1 Hiob antwortete und sprach:

2 Wie stehest du dem bei, der keine Kraft hat, hilfst dem, der keine Stärke in den Armen hat!

3 Wie gibst du Rat dem, der keine Weisheit hat, und tust kund Verstandes die Fülle!

4 Zu wem redest du? und wes Odem geht von dir aus?

5 Die Toten ängsten sich tief unter den Wassern und denen, die darin wohnen.

6 Das Grab ist aufgedeckt vor ihm, und der Abgrund hat keine Decke.

7 Er breitet aus die Mitternacht über das Leere und hängt die Erde an nichts.

8 Er faßt das Wasser zusammen in seine Wolken, und die Wolken zerreißen darunter nicht.

9 Er verhüllt seinen Stuhl und breitet seine Wolken davor.

10 Er hat um das Wasser ein Ziel gesetzt, bis wo Licht und Finsternis sich scheiden.

11 Die Säulen des Himmels zittern und entsetzen sich vor seinem Schelten.

12 Von seiner Kraft wird das Meer plötzlich ungestüm, und durch seinen Verstand zerschmettert er Rahab.

13 Am Himmel wird's schön durch seinen Wind, und seine Hand durchbohrt die flüchtige Schlange.

14 Siehe, also geht sein Tun, und nur ein geringes Wörtlein davon haben wir vernommen. Wer will aber den Donner seiner Macht verstehen?

1 Maar Job het geantwoord en gesê:

2 Hoe goed het jy die onmagtige bygestaan, die kragtelose arm gehelp!

3 Hoe mooi het jy die onwyse raad gegee en beleid in oorvloed bekend gemaak!

4 Aan wie het jy woorde te kenne gegee, en wie se gees het uit jou uitgegaan?

5 Die skimme is beangs onder die waters en onder die bewoners daarvan.

6 Naak lê die doderyk voor Hom, en die plek van vertering het geen bedekking nie --

7 voor Hom wat die noorde uitspan oor die chaos, wat die aarde ophang oor 'n niks;

8 wat die waters saambind in sy wolke sonder dat die wolkgevaarte daaronder skeur;

9 wat die gesig van die troon toehou deurdat Hy sy wolk daaroor uitsprei.

10 Hy het 'n kring afgetrek oor die watervlakte tot waar lig in duisternis eindig.

11 Die pilare van die hemel wankel en staan verstom weens sy dreiging.

12 Deur sy krag bring Hy die see in beroering, en deur sy verstand verpletter Hy Rahab.

13 Deur sy asem word die hemel helder; sy hand het die vinnige slang deurboor.

14 Kyk, dit is maar die uitlopers van sy weë, en wat 'n fluisterwoord hoor ons maar van Hom! Wie sou dan die donder van sy magtige dade verstaan?