo žmonės darė pikta Viešpaties akyse, sukeldami Jo pavydą savo nuodėmėmis, kurios buvo sunkesnės, negu jų tėvų.

23 Jie įrengė sau aukštumas, pasistatė atvaizdus, pasidarė alkus ant kiekvienos aukštos kalvos ir po kiekvienu žaliuojančiu medžiu.

24 Krašte buvo ir iškrypėlių. Jie darė visus bjaurius darbus tautų, kurias Viešpats išnaikino prieš Izraeliui užimant kraštą.

25 Penktaisiais karaliaus Roboamo valdymo metais Egipto karalius Šišakas atėjęs užpuolė Jeruzalę,

26 paėmė Viešpaties namų bei karaliaus namų turtus ir viską išvežė. Jis paėmė ir visus Saliamono padirbdintus auksinius skydus.

27 Karalius Roboamas padirbdino jų vietoje varinių skydų ir juos pavedė karaliaus namų sargybos viršininkams.

28 Sargybiniai juos nešdavo karaliui einant į Viešpaties namus; po to juos padėdavo atgal į sargybinių patalpą.

29 Visi kiti Roboamo darbai surašyti Judo karalių metraščių knygoje.

30 Karas tarp Roboamo ir Jeroboamo tęsėsi per visas jų dienas.

31 Roboamas užmigo prie savo tėvų ir buvo palaidotas prie savo tėvų Dovydo mieste. Jo motina buvo amonitė Naama. Jo sūnus Abijamas karaliavo jo vietoje.

1 Naquele tempo adoeceu Abias, filho de Jeroboão.

2 Disse Jeroboão a sua mulher: Levanta-te e disfarça-te para que não conheçam que és mulher de Jeroboão; e vai-te a Silo. Eis que lá está o profeta Aías, que a meu respeito falou que eu reinaria sobre este povo.

3 Leva contigo dez pães, e bolos, e uma botija de mel, e vai ter com ele, que te declarará o que há de acontecer a este menino.

4 A mulher de Jeroboão assim fez; levantou-se, foi a Silo e chegou à casa de Aías. Aías não podia ver, porque os olhos já se lhe tinham obscurecido por causa da sua muita idade.

5 Disse, porém, Jeová a Aías: Eis que vem a mulher de Jeroboão a consultar-te sobre seu filho, que está doente. Assim e assim lhe falarás, porque, quando ela entrar, há de fingir-se outra.

6 Ouvindo Aías o som de seus pés, ao entrar ela pela porta, disse: Entra mulher de Jeroboão; porque finges tu ser outra? pois eu sou enviado para te dar uma dura nova.

7 Vai, e dize a Jeroboão: Assim diz Jeová, Deus de Israel: Porquanto te exaltei do meio do povo, e te constituí príncipe sobre o meu povo de Israel,

8 e da casa de Davi tirei o reino, e to dei a ti: contudo não tens sido como o meu servo Davi, que guardou os meus mandamentos, e que me seguiu de todo o seu coração, fazendo o que era reto aos meus olhos;

9 mas tens praticado maiores males do que os que foram antes de ti, e foste e fabricaste para ti outros deuses e imagens de fundição, para me provocares à ira, e a mim me lançaste para trás das costas:

10 portanto eis que trarei o mal sobre a casa de Jeroboão e lhe exterminarei todo o homem, escravo ou livre, em Israel, e de todo varrerei a casa de Jeroboão, como se costuma varrer o esterco, até não ficar vestígio.

11 Quem morrer a Jeroboão na cidade, comê-lo-ão os cães; e quem lhe morrer no campo, comê-lo-ão as aves do céu: pois Jeová o disse.

12 Tu levanta-te, e vai para tua casa; e ao entrarem os teus pés na cidade, morrerá o menino.

13 Todo o Israel o chorará, e o sepultará, porque ele é o único da casa de Jeroboão que entrará na sepultura. Pois dos da casa de Jeroboão nele se achou alguma cousa boa para com Jeová, Deus de Israel.

14 Também Jeová suscitará para si um rei sobre Israel, que há de exterminar a casa de Jeroboão nesse dia: mas que digo eu? há de ser já.

15 Pois Jeová ferirá a Israel, fazendo-o tal como uma cana que se agita nas águas; e desarraigará a Israel desta boa terra, que deu aos seus pais, e os espalhará além do Rio, porque fizeram os seus Aserins, provocando Jeová à ira.

16 Entregará a Israel nas mãos dos seus inimigos por causa dos pecados de Jeroboão, que pecou, e fez pecar a Israel.

17 Levantou-se a mulher de Jeroboão, foi e veio para Tirza; e ao chegar ela ao limiar da casa, morreu o menino.

18 Todo o Israel o sepultou, e o chorou, conforme a palavra que Jeová falou por intermédio do profeta Aías, seu servo.

19 O restante dos atos de Jeroboão, como fazia guerras, e como reinava, eis que está escrito no livro das crônicas dos reis de Israel.

20 Os dias que reinou Jeroboão, foram vinte e dois anos. Adormeceu com seus pais, e em seu lugar reinou seu filho Nadabe.

21 Roboão, filho de Salomão, reinou em Judá. Roboão tinha quarenta e um anos de idade, quando começou a reinar, e reinou dezessete anos em Jerusalém, cidade que Jeová escolhera dentre todas as tribos de Israel, para nela pôr o seu nome. Era o nome de sua mãe Naamá amonita.

22 Judá fez o mal à vista de Jeová; e com os pecados que cometeram provocaram-no a zelos muito mais do que tinham feito seus pais.

23 Pois também edificaram para si altos, colunas e Aserins em cima de todos os elevados outeiros, e debaixo de todas as árvores verdes;

24 e havia também sodomitas na terra: fizeram conforme todas as abominações das gentes que expulsou Jeová diante dos filhos de Israel.

25 No quinto ano do rei Roboão subiu contra Jerusalém Sisaque, rei do Egito.

26 Levou os tesouros da casa de Jeová e os tesouros da casa do rei; levou tudo. Também levou todos os escudos de ouro, que Salomão tinha feito.

27 Em lugar destes fez Roboão escudos de bronze, e os entregou nas mãos dos capitães da guarda, que guardavam a porta da casa do rei.

28 Todas as vezes que entrava o rei na casa de Jeová, os da guarda levavam os escudos, e os tornavam a por na câmara da guarda.

29 Ora, o restante dos atos de Roboão, e tudo o que ele fez, não estão, porventura, escritos no livro das crônicas dos reis de Judá?

30 Houve guerra sempre entre Roboão e Jeroboão.

31 Roboão adormeceu com seus pais, e com eles foi sepultado na cidade de Davi. O nome de sua mãe era Naamá amonita. Em seu lugar reinou seu filho Abião.