1 I korerotia e Rawiri ki a Ihowa nga kupu o tenei waiata i te ra i whakaorangia ai ia e Ihowa i te ringa o ona hoariri katoa, i te ringa ano o Haora:
2 I mea ia, Ko Ihowa toku teko, toku pourewa, ko toku kaiwhakaora hoki ia, ae ra ko toku;
3 Ko te Atua toku kamaka, ka whakawhirinaki ahau ki a ia; ko toku whakangungu rakau, ko te haona o toku whakaoranga, ko toku pa tiketike, ko toku rerenga atu; e toku kaiwhakaora, whakaorangia ana ahau e koe i te tutu.
4 Ka karanga ahau ki a Ihowa e tika nei kia whakamoemititia: a ka whakaorangia ahau i oku hoariri.
5 I karapotia ahau e nga ngaru o te mate, i whakawehia ahau e nga waipuke o te kino.
6 I roritia ahau e nga taura a te reinga: potaea ana ahau e nga mahanga a te mate.
7 I karanga ahau ki a Ihowa i toku paweratanga, ae ra, i karanga ahau ki toku Atua: a i whakarongo ia ki toku reo i roto i tona temepara, i tae hoki taku hamama ki ona taringa.
8 Na ka ngaueue te whenua, ka ru; wiri ana nga putake o nga rangi, ngaueue ana, no te mea e riri ana ia.
9 I kake he paowa i ona pongaponga, a ka kai te kapura o roto o tona mangai: ngiha ana nga waro.
10 I whakapingoretia e ia nga rangi, a ka heke iho: a i raro te pouri kerekere i ona waewae.
11 Na ka eke ia ki te kerupa, a rere ana: ina, i kitea ia i runga i nga parirau o te hau.
12 I meinga ano e ia te pouri hei teneti a tawhio noa, nga wai pouri, nga kapua matotoru o te rangi.
13 Ngiha ana nga waro i te wherikotanga o tona aroaro.
14 Papa ana te whatitiri a Ihowa i nga rangi; puaki ana te reo o te Runga Rawa.
15 Kokiritia mai ana e ia nga pere, a marara ana ratou; he uira, a ka whati ratou.
16 Na ka kitea nga takere o te moana, ka takoto kau nga putake o te ao i te whakatupehupehunga a Ihowa, i te whenunga o te manawa o ona pongaponga.
17 I tono karere mai ia i runga, ka mau ki ahau; kumea ake ahau e ia i roto i nga wai maha.
18 Nana ahau i whakaora i toku hoariri kaha, i te hunga e kino ana ki ahau: he kaha rawa hoki ratou i ahau.
19 Huakina tatatia ana ahau e ratou i te ra o toku matenga: ko Ihowa ia toku whakawhirinakitanga.
20 A whakaputaina ana ahau e ia ki te wahi whanui: i whakaorangia ahau e ia, no te mea i whakaahuareka ia ki ahau.
21 Rite tonu ki taku mahi tika ta Ihowa utu ki ahau; rite tonu ki te ma o oku ringa tana i whakahoki mai ai ki ahau.
22 I pupuri hoki ahau i nga ara a Ihowa; a kihai i he, i whakarere i toku Atua.
23 Kei mua tonu hoki i ahau ana whakaritenga katoa; a, ko ana tikanga, kihai era i matara atu i ahau.
24 I tu tika ano ahau ki tona aroaro: i tiaki ano i ahau kei kino.
25 No reira i homai ai e Ihowa he utu ki ahau, rite tonu ki toku tika; rite tonu ki toku ma ki tana titiro.
26 He tangata atawhai, ka atawhai ano koe; he tangata tika, ka tika ano koe.
27 He tangata ma, ka ma ano koe; he tangata whakakeke, he whakakeke hoki tau mahi.
28 E whakaorangia hoki e koe te iwi e tukinotia ana: kei runga ia ou kanohi i te hunga whakakake, kia whakahokia iho ratou e koe ki raro.
29 Ko koe hoki toku rama, e Ihowa: ma Ihowa e whakamarama toku pouri.
30 Nau hoki ahau i rere ai ki runga ki te ropu: na toku Atua ka peke ahau i te taiepa.
31 Tena ko te Atua, tika tonu tona ara; he parakore te kupu a Ihowa; he whakangungu rakau ia ki te hunga katoa e whakawhirinaki ana ki a ia.
