1 Dangūs skelbia Dievo šlovę, tvirtuma byloja apie Jo rankų darbus.

2 Diena pasakoja dienai, o naktis praneša nakčiai.

3 Nėra kalbos ar tarmės, kur jų balsas nebūtų girdimas.

4 Per visą žemę sklinda jų garsas, jų žodžiai­iki pasaulio krašto. Jis saulei pastatė padangtę juose.

5 Ji džiaugiasi kaip išeinąs iš savo kambario jaunikis, kaip karžygys, bėgdamas taku.

6 Iš vieno krašto padangės pakyla ir kitą jos kraštą pasiekia, niekas negali nuo jos kaitros pasislėpti.

7 Tobulas Viešpaties įstatymas, jis gaivina sielą. Viešpaties liudijimas tikras, išminties moko paprastuosius.

8 Viešpaties nuostatai teisingi, jie džiugina širdis. Viešpaties įsakymas tyras, akims duoda šviesybę.

9 Viešpaties baimė gryna, ji išlieka per amžius. Viešpaties sprendimai­ tiesa, jie visi iki vieno teisingi.

10 Brangesni jie už auksą, už gryniausią auksą; jie saldesni už medų, už korių syvą.

11 Tavo tarnas jais įspėjamas; kas jų laikosi, gauna didelį atpildą.

12 Kas pastebi savo klaidas? Nuvalyk nuo manęs man nežinomas kaltes.

13 Savo tarną apsaugok nuo akiplėšiškumo, kad nuodėmės manęs nepavergtų. Tada būsiu doras ir išvengsiu didelių nuodėmių.

14 Tepatinka Tau mano lūpų žodžiai ir mintys mano širdies, Viešpatie, mano stiprybe, mano atpirkėjau.

1 Ao mestre de canto. Salmo de Davi. Narram os céus a glória de Deus, e o firmamento anuncia a obra de suas mãos.

2 O dia ao outro transmite essa mensagem, e uma noite à outra a repete.

3 Não é uma língua nem são palavras, cujo sentido não se perceba,

4 porque por toda a terra se espalha o seu ruído, e até os confins do mundo a sua voz; aí armou Deus para o sol uma tenda.

5 E este, qual esposo que sai do seu tálamo, exulta, como um gigante, a percorrer seu caminho.

6 Sai de um extremo do céu, e no outro termina o seu curso; nada se furta ao seu calor.

7 A lei do Senhor é perfeita, reconforta a alma; a ordem do Senhor é segura, instrui o simples.

8 Os preceitos do Senhor são retos, deleitam o coração; o mandamento do Senhor é luminoso, esclarece os olhos.

9 O temor do Senhor é puro, subsiste eternamente; os juízos do Senhor são verdadeiros, todos igualmente justos.

10 Mais desejáveis que o ouro, que uma barra de ouro fino; mais doces que o mel, que o puro mel dos favos.

11 Ainda que vosso servo neles atente, guardando-os com todo o cuidado;

12 quem pode, entretanto, ver as próprias faltas? Purificai-me das que me são ocultas.

13 Preservai, também, vosso servo do orgulho; não domine ele sobre mim, então serei íntegro e limpo de falta grave.

14 Aceitai as palavras de meus lábios e os pensamentos de meu coração, na vossa presença, Senhor, minha rocha e meu redentor.