1 Palaimintas žmogus, kuris nesielgia, kaip pataria bedieviai, nestoja į nusidėjėlių kelią, nesėdi su apjuokėjais,

2 bet mėgsta Viešpaties įstatymą ir mąsto apie Jo įstatymą dieną ir naktį.

3 Jis bus kaip medis, prie upelio pasodintas, kuris, metui atėjus, duoda derlių ir jo lapai nevysta; ką jis bedarytų, jam sekasi.

4 Ne tokie yra bedieviai. Jie kaip pelai, sklaidomi vėjo.

5 Todėl teisme neišstovės bedieviai, nė nusidėjėliai teisiųjų susirinkime.

6 Nes Viešpats žino teisiojo kelią, o bedievių kelias pražus.

1 Feliz é o homem que não anda segundo o conselho dos iníquos, Nem no caminho dos pecadores se detém, Nem na roda dos escarnecedores se assenta.

2 Mas o seu prazer está na lei de Jeová, E na sua lei medita de dia e de noite.

3 Ele é qual árvore plantada junto às correntes das águas, Que em tempo próprio dá o seu fruto, E cuja folha não cai; Ele leva ao fim tudo quanto empreende.

4 Não são assim os iníquos, Mas são como a moinha que o vento dispersa,

5 Por isso os iníquos não subsistirão no juízo, Nem os pecadores na congregação dos justos.

6 Pois Jeová conhece o caminho dos justos, Mas o caminho dos iníquos perecerá.