1 Kas dažnai baramas, bet užkietina savo sprandą, bus staiga sunaikintas ir nebeatsigaus.

2 Kai teisieji valdo, tauta džiaugiasi, o kai valdo nedorėliai, tauta dejuoja.

3 Kas myli išmintį, džiugina tėvą, o kas susideda su paleistuvėmis, praranda turtą.

4 Teisingai valdydamas, karalius sustiprina kraštą, o kas ima kyšius, griauna jį.

5 Kas pataikauja artimui, spendžia pinkles sau.

6 Piktas žmogus įsipainioja nusikaltimuose, o teisusis gieda ir džiūgauja.

7 Teisusis atsižvelgia į beturčių teises, o nedorėlis nenori jų žinoti.

8 Niekintojai sukelia mieste neramumus, o išmintingieji nukreipia rūstybę.

9 Jei išmintingas susiginčija su kvailiu,­ar tas niršta, ar juokiasi,­nėra ramybės.

10 Kraujo trokštantis nekenčia nekaltojo, o teisieji rūpinasi jo siela.

11 Kvailys kalba viską, ką galvoja, o išmintingas susilaiko.

12 Jei valdovas klauso melo, visi jo tarnai bus nedorėliai.

13 Beturtis ir sukčius turi bendra: Viešpats abiem davė šviesą akims.

14 Karaliaus, kuris teisingai teisia beturtį, sostas išsilaikys per amžius.

15 Rykštė ir pabarimas teikia išminties; vaikas, paliktas savo valiai, daro gėdą motinai.

16 Daugėjant nedorėliams, daugėja nusikaltimų; teisieji matys jų žlugimą.

17 Auklėk savo sūnų, tai jis bus tau paguoda ir tavo siela džiaugsis.

18 Be apreiškimo žūsta tauta. Palaimintas, kas laikosi įstatymo.

19 Vergo neišauklėsi žodžiais; nors jis supranta, bet nepaklauso.

20 Kvailys teikia daugiau vilties, negu žmogus, kuris skubotai kalba.

21 Vergas, lepinamas nuo mažens, galiausiai taps kaip sūnus.

22 Piktas žmogus sukelia vaidus, o ūmus žmogus dažnai nusikalsta.

23 Išdidumas pažemina žmogų, o nuolankus dvasia susilauks pagarbos.

24 Kas susideda su vagimi, nekenčia savo sielos; jis prisiekia sakyti tiesą, bet nieko nepasako.

25 Kas bijo žmonių, pakliūna į spąstus, kas pasitiki Viešpačiu, bus saugus.

26 Daugelis ieško valdovo palankumo, bet teisingumas ateina iš Viešpaties.

27 Teisusis bjaurisi neteisiuoju ir nedorėlis tuo, kuris eina tiesiu keliu.

1 Aquele que, sendo muitas vezes repreendido, endurece a sua cerviz, Será de repente quebrantado, sem que haja remédio.

2 Quando se multiplicam os justos, regozija-se o povo; Mas quando o perverso toma o governo, o povo geme.

3 O homem que ama a sabedoria, alegra a seu pai; Mas quem freqüenta a companhia das prostitutas, disperdiça a sua fazenda.

4 O rei pela justiça estabelece a terra, Mas o amigo de impostos a transtorna.

5 O homem que lisonjeia ao seu próximo, Arma-lhe uma rede aos passos.

6 Na transgressão do homem mau há laço, Mas o justo jubila e se regozija.

7 O justo toma conhecimento da causa dos pobres, O perverso não tem conhecimento para a conhecer.

8 Os homens escarnecedores abrasam a cidade, Mas os sábios desviam a ira.

9 Se o homem sábio disputar com o insensato, Quer se agaste, quer se ria, não haverá descanso.

10 Os sanguinolentos aborrecem o íntegro; E quanto ao reto, procuram tirar-lhe a vida.

11 O tolo derrama toda a sua ira, Mas o sábio a reprime e aplaca.

12 Se o governador atende às mentiras, Todos os seus servos são perversos.

13 O pobre e o opressor se encontram, Jeová alumia os olhos de ambos.

14 O rei que julga fielmente os pobres, Terá o seu trono estabelecido para sempre.

15 A vara e a repreensão dão sabedoria, Mas a criança, deixada a si, envergonha a sua mãe.

16 Quando os perversos se multiplicam, multiplicam-se as transgressões; Mas os justos verão a queda deles.

17 Corrige o teu filho, e ele te fará descansar; Ele trará delícias à tua alma.

18 Onde não há revelação, o povo fica sem freio; Mas aquele que guarda a lei, esse é feliz.

19 O servo se não emendará com palavras; Porque ainda que entenda, não obedecerá.

20 Vês tu um homem precipitado no falar? Mais esperança há para o tolo do que para ele.

21 Aquele que cria delicadamente ao seu servo desde a meninice, Nele terá por fim um filho.

22 O homem irascível excita rixas, E o furioso multiplica transgressão.

23 A soberba do homem o abaterá, Mas o humilde de espírito receberá honra.

24 Aquele que é sócio dum ladrão, aborrece a sua alma; Ouve-o sol juramento, e nada denuncia.

25 O medo do homem traz um laço; Mas quem confia em Jeová, está seguro.

26 Muitos procuram o favor do governador, Mas a sentença de cada um vem de Jeová.

27 O homem injusto é abominação aos justos, E o reto no seu caminho é abominação ao perverso.