1 Mein Kind, behalte meine Rede und verbirg meine Gebote bei dir!

2 Behalte meine Gebote, so wirst du leben, und mein Gesetz wie deinen Augapfel.

3 Binde sie an deine Finger, schreibe sie auf die Tafel deines Herzens!

4 Sprich zur Weisheit: Du bist meine Schwester, und nenne die Klugheit deine Freundin,

5 daß du behütet werdest vor dem fremden Weibe, vor einer andern, die glatte Worte gibt.

6 Denn am Fenster meines Hauses guckte ich durchs Gitter und sah unter den Albernen

7 und ward gewahr unter den Kindern eines närrischen Jünglings,

8 der ging auf der Gasse an einer Ecke und trat daher auf dem Wege an ihrem Hause,

9 in der Dämmerung, am Abend des Tages, da es Nacht ward und dunkel war.

10 Und siehe, da begegnete ihm ein Weib im Hurenschmuck, listig,

11 wild und unbändig, daß ihre Füße in ihrem Hause nicht bleiben können.

12 Jetzt ist sie draußen, jetzt auf der Gasse und lauert an allen Ecken.

13 Und erwischte ihn und küssete ihn unverschämt und sprach zu ihm:

14 Ich habe Dankopfer für mich heute bezahlet, für meine Gelübde.

15 Darum bin ich herausgegangen, dir zu begegnen, dein Angesicht frühe zu suchen, und habe dich funden.

16 Ich habe mein Bett schön geschmückt mit bunten Teppichen aus Ägypten.

17 Ich habe mein Lager mit Myrrhen, Aloes und Zinnamen besprengt.

18 Komm, laß uns genug buhlen bis an den Morgen und laß uns der Liebe pflegen;

19 denn der Mann ist nicht daheim, er ist einen fernen Weg gezogen;

20 er hat den Geldsack mit sich genommen; er wird erst aufs Fest wieder heimkommen.

21 Sie überredete ihn mit vielen Worten und gewann ihn ein mit ihrem glatten Munde.

22 Er folgte ihr bald nach; wie ein Ochs zur Fleischbank geführt wird, und wie zur Fessel, da man die Narren züchtiget,

23 bis sie ihm mit dem Pfeil die Leber spaltete, wie ein Vogel zum Strick eilet und weiß nicht, daß ihm das Leben gilt.

24 So gehorchet mir nun, meine Kinder, und merket auf die Rede meines Mundes.

25 Laß dein Herz nicht weichen auf ihren Weg und laß dich nicht verführen auf ihre Bahn!

26 Denn sie hat viele verwundet und gefället, und sind allerlei Mächtige von ihr erwürget.

27 Ihr Haus sind Wege zur Hölle, da man hinunterfährt in des Todes Kammer.

1 E taku tama, puritia aku kupu, huna aku whakahau ki roto ki a koe.

2 Puritia aku whakahau, a ka ora; taku ture, ano ko te whatupango o tou kanohi.

3 Herea ki ou maihao; tuhituhia, ko tou ngakau ano hei papa.

4 Ki atu ki te whakaaro nui, He tuahine koe noku; kiia hoki te matauranga ko tou whanaunga wahine:

5 Kia ai enei hei tiaki i a koe kei he i te wahine ke, i te wahine ke, he korero whakapati nei ana.

6 I titiro atu hoki ahau i te matapihi o toku whare i roto i toku whakakahokaho;

7 A i matakitaki ahau i roto i nga kuware, i kite i roto i nga taitama, i tetahi tamaiti kahore rawa he whakaaro,

8 E haere ana i te ara i te wahi tata e piko atu ai ki a ia, a haere ana ia i te ara ki tona whare.

9 I te kakarauritanga, i te ahiahi o te ra, i te titiwhatanga o te po, i te pouri kerekere.

10 Na, kua tutaki tetahi wahine ki a ia, he kakahu puremu tona, he ngakau hianga.

11 He mangai koroki tona, he tohetohe; ko ona waewae, kahore e tau ki tona whare:

12 Inaianei kei nga ara ia, inamata kei nga waharoa, e tauwhanga ana i nga kokinga katoa.

13 Koia i hopukia ai ia e ia, kei te kihi i a ia, a ka mea atu ki a ia, me te whakatoi ano i tona mata,

14 He patunga mo te pai kei ahau; no tenei ra nei ahau i whakamana ai i aku kupu taurangi;

15 Koia ahau i haere mai ai ki te whakatau i a koe, ki te ata rapu i tou mata, a ka kitea nei koe e ahau.

16 Ko toku moenga kua horahia e ahau, whakapaipai rawa ki te kaitaka, ki nga kakahu purepure no te rinena o Ihipa.

17 Kua ruia e ahau toku moenga ki nga mea whakakakara, ki te maira, ki te aroe, ki te hinamona.

18 Haere mai, kia whaowhina taua ki te aroha, a ao noa; kia ora o taua ngakau i te aroha.

19 Kahore hoki taku tane i te whare: kua riro ia, he haere tawhiti:

20 I maua atu e ia he putea moni i tona ringa; ka hoki mai ano ia i te kowhititanga o te marama.

21 He maha no ana korero whakawai, riro ana ia i a ia ki tana; na te whakapati a ona ngutu ka kumea atu ia e ia.

22 Haere tonu ia i muri i a ia, ano he kau e haere ana kia patua, he kuware ranei e haere ana ki nga rakau here waewae e whiua ai te he;

23 A tu noa te tao ki tona ate puta rawa; rite tonu ia ki te manu e hohoro ana ki te mahanga, te mohio he matenga tera mona.

24 No reira, e aku tamariki, whakarongo ki ahau, maharatia nga kupu a toku mangai.

25 Kei peau ke tou ngakau ki ona ara, kei kotiti ke ki ona huarahi.

26 He tokomaha hoki nga tangata i tu, i hinga i a ia, ae ra, he ope nui rawa tana i patu ai.

27 He huarahi tona whare ki te reinga, e anga ana ki raro ki nga ruma o te mate.