32 Ko wai oti te Atua, ki te kahore a Ihowa? Ko wai hoki te kamaka, ki te kahore to tatou Atua?
33 Ko te Atua toku pa kaha: ko ia hei arahi i te hunga tika i tona ara.
34 Ko ia nei hei mea i oku waewae kia rite ki o te hata: mana hoki ahau e whakatu ki runga ki oku wahi tiketike.
35 Ko ia hei whakaako i oku ringa ki te whawhai; hei mea i oku ringa kia whakapiko i te kopere parahi.
36 Kua homai hoki e koe ki ahau te whakangungu rakau o tau whakaoranga; whakanuia ana ahau e tou whakaaro mahaki.
37 I whakanuia e koe oku takahanga i raro i ahau, te paheke oku waewae.
38 Kua arumia e ahau oku hoariri, a huna iho ratou e ahau: kihai ano ahau i tahuri, a moti noa ratou.
39 Moti iho ratou i ahau, mongamonga noa, te ahei te whakatika: ina, hinga ana ratou ki raro i oku waewae.
40 Nau hoki ahau i whitiki ki te kaha mo te whawhai: piko ana i a koe ki raro i ahau te hunga i whakatika mai ki ahau.
41 Kua meinga hoki e koe kia hurihia mai e oku hoariri o ratou tuara ki ahau, kia huna e ahau te hunga e kino ana ki ahau.
42 I tirotiro ratou, heoi kahore he kaiwhakaora: ki a Ihowa rawa, heoi kihai ia i whakahoki kupu ki a ratou.
43 Na tukia ana ratou e ahau, a rite noa ki te puehu o te whenua: mohungahunga noa ratou i ahau, me te mea he paru no nga huarahi; a titaritaria ana ratou e ahau.
44 Nau hoki ahau i ora ai i nga ngangautanga a toku iwi; nau ahau i tiaki hei upoko mo nga tauiwi: hei apa moku te iwi kahore nei i matauria e ahau.
45 Ka tuku mai nga tangata iwi ke ki raro i ahau: kia rongo kau te taringa, kakama tonu mai ratou ki ahau.
46 Ka memeha haere nga tangata iwi ke: ka puta wehi mai hoki i roto i o ratou kuhunga.
47 E ora ana a Ihowa, kia whakapaingia toku kamaka: kia whakanuia te Atua o te kamaka o toku whakaoranga:
48 Ara te Atua e rapu nei i te utu moku, e pehi nei i te iwi ki raro i ahau,
49 E whakaputa nei i ahau i roto i oku hoariri: ae ra, e mea ana koe i ahau kia teitei ake i te hunga e whakatika mai ana ki ahau: whakaorangia ana ahau e koe i te tangata tutu.
50 Mo konei ka whakawhetai ahau ki a koe, e Ihowa, i roto i nga tauiwi, ka himene ki tou ingoa.
51 He pourewa whakaora ia ki tana kingi; e whakaputa aroha ana ki tana tangata i whakawahi ai, ki a Rawiri ratou ko ona uri ake ake.
1 Et David adressa à l'Éternel les paroles de ce cantique, au jour où l'Éternel l'eut délivré de la main de tous ses ennemis, et de la main de Saül.
2 Il dit: Éternel, mon rocher, ma forteresse et mon libérateur!
3 O Dieu, mon rocher, vers qui je me retire; mon bouclier et la force qui me délivre, ma haute retraite et mon asile! mon Sauveur! tu me garantis de la violence.
4 Je m'écrie: Loué soit l'Éternel! Et je suis délivré de mes ennemis.
5 Car les flots de la mort m'avaient environné, les torrents des méchants m'avaient effrayé;
6 Les liens du Sépulcre m'avaient environné; les filets de la mort m'avaient surpris.
7 Dans ma détresse, j'invoquai l'Éternel, je criai à mon Dieu; de son palais il entendit ma voix, et mon cri parvint à ses oreilles.
8 Alors la terre fut ébranlée et trembla, les fondements des cieux s'agitèrent et s'ébranlèrent, parce qu'il était courroucé.
