1 Juozapatas užmigo prie savo tėvų ir buvo palaidotas prie savo tėvų Dovydo mieste. Jo sūnus Joramas karaliavo jo vietoje.

2 Jo broliai buvo Juozapato sūnūs: Azarija, Jahielis, Zacharijas, Azarijas, Mykolas ir Šefatijas. Visi jie buvo Izraelio karaliaus sūnūs.

3 Jų tėvas jiems davė daug dovanų: aukso, sidabro ir kitokių brangių daiktų, be to, sutvirtintų Judo miestų, bet karalystę jis atidavė Joramui, nes jis buvo pirmagimis.

4 Joramas, perėmęs savo tėvo karalystę ir sustiprėjęs, išžudė visus savo brolius ir kai kuriuos Judo kunigaikščius.

5 Joramas pradėjo karaliauti trisdešimt dvejų metų ir aštuonerius metus karaliavo Jeruzalėje.

6 Jis vaikščiojo Izraelio karalių keliais kaip Ahabo namai, nes Ahabo duktė buvo jo žmona. Jis darė pikta Viešpaties akyse.

7 Tačiau Viešpats nenorėjo sunaikinti Dovydo namų dėl sandoros, kurią Jis padarė su Dovydu, pažadėdamas duoti žiburį jam ir jo sūnums per amžius.

8 Joramui valdant, edomitai sukilo, atsiskyrė nuo Judo ir paskyrė sau karalių.

9 Tuomet Joramas su savo vadais ir kovos vežimais naktį puolė ir sumušė edomitus, kurie buvo apsupę jį ir kovos vežimų viršininkus.

10 Tačiau Edomas atsiskyrė nuo Judo iki šios dienos. Tuo pačiu metu ir Libna sukilo prieš Joramą, nes jis apleido Viešpatį, savo tėvų Dievą.

11 Jis padarė aukštumas Judo kalnuose, suvedžiojo Jeruzalės gyventojus ir visą Judą.

12 Pranašas Elijas atsiuntė jam laišką: "Taip sako Viešpats, tavo tėvo Dovydo Dievas: ‘Kadangi tu nevaikščiojai savo tėvo Juozapato ir Judo karaliaus Asos keliais,

13 bet pasirinkai Izraelio karalių kelius ir vedei į paleistuvystę Judo ir Jeruzalės gyventojus kaip Ahabas, be to, išžudei savo brolius, savo tėvo namiškius, geresnius už tave,

14 Viešpats baus tavo tautą, tavo vaikus, žmonas ir sunaikins visą tavo nuosavybę,

15 o tu pats susirgsi sunkia vidurių liga, kuri tave kankins kasdien’ ".

16 Viešpats sukėlė prieš Joramą filistinus ir arabus, gyvenančius etiopų kaimynystėje.

17 Jie užpuolė Judo žemę, įsiveržė į ją ir išsigabeno visą turtą, kurį rado karaliaus namuose, jo vaikus ir žmonas; išliko tik jauniausias sūnus Jehoachazas.

18 Po to Viešpats ištiko jį nepagydoma vidurių liga.

19 Po dvejų metų jo viduriai išvirto, ir jis mirė baisiuose skausmuose. Jo tauta nesukūrė jam laužo, kaip darydavo jo tėvams.

20 Joramas buvo trisdešimt dvejų metų, pradėdamas karaliauti, ir karaliavo Jeruzalėje aštuonerius metus. Jis mirė ir buvo palaidotas Dovydo mieste, tačiau ne karalių kapinėse, nes jis buvo visų nemėgstamas.

1 Adormeceu Josafá com seus pais, e foi sepultado com eles na cidade de Davi. Em seu lugar reinou seu filho Jorão.

2 Este teve por irmãos os filhos de Josafá: Azarias, Jeiel, Zacarias, Azarias, Micael e Sefatias, todos foram filhos de Josafá, rei de Israel.

3 Seu pai deu-lhes grandes dádivas em prata, ouro e coisas preciosas juntamente com cidades fortificadas em Judá; mas entregou o reino a Jorão, por ser o primogênito.

4 Tendo Jorão se levantado sobre o reino de seu pai e tendo-se fortificado, matou todos os seus irmãos à espada, como também alguns dos príncipes de Israel.

5 Jorão tinha trinta e dois anos quando começou a reinar, e reinou oito anos em Jerusalém.

6 Andou nos caminhos dos reis de Israel, como fez a casa de Acabe, porque tinha a filha de Acabe por mulher. Ele fez o mal à vista de Jeová.

7 Contudo Jeová não quis destruir a casa de Davi, por causa da aliança que havia feito com Davi, e porque tinha prometido que lhe daria uma lâmpada a ele e aos seus filhos para sempre.

8 Nos dias de Jorão rebelou-se Edom para não ser sujeito a Judá e constituíram para si rei.

9 Então Jorão marchou com todos os seus capitães e com todos os seus carros; levantou-se de noite, e desbaratou os edomitas, que o cercaram a ele e aos comandantes dos carros.

10 Assim se rebelou Edom contra Judá até o dia de hoje. Nesse tempo também rebelou-se Libna contra ele, porque tinha abominado a Jeová, Deus de seus pais.

11 Além disto fez altos nos montes de Judá, induziu os habitantes de Jerusalém à idolatria, e fez desgarrar a Judá.

12 Então lhe chegou às mãos uma carta do profeta Elias, em que estava escrito: Assim diz Jeová, Deus de teu pai Davi: Porque não andaste nos caminhos de teu pai Josafá, nem nos caminhos de Asa, rei de Judá;

13 mas andaste nos caminhos dos reis de Israel, e fizeste cair na idolatria a Judá e aos habitantes de Jerusalém, assim como caiu na idolatria a casa de Acabe; e de mais a mais mataste teus irmãos da casa de teu pai, os quais eram melhores do que tu:

14 eis que Jeová ferirá com grande flagelo o teu povo, teus filhos, tuas mulheres e toda a tua fazenda:

15 e tu terás uma grande enfermidade nas tuas entranhas, até que elas saiam de dia em dia por força do mal.

16 Suscitou Jeová contra Jorão o espírito dos filisteus, e dos árabes que confinam com os etíopes.

17 Subiram contra Judá, deram sobre ele e levaram toda a fazenda que se achou na casa do rei, como também seus filhos e suas mulheres; de sorte que não lhe ficou filho algum, senão Joacaz, o mais moço deles.

18 Depois de tudo isto o feriu Jeová com uma doença incurável nas entranhas.

19 No decorrer do tempo, no fim de dois anos, saíram-lhe as entranhas por causa da sua enfermidade e morreu de graves moléstias. O seu povo não lhe fez uma queima de perfumes, como se fez aos seus maiores.

20 Tinha Jorão trinta e dois anos quando começou a reinar, e reinou oito anos em Jerusalém. Morreu sem deixar de si saudades; e sepultaram-no na cidade de Davi, porém não nos sepulcros dos reis.