1 Viešpatie, išgirsk mano maldą, ir mano šauksmas tepasiekia Tave.

2 Neslėpk savo veido nuo manęs tą dieną, kai esu varge. Palenk į mane savo ausį, kai šaukiuosi, skubėk man atsakyti.

3 Mano dienos pranyksta kaip dūmai, mano kaulai kaip židinys dega.

4 Kaip pakirsta žolė mano širdis džiūsta; aš pamirštu valgyti.

5 Nuo skaudžių aimanų oda prilipo prie mano kaulų.

6 Esu panašus į dykumų pelikaną, į pelėdą griuvėsiuose.

7 Nemiegu ir esu vienišas kaip paukštis ant stogo.

8 Priešai mane užgaulioja, ir mano vardas jiems tapo keiksmažodžiu.

9 Pelenus valgau kaip duoną ir su ašaromis maišau savo gėrimą

10 dėl Tavo rūstybės ir pykčio, nes Tu mane pakėlei ir nubloškei žemėn.

11 Mano dienos yra tartum ištįsęs šešėlis, ir aš lyg žolė džiūstu.

12 Bet Tu, Viešpatie, pasiliksi per amžius; Tave minės visos kartos.

13 Tu pakilsi ir pasigailėsi Siono, nes atėjo metas jam suteikti malonę.

14 Tavo tarnams jo akmenys meilūs, jiems gaila jo dulkių.

15 Tavo vardo, Viešpatie, bijos pagonys ir Tavo šlovės­pasaulio karaliai.

16 Kai Viešpats atstatys Sioną, Jis pasirodys savo šlovėje;

17 apleistųjų maldas Jis išklausys, jų prašymų nepaniekins.

18 Tai tebūna užrašyta ateisiančiai kartai, kad tauta, kuri bus sukurta, girtų Viešpatį.

19 Iš savo šventos aukštybės Viešpats pažvelgė žemyn, iš dangaus pažiūrėjo į žemę,

20 kad išgirstų belaisvių dejones, išlaisvintų mirčiai skirtuosius,

21 kad Sione būtų skelbiamas Viešpaties vardas ir girtų Jį Jeruzalėje,

22 kai susiburs karalystės ir tautos tarnauti Viešpačiui.

23 Jis susilpnino mane kelionėje, sutrumpino mano gyvenimo dienas.

24 Aš sakiau: "Mano Dieve, neatimk manęs įpusėjus mano amžiui, Tavo metai tęsiasi per visas kartas.

25 Kadaise Tu sukūrei žemę ir dangūs yra Tavo rankų darbas.

26 Jie pražus, bet Tu pasiliksi. Jie visi susidėvės kaip drabužis, kaip rūbą juos pakeisi, ir jie bus pakeisti.

27 Bet Tu esi tas pats ir Tavo metai nesibaigs.

28 Tavo tarnų vaikai gyvens ir jų palikuonys įsitvirtins Tavo akivaizdoje".

1 Ouve, Jeová, a minha súplica, E chegue a ti o meu clamor.

2 Não escondas de mim a tua face no dia da minha angústia: Inclina para mim o teu ouvido: No dia em que eu clamar, responde-me depressa.

3 Pois como fumo se desvanecem os meus dias, E os meus ossos ardem como tição.

4 Ferido e seco está o meu coração como a erva; Esqueço-me de comer o meu pão.

5 Por causa da voz do meu gemido, Os meus ossos se me apegam à carne.

6 Sou semelhante ao pelicano no deserto, Chego a ser como a coruja das ruínas.

7 Vigio, e tornei-me Como um passarinho solitário no telhado.

8 Continuamente me vituperam os meus inimigos; Os que são furiosos contra mim, usam o meu nome para lançar maldições.

9 Pois tenho comido cinza, como pão, E misturado com lágrimas a minha bebida,

10 Por causa da tua indignação e da tua ira, Porque, levantando-me, me arrojaste.

11 Os meus dias são como a sombra que declina, E eu, como a erva, me vou secando.

12 Mas tu, Jeová, estás entronizado para sempre. E o teu memorial vai de geração em geração.

13 Tu te levantarás e terás compaixão de Sião; Pois é tempo de te compadeceres dela, sim o tempo marcado já chegou.

14 Porquanto os teus servos amam-lhe até as pedras, E se condoem do seu pó.

15 Assim as nações temerão o nome de Jeová, E todos os reis da terra a tua glória,

16 Quando Jeová tiver edificado a Sião, Tiver aparecido na sua glória,

17 Tiver atendido à oração do desamparado, E não tiver desprezado a oração deles.

18 Ficará isto registrado para a geração vindoura, E um povo que há de ser criado, louvará a Jeová.

19 Pois olhou desde o alto do seu santuário, Desde os céus olhou Jeová para a terra,

20 Para ouvir o suspiro do encarcerado, Para soltar os que são destinados à morte;

21 A fim de que declarassem em Sião o nome de Jeová, E o seu louvor em Jerusalém,

22 Quando se ajuntarem os povos, E os reinos, para servirem a Jeová.

23 Ele abateu a minha força no caminho, Encurtou os meus dias.

24 Eu disse: Deus meu, não me leves no meio dos meus dias; Os teus anos são por todas as gerações.

25 Desde o princípio lançaste os fundamentos da terra; E os céus são obra das tuas mãos.

26 Eles hão de perecer, mas tu permanecerás; Todos eles se envelhecerão como um vestido, Como roupa os mudarás, e serão mudados:

27 Mas tu és o mesmo, e os teus anos nunca terão fim.

28 Os filhos dos teus servos habitarão a terra, E a sua posteridade será estabelecida perante ti.