9 Une fumée montait de ses narines, et de sa bouche un feu dévorant; il en jaillissait des charbons embrasés.
10 Il abaissa les cieux, et descendit, ayant l'obscurité sous ses pieds.
11 Il était monté sur un Voyant et volait; il parut sur les ailes du vent.
12 Il mit autour de lui les ténèbres comme une tente, des amas d'eaux, des nuées épaisses.
13 De la splendeur qui était devant lui, s'embrasèrent des charbons de feu.
14 L'Éternel tonna des cieux; le Très-Haut fit retentir sa voix.
15 Il lança des flèches, et dispersa mes ennemis; il lança des éclairs, et les mit en déroute.
16 Alors le fond de la mer apparut, et les fondements du monde se découvrirent, par la menace de l'Éternel, par le souffle du vent de sa colère.
17 Il étendit sa main d'en haut, et me prit; il me tira des grosses eaux.
18 Il me délivra de mon ennemi puissant, et de mes adversaires qui étaient plus forts que moi.
19 Ils m'avaient surpris au jour de ma calamité, mais l'Éternel fut mon appui.
20 Il m'a mis au large; il m'a délivré, parce qu'il a pris son plaisir en moi.
21 L'Éternel m'a traité selon ma justice; il m'a rendu selon la pureté de mes mains;
22 Car j'ai gardé les voies de l'Éternel, et je n'ai point été infidèle à mon Dieu.
23 Car toutes ses ordonnances sont devant moi, et je ne m'écarte point de ses statuts.
24 J'ai été intègre devant lui, et je me suis gardé de mon iniquité.
25 Aussi l'Éternel m'a rendu selon ma justice, selon ma pureté à ses yeux.
26 Avec celui qui est bon, tu es bon; avec l'homme intègre tu es intègre.
27 Avec celui qui est pur, tu te montres pur; mais avec le pervers, tu agis selon sa perversité.
28 Tu sauves le peuple affligé; mais de ton regard tu abaisses les orgueilleux.
29 Car tu es ma lampe, ô Éternel! Et l'Éternel fait resplendir mes ténèbres.
30 Avec toi je fonds sur une troupe; avec mon Dieu je franchis la muraille.
31 La voie de Dieu est parfaite, la Parole de l'Éternel est éprouvée; il est le bouclier de tous ceux qui se retirent vers lui.
32 Car qui est Dieu, sinon l'Éternel? Et qui est un rocher, sinon notre Dieu?
33 Le Dieu qui est ma forteresse assurée, et qui enseigne à l'homme intègre sa voie;
34 Qui rend mes pieds semblables à ceux des biches, et m'affermit sur mes hauteurs;
35 Qui forme mes mains au combat, et mes bras bandent un arc d'airain.
36 Tu m'as donné le bouclier de ton salut, et ta bonté m'a fait devenir grand.
37 Tu élargis le chemin sous mes pas, et mes pieds ne chancellent point.
38 Je poursuis mes ennemis; je les détruis; et je ne reviens qu'après les avoir exterminés.
39 Je les consume, je les écrase, et ils ne se relèvent plus; ils tombent sous mes pieds.
40 Car tu m'as ceint de force pour le combat; tu fais plier sous moi mes adversaires.
41 Tu fais tourner le dos à mes ennemis devant moi; ceux qui me haïssent, je les détruis.
42 Ils regardent, et point de libérateur! Ils crient à l'Éternel, mais il ne leur répond point.
43 Et je les broie comme la poussière de la terre; je les écrase, je les foule comme la boue des rues.
44 Tu me sauves des dissensions de mon peuple; tu me gardes pour être chef des nations. Le peuple que je ne connaissais pas, m'est assujetti.
45 Les fils de l'étranger viennent me flatter; dès que leur oreille a entendu, ils se sont soumis.
46 Les fils de l'étranger défaillent, et sortent tremblants de leurs retraites.
47 L'Éternel est vivant! Et béni soit mon rocher! Que Dieu, le rocher de mon salut, soit exalté!
48 Le Dieu qui me donne vengeance, et qui m'assujettit les peuples; qui me fait échapper à mes ennemis.
49 Tu m'élèves au-dessus de mes adversaires, tu me délivres de l'homme violent.
50 C'est pourquoi, ô Éternel, je te louerai parmi les nations, et je chanterai ton nom!
51 C'est lui qui délivre magnifiquement son roi, et qui fait miséricorde à son oint, à David et à sa postérité, à jamais!