1 Kas dažnai baramas, bet užkietina savo sprandą, bus staiga sunaikintas ir nebeatsigaus.

2 Kai teisieji valdo, tauta džiaugiasi, o kai valdo nedorėliai, tauta dejuoja.

3 Kas myli išmintį, džiugina tėvą, o kas susideda su paleistuvėmis, praranda turtą.

4 Teisingai valdydamas, karalius sustiprina kraštą, o kas ima kyšius, griauna jį.

5 Kas pataikauja artimui, spendžia pinkles sau.

6 Piktas žmogus įsipainioja nusikaltimuose, o teisusis gieda ir džiūgauja.

7 Teisusis atsižvelgia į beturčių teises, o nedorėlis nenori jų žinoti.

8 Niekintojai sukelia mieste neramumus, o išmintingieji nukreipia rūstybę.

9 Jei išmintingas susiginčija su kvailiu,­ar tas niršta, ar juokiasi,­nėra ramybės.

10 Kraujo trokštantis nekenčia nekaltojo, o teisieji rūpinasi jo siela.

11 Kvailys kalba viską, ką galvoja, o išmintingas susilaiko.

12 Jei valdovas klauso melo, visi jo tarnai bus nedorėliai.

13 Beturtis ir sukčius turi bendra: Viešpats abiem davė šviesą akims.

14 Karaliaus, kuris teisingai teisia beturtį, sostas išsilaikys per amžius.

15 Rykštė ir pabarimas teikia išminties; vaikas, paliktas savo valiai, daro gėdą motinai.

16 Daugėjant nedorėliams, daugėja nusikaltimų; teisieji matys jų žlugimą.

17 Auklėk savo sūnų, tai jis bus tau paguoda ir tavo siela džiaugsis.

18 Be apreiškimo žūsta tauta. Palaimintas, kas laikosi įstatymo.

19 Vergo neišauklėsi žodžiais; nors jis supranta, bet nepaklauso.

20 Kvailys teikia daugiau vilties, negu žmogus, kuris skubotai kalba.

21 Vergas, lepinamas nuo mažens, galiausiai taps kaip sūnus.

22 Piktas žmogus sukelia vaidus, o ūmus žmogus dažnai nusikalsta.

23 Išdidumas pažemina žmogų, o nuolankus dvasia susilauks pagarbos.

24 Kas susideda su vagimi, nekenčia savo sielos; jis prisiekia sakyti tiesą, bet nieko nepasako.

25 Kas bijo žmonių, pakliūna į spąstus, kas pasitiki Viešpačiu, bus saugus.

26 Daugelis ieško valdovo palankumo, bet teisingumas ateina iš Viešpaties.

27 Teisusis bjaurisi neteisiuoju ir nedorėlis tuo, kuris eina tiesiu keliu.

1 O homem que, apesar das admoestações, se obstina será logo irremediavelmente arruinado.

2 Quando dominam os justos, alegra-se o povo; quando governa o ímpio, o povo geme.

3 Quem ama a sabedoria alegra seu pai; o que freqüenta as prostitutas dissipa sua fortuna.

4 É pela justiça que um rei firma seu país, mas aquele que o sobrecarrega com muitos impostos, o arruína.

5 O homem que adula seu próximo estende redes aos seus pés.

6 No delito do ímpio há um ardil, mas o justo corre alegremente.

7 O justo conhece a causa dos pobres; o ímpio a ignora.

8 Os escarnecedores ateiam fogo na cidade, mas os sábios acalmam o furor.

9 Discute um sábio com um tolo? Que ele se zangue ou que ele se ria, não terá paz.

10 Os homens sanguinários odeiam o íntegro, mas os homens retos tomam cuidado com sua vida.

11 O insensato desafoga toda sua ira, mas o sábio a domina e a recalca.

12 Quando um soberano presta atenção às mentiras, todos os seus servidores tornam-se maus.

13 O pobre e o opressor se encontram: é o Senhor que ilumina os olhos de cada um.

14 Um rei que julga com eqüidade os humildes terá seu trono firmado para sempre.

15 Vara e correção dão a sabedoria; menino abandonado à sua vontade se torna a vergonha da mãe.

16 Quando se multiplicam os ímpios, multiplica-se o crime, mas os justos contemplarão sua queda.

17 Corrige teu filho e ele te dará repouso e será as delícias de tua vida.

18 Por falta de visão, o povo vive sem freios; ditoso o que observa a instrução!

19 Não é com palavras que se corrige um escravo, porque ele compreende, mas não se atém a elas.

20 Viste um homem precipitado no falar: há mais esperança num tolo do que nele.

21 Um escravo mimado desde sua juventude, acaba por se tornar desobediente.

22 Um homem irascível excita contendas; o colérico acumula as faltas.

23 O orgulho de um homem leva-o à humilhação, mas o humilde de espírito obtém a glória.

24 Quem partilha com o ladrão, odeia-se a si mesmo; ouve a maldição e nada denuncia.

25 O temor dos homens prepara um laço, mas quem confia no Senhor permanece seguro.

26 Muitos buscam o favor dum príncipe, mas é do Senhor que cada homem alcança justiça

27 O homem iníquo é abominado pelos justos; o ímpio abomina aquele que anda pelo caminho certo.