1 Izraelis yra vešlus vynmedis, nešantis vaisių sau. Kuo daugiau jis nešė vaisiaus, tuo daugiau statė aukurų. Kuo labiau turtėjo kraštas, tuo gražesnius darė atvaizdus.

2 Jų širdis pasidalinusi! Dabar jie atkentės už savo kaltes. Viešpats sulaužys jų aukurus ir sunaikins atvaizdus.

3 Dabar jie sako: "Mes neturime karaliaus, nes nebijome Viešpaties. O ką gali padaryti mums karalius?"

4 Jie tuščiai kalba ir klastingai prisiekia, darydami sutartis. Todėl ateis jiems teismas lyg nuodingos piktžolės, kurios užauga lauko vagose.

5 Dėl Bet Aveno veršio drebės Samarijos gyventojai. Dėl jo tauta liūdės ir jo kunigai, kurie anksčiau juo džiaugėsi, dejuos, nes šlovės nebeliko.

6 Jis bus nugabentas Asirijon kaip duoklė didžiajam karaliui. Tada bus gėda Efraimui ir Izraelis gėdinsis dėl savo sumanymo.

7 Samarijos karalius pradings kaip puta nuo vandens paviršiaus.

8 Aveno aukštumos­Izraelio nuodėmė­bus sunaikintos. Erškėčiai ir usnys augs ant jų aukurų. Jie sakys kalnams ir kalvoms: "Griūkite ant mūsų ir apdenkite mus!"

9 Izraeli, tu nuodėmiauji nuo Gibėjos dienų. Ten jie pasiliko, mūšis Gibėjoje prieš nedorybės vaikus neužklupo jų.

10 Aš juos nubausiu. Tautos kariaus prieš juos, jie bus nubausti už dvigubą savo nusikaltimą.

11 Efraimas­telyčia, išmokyta kulti javus. Aš uždėjau jungą ant jos gražaus kaklo. Aš atsisėsiu ant Efraimo, Judas ars, o Jokūbas akės.

12 Sėkite sau teisumą, pjaukite gailestingumą. Plėškite dirvoną, nes laikas ieškoti Viešpaties, kad Jis ateitų ir išlietų ant jūsų teisumą.

13 Jūs arėte nedorybę, pjovėte neteisybę ir valgėte melo vaisius. Kadangi pasitikėjote savo keliais, karžygių daugybe,

14 kils karas prieš tavo tautą ir visos tvirtovės bus sunaikintos, kaip Šalmanas sunaikino Bet Arbelį kovos metu: motinos buvo sutraiškytos drauge su vaikais.

15 Taip atsitiks tau, Beteli, dėl tavo nedorybių. Rytą pražus Izraelio karalius.

1 Israel é uma vide frutífera, que dá o seu fruto; segundo a multidão do seu fruto, multiplicou os seus altares; segundo a fertilidade da sua terra, fizeram belas colunas.

2 Dividido está o seu coração; agora serão achados em culpa; ele ferirá os altares deles; despojar-lhes-á as colunas.

3 Agora, pois, dirão eles: Não temos rei, porque não tememos a Jeová: e o rei, que pode ele fazer de nós?

4 Falam palavras vãs, juram falso ao fazerem alianças; portanto o juízo brota como cicuta nos sulcos do campo.

5 Os habitantes de Samaria serão amedrontados por causa dos bezerros de Bete-Áven; pois o seu povo pranteará por ele, e os seus sacerdotes tremerão por causa da sua glória, que já se foi.

6 Também será levado para a Assíria como um presente ao rei principal; Efraim receberá vergonha, e Israel será envergonhado do seu conselho.

7 Quanto a Samaria, o seu rei está cortado, como espuma sobre a superfície da água.

8 Também os altos de Áven, o pecado de Israel, serão destruídos; sobre os seus altares crescerão espinhos e cardos; e dirão aos montes: Cobri-nos; e aos outeiros: Caí sobre nós.

9 Desde os dias de Gibeá tens pecado, ó Israel; ali pararam, para que a batalha contra os filhos da iniqüidade não os alcançasse em Gibeá.

10 Quando eu quiser, castigá-los-ei; os povos se congregarão contra eles, quando forem atados às suas duas transgressões.

11 Efraim é uma novilha que está ensinada, que gosta de debulhar o trigo; mas eu vim sobre a formosura do seu pescoço: farei que Efraim seja montado; Judá lavrará, Jacó desfará os torrões.

12 Semeai para vós na justiça, colhei segundo a misericórdia; lavai a vossa terra que está em alqueive: pois é tempo de buscar a Jeová, até que venha e chova a justiça sobre vós.

13 Lavrastes a malícia, ceifastes a iniqüidade; comestes o fruto de mentiras; porque confiaste no teu caminho, na multidão dos teus valentes.

14 Portanto se levantará um tumulto entre o teu povo, e todas as tuas fortalezas serão despojadas, como Salmã despojou a Bete-Arbel no dia da batalha: a mãe foi despedaçada juntamente com seus filhos.

15 Assim vos fará Betel por causa da vossa grande malícia; de madrugada será o rei de Israel totalmente exterminado.