1 He hemene, he waiata mo te tainga o te kawa o te whare. Na Rawiri. Ka whakanui ahau i a koe, e Ihowa; nau hoki ahau i hapai ake, a kihai i tukua oku hoariri kia hari ki ahau.

2 E Ihowa, e toku Atua, i karanga ahau ki a koe, a kore ake toku mate i a koe.

3 E Ihowa, nau i whakaputa ake toku wairua i te reinga; nau ahau i whakaora kei heke ki te poka.

4 Himene ki a Ihowa, e tana hunga tapu, whakawhetai hoki ki tona ingoa tapu.

5 He iti hoki te wahi e riri ai ia; he oranga ki te manakohia e ia: e tau iho te tangi i te ahiahi, a i te ata he hari.

6 I mea ahau i toku wa i kake ai, E kore ahau e whakangaueuetia a muri ake nei.

7 He manakohanga nau, e Ihowa, i u ai i a koe te tu o toku maunga; i huna e koe tou mata a raru iho ahau.

8 E Ihowa, i karanga ahau ki a koe, i inoi hoki ki a Ihowa.

9 He aha te pai o oku toto ina heke ahau ki te poka? Ma te puehu koia koe e whakamoemiti? mana oti e whakapuaki tou pono?

10 Whakarongo, e Ihowa, tohungia hoki ahau: e Ihowa, ko koe hei awhina moku.

11 Kua puta ke i a koe taku tangi hei kanikani: kua wewete i toku kakahu taratara, a whitikiria ana ahau e koe ki te koa;

12 Hei mea e himene ai toku kororia ki a koe, kore ake e wahangu. E Ihowa, e toku Atua, ka whakawhetai ahau ki a koe ake ake.

1 Exaltar-te-ei, ó Senhor, porque tu me levantaste, e não permitiste que meus inimigos se alegrassem sobre mim.

2 Ó Senhor, Deus meu, a ti clamei, e tu me curaste.

3 Senhor, fizeste subir a minha alma do Seol, conservaste-me a vida, dentre os que descem à cova.

4 Cantai louvores ao Senhor, vós que sois seus santos, e louvai o seu santo nome.

5 Porque a sua ira dura só um momento; no seu favor está a vida. O choro pode durar uma noite; pela manhã, porém, vem o cântico de júbilo.

6 Quanto a mim, dizia eu na minha prosperidade: Jamais serei abalado.

7 Tu, Senhor, pelo teu favor fizeste que a minha montanha permanecesse forte; ocultaste o teu rosto, e fiquei conturbado.

8 A ti, Senhor, clamei, e ao Senhor supliquei:

9 Que proveito haverá no meu sangue, se eu descer à cova? Porventura te louvará o pó? Anunciará ele a tua verdade?

10 Ouve, Senhor, e tem compaixão de mim! O Senhor, sê o meu ajudador!

11 Tornaste o meu pranto em regozijo, tiraste o meu cilício, e me cingiste de alegria;

12 para que a minha alma te cante louvores, e não se cale. Senhor, Deus meu, eu te louvarei para sempre.