1 Ein Psalm Davids, vorzusingen,
2 da der Prophet Nathan zu ihm kam, als er war zu Bathseba eingegangen.
3 GOtt, sei mir gnädig nach deiner Güte und tilge meine Sünden nach deiner großen Barmherzigkeit!
4 Wasche mich wohl von meiner Missetat und reinige mich von meiner Sünde!
5 Denn ich erkenne meine Missetat, und meine Sünde ist immer vor mir.
6 An dir allein hab ich gesündiget und übel vor dir getan, auf daß du recht behaltest in deinen Worten und rein bleibest, wenn du gerichtet wirst.
7 Siehe, ich bin aus sündlichem Samen gezeuget, und meine Mutter hat mich in Sünden empfangen.
8 Siehe, du hast Lust zur Wahrheit, die im Verborgenen liegt; du lässest mich wissen die heimliche Weisheit.
9 Entsündige mich mit Ysopen, daß ich rein werde; wasche mich, daß ich schneeweiß werde.
10 Laß mich hören Freude und Wonne, daß die Gebeine fröhlich werden, die du zerschlagen hast.
11 Verbirg dein Antlitz von meinen Sünden und tilge alle meine Missetat.
12 Schaffe in mir, GOtt, ein rein Herz und gib mir einen neuen, gewissen Geist.
13 Verwirf mich nicht von deinem Angesichte und nimm deinen Heiligen Geist nicht von mir.
14 Tröste mich wieder mit deiner Hilfe, und der freudige Geist enthalte mich.
15 Denn ich will die Übertreter deine Wege lehren, daß sich die Sünder zu dir bekehren.
16 Errette mich von den Blutschulden, GOtt, der du mein GOtt und Heiland bist, daß meine Zunge deine Gerechtigkeit rühme.
17 HErr, tue meine Lippen auf, daß mein Mund deinen Ruhm verkündige!
18 Denn du hast nicht Lust zum Opfer, ich wollte dir‘s sonst wohl geben; und Brandopfer gefallen dir nicht.
19 Die Opfer, die GOtt gefallen, sind ein geängsteter Geist; ein geängstet und zerschlagen Herz wirst du, GOtt, nicht verachten.
20 Tue wohl an Zion nach deiner Gnade; baue die Mauern zu Jerusalem!
21 Dann werden dir gefallen die Opfer der Gerechtigkeit, die Brandopfer und ganzen Opfer; dann wird man Farren auf deinem Altar opfern.
1 Ki te tino kaiwhakatangi. He himene na Rawiri, i te taenga o Natana poropiti ki a ia, mo tona haerenga ki a Patehepa. Tohungia ahau, e te Atua, kia rite ki tou atawhai: kia rite ki tou aroha nui te murunga o oku he.
2 Horoia rawatia toku kino: kia ma hoki toku hara.
3 E whaki ana hoki ahau i aku mahi tutu: kei toku aroaro tonu toku hara.
4 He hara ki a koe, ki a koe anake, toku; i meatia ano tenei he ki tou aroaro; kia tika ai koe i tau korerotanga, kia ma ai hoki ina whakawa.
5 Na i whakaahuatia ahau i roto i te kino, i runga ano i te hara toku whakahaputanga ki roto ki toku whaea.
6 Na ko tau e matenui ai ko te pono i nga wahi o roto, a ka whakaakona oku wahi ngaro e koe ki te whakaaro nui.
7 Purea ahau ki te hihopa, a ka ma ahau; horoia ahau, a ka ma ke atu i te hukarere.
8 Meinga kia rongo ahau i te hari, i te koa, a ka whakamanamana nga iwi i whatiia nei e koe.
9 Huna tou mata ki oku hara; a murua katoatia oku kino.
10 Hanga, e te Atua, he ngakau ma ki roto ki ahau: whakahoutia hoki ki roto ki ahau he wairua tika.
11 Kaua ahau e maka i tou aroaro; kaua hoki tou wairua tapu e tangohia i ahau.
12 Whakahokia mai ki ahau te hari o tau whakaoranga: tautokona hoki ahau ki te wairua kakama.
13 Ko reira ahau whakaako ai i au ara ki te hunga tutu; a ka tahuri te hunga hara ki a koe.
14 Whakaorangia ahau i te hara toto, e te Atua, e te Atua o toku whakaoranga, a ka waiatatia au mahi tika e toku arero.
15 Whakatuwheratia oku ngutu, e te Ariki; a ka puaki i toku mangai te whakamoemiti ki a koe.
16 Kahore nei hoki koe e aro ki te patunga tapu; penei kua hoatu e ahau: kahore koe e ahuareka ki te tahunga tinana.
17 Ko nga patunga tapu ma te Atua he wairua maru: e kore koe e whakahawea e te Atua, ki te ngakau maru, ki te ngakau iro.
18 Kia pai koe ki te atawhai i Hiona: hanga nga taiepa o Hiruharama.
19 Ko reira koe pai ai ki nga patunga tapu o te tika, ki nga tahunga tinana, he mea whakaeke katoa: ko reira ratou whakaeke ai i nga puru ki runga ki tou aata.