1 Sara gyveno šimtą dvidešimt septynerius metus.

2 Ji mirė Kirjat Arboje, tai yra Hebrone, Kanaano krašte. Ir Abraomas atėjo Saros apraudoti ir apverkti.

3 Abraomas paliko mirusiąją ir kalbėjo Heto vaikams:

4 "Aš esu ateivis ir svečias tarp jūsų. Duokite man nuosavybėn žemės kapui palaidoti mirusiąją".

5 Heto vaikai atsakė Abraomui:

6 "Paklausyk mūsų, viešpatie! Tu esi Dievo kunigaikštis tarp mūsų. Laidok savo mirusiąją geriausiame mūsų kape! Nė vienas iš mūsų tau neatsakys kapo, kad galėtum palaidoti mirusiąją".

7 Abraomas atsistojęs nusilenkė hetitams, to krašto žmonėms,

8 ir toliau kalbėjo: "Jei sutinkate, kad palaidočiau savo mirusiąją, tai paklausykite manęs ir prašykite už mane Efroną, Coharo sūnų,

9 kad jis man parduotų Machpelos olą, kuri jam priklauso ir yra jo lauko gale! Už tiek, kiek ji verta, jis man ją teparduoda nuosavybėn kapinėms".

10 Tuo metu Efronas sėdėjo tarp Heto vaikų. Hetitas Efronas, girdint hetitams, atėjusiems prie miesto vartų, kalbėjo:

11 "Ne, mano viešpatie, paklausyk manęs! Žemę aš tau dovanoju ir olą, kuri yra joje. Savo tautiečių akyse aš tau ją dovanoju. Laidok savo mirusiąją".

12 Abraomas nusilenkė to krašto žmonėms

13 ir, jiems girdint, kalbėjo Efronui: "Malonėk paklausyti manęs! Aš duosiu tau pinigus už lauką. Paimk juos iš manęs, kad galėčiau ten palaidoti savo mirusiąją".

14 Efronas atsakė Abraomui:

15 "Paklausyk manęs, viešpatie! Tas žemės sklypas vertas keturių šimtų šekelių sidabro. Ką tai reiškia man ar tau? Palaidok savo mirusiąją".

16 Abraomas sutiko su Efronu. Pirklių naudojamais pinigais jis atsvėrė Efronui keturis šimtus šekelių sidabro, kurį šis, hetitams girdint, minėjo.

17 Taip Efrono sklypas su ola, kuris buvo Machpeloje, ties Mamre, visi medžiai lauke, kurie augo aplinkui, tapo

18 Abraomo nuosavybe, matant hetitams, kurie buvo ten.

19 Abraomas palaidojo savo žmoną Sarą Machpelos lauko oloje, esančioje ties Mamre, Hebrone, Kanaano šalyje.

20 Taip sklypas ir ola, kuri buvo jame, iš hetitų perėjo Abraomo nuosavybėn kapinėms.

1 Foi a vida de Sara cento e vinte e sete anos: estes foram os anos da vida de Sara.

2 Morrendo Sara em Quiriate-Arba, que é Hebrom, na terra de Canaã, veio Abraão para carpi-la e chorar por ela.

3 Depois de se levantar de diante da sua falecida mulher, disse aos filhos de Hete:

4 Peregrino e forasteiro sou entre vós. Dai-me entre vós a posse dum lugar de sepultura para que eu sepulte o meu defunto de diante da minha face.

5 Responderam-lhe os filhos de Hete:

6 Ouve-nos, meu senhor. Tu és príncipe de Deus entre nós: enterra na melhor de nossas sepulturas o teu defunto; nenhum de nós te vedará a sua sepultura, para enterrares o teu defunto.

7 Levantou-se Abraão e fez reverência ao povo da terra, aos filhos de Hete.

8 Falou com eles, dizendo: Se é do vosso agrado que eu sepulte o meu defunto de diante da minha face, ouvi-me e intercedei por mim junto a Efrom, filho de Zoar,

9 para que ele me dê a cova de Macpela, que tem no fim do seu campo; que ma dê pelo preço justo para uma posse entre vós de um lugar de sepultura.

10 Ora Efrom estava sentado no meio dos filhos de Hete; respondeu Efrom, o heteu a Abraão, ouvindo-o os filhos de Hete, a saber, todos os que entravam pela porta da sua cidade:

11 De nenhuma sorte, meu senhor, ouve-me. O campo te dou, também te dou a cova que nele está: na presença dos filhos do meu povo te dou; sepulta o teu defunto.

12 Abraão fez uma reverência diante do povo da terra.

13 E disse a Efrom, aos ouvidos do povo da terra: Mas, se te agrada, ouve-me. Darei o preço do campo: toma-o de mim, e ali sepultarei o meu defunto.

14 Respondeu-lhe Efrom:

15 Meu senhor, ouve-me. Um terreno que vale quatrocentos siclos de prata! que é isto entre mim e ti? Sepulta ali o teu defunto.

16 Abraão ouviu a Efrom; e pesou-lhe a prata, de que este tinha falado aos ouvidos dos filhos de Hete, quatrocentos siclos de prata, moeda corrente entre os mercadores.

17 Assim o campo de Efrom, que estava em Macpela, em frente de Manre, o campo e a cova que nele havia e todas as árvores que no campo havia, por todos os seus limites ao redor, se confirmaram

18 a Abraão como posse na presença dos filhos de Hete, a saber, de todos os que entravam pela porta da sua cidade.

19 Depois sepultou Abraão a Sara, sua mulher, na cova do campo de Macpela em frente de Manre (esta é Hebrom), na terra de Canaã.

20 Assim o campo, e a cova que nele estava, foram confirmados a Abraão pelos filhos de Hete para posse de um lugar de sepultura.