1 A ka pahure nga ra e ono, ka mau a Ihu ki a Pita, ki a Hemi raua ko tona teina ko Hoani, na kawea ana ratou e ia ki runga ki tetahi maunga tiketike ki te wahi motu ke.

2 A ka puta ke tona ahua i to ratou aroaro: whiti tonu tona mata me te ra, ma tonu ona kakahu me te marama.

3 Na, ka kitea e ratou a Mohi raua ko Iraia e korerorero ana ki a ia.

4 Katahi ka oho a Pita, ka mea ki a Ihu, E te Ariki, he pai kia noho tatou i konei: ki te pai koe, ma matou e hanga etahi wharau ki konei kia toru; kia kotahi mou, kia kotahi mo Mohi, kia kotahi mo Iraia.

5 I a ia ano e korero ana, na ka taumarumaru iho te kapua marama i runga i a ratou: na he reo no te kapua e mea ana, Ko taku Tama tenei i aroha ai, ko taku i ahuareka ai; whakarongo ki a ia.

6 Ano ka rongo nga akonga, ka takoto tapapa ratou, he nui hoki to ratou wehi.

7 Na ka haere a Ihu, ka pa ki a ratou, ka mea, Whakatika, kaua e wehi.

8 A, no ka ara ake o ratou kanohi, kahore he tangata i kitea e ratou, ko Ihu anake.

9 Na, i a ratou e heke iho ana i te maunga, ka whakatupato a Ihu i a ratou, ka mea, Kaua e korerotia ki te tangata te mea i kitea nei, kia ara ake ra ano te Tama a te tangata i te hunga mate.

10 A ka ui ana akonga ki a ia, ka mea, He aha nga karaipi ka mea ai, ko Iraia kia matua puta mai?

11 Na ka whakahoki a Ihu, ka mea ki a ratou, Ko Iraia ano e matua puta hei whakatika i nga mea katoa;

12 Ko taku ia tenei ki a koutou, Kua tae noa mai a Iraia a kihai ratou i mohio ki a ia, heoi meatia ana e ratou ki a ia ta ratou i pai ai. E pera ano te Tama a te tangata te mamae i a ratou.

13 Katahi ka mohio nga akonga ko Hoani Kaiiriiri tana i korero ai ki a ratou.

14 A, no ka tae ratou ki te mano, ka haere mai ki a ia tetahi tangata, ka tuturi nga turi ki a ia, ka mea,

15 E te ariki, kia aroha ki taku tana; he haurangi hoki ia, he kino tona mamae: he maha hoki ona hinganga ki te kapura, he maha ki te wai.

16 A i kawea ia e ahau ki au akonga, heoi kihai ia i taea te whakaora e ratou.

17 Na ka oho a Ihu, ka mea, E te uri whakaponokore, parori ke, kia pehea te roa o toku noho ki a koutou? Kia pehea te roa o toku manawanui ki a koutou? Kawea mai ia ki konei, ki ahau.

18 Na ka riria te rewera e Ihu; a puta ana i roto i a ia; a ora ake te tamaiti i taua wa pu ano.

19 Me i reira ka haere puku nga akonga ki a Ihu, ka mea, He aha ra te ahei ai i a matou te pei i a ia ki waho?

20 Na ka mea a Ihu ki a ratou, Na to koutou whakapono iti; he pono hoki taku e mea nei ki a koutou, Ki te mea he whakapono to koutou, pera me to te pua nani te rahi, e mea koutou ki tenei maunga, Neke atu i konei ki tera wahi; a ka neke; kahore hok i he mea e kore e taea e koutou.

21 Otira e kore e puta noa te pena, ma te inoi anake me te nohopuku.

22 A, i a ratou e noho ana i Kariri, ka mea a Ihu ki a ratou, Meake tukua te Tama a te tangata ki nga ringa o nga tangata:

23 A ka whakamatea e ratou, a i te toru o nga ra ka ara. A nui atu to ratou pouri.

24 A, no to ratou taenga ki Kaperenauma, ka haere mai ki a Pita nga kaikohikohi i te hawhe hekere, ka mea, E kore ianei tou Kaiwhakaako e homai i te hawhe hekere?

25 Ka mea ia, E hoatu ano. A, no ka tapoko ia ki te whare, ko Ihu kua korero ki a ia, kua mea, E pehea ana tou whakaaro, e Haimona? E tangohia ana e nga kingi o te ao nga takoha taonga me te takoha tangata i a wai? i a ratou ake tama, i a nga tanga ta ke ranei?

26 Ka mea a Pita ki a ia, I a nga tangata ke. Na ko te kianga a Ihu ki a ia, Ha, pena ka haere noa nga tamariki.

27 Ahakoa ra kei whai take he mai ratou ki a tatou, haere ki te moana, piua tetahi matau, a ka eke te ika matamua, tangohia; na, ka whakatuwhera i tona mangai, ka kite ai koe i tetahi moni: tangohia tena, ka hoatu ki a ratou, hei mea moku, mou.

1 Six jours après, Jésus prit Pierre, Jacques et Jean, son frère, et les mena sur une haute montagne, à l'écart.

2 Et il fut transfiguré en leur présence; son visage devint resplendissant comme le soleil, et ses habits devinrent éclatants comme la lumière.

3 En même temps, Moïse et Élie leur apparurent, qui s'entretenaient avec lui.

4 Alors Pierre, prenant la parole, dit à Jésus: Seigneur, il est bon que nous demeurions ici; si tu veux, faisons-y trois tentes, une pour toi, une pour Moïse, et une pour Élie.

5 Comme il parlait encore, voici une nuée resplendissante les couvrit; et voici il vint de la nuée une voix qui dit: C'est ici mon Fils bien-aimé, en qui j'ai pris plaisir; écoutez-le.

6 Les disciples, entendant cela, tombèrent le visage contre terre, et furent saisis d'une très grande crainte.

7 Mais Jésus, s'approchant, les toucha, et leur dit: Levez-vous, et n'ayez point de peur.

8 Alors, levant leurs yeux, ils ne virent plus que Jésus seul.

9 Et comme ils descendaient de la montagne, Jésus leur fit cette défense: Ne dites à personne ce que vous avez vu, jusqu'à ce que le Fils de l'homme soit ressuscité des morts.

10 Et ses disciples l'interrogèrent, disant: Pourquoi donc les scribes disent-ils qu'il faut qu'Élie vienne premièrement?

11 Et Jésus leur répondit: Il est vrai qu'Élie devait venir premièrement, et rétablir toutes choses.

12 Mais je vous dis qu'Élie est déjà venu, et ils ne l'ont point reconnu, mais ils lui ont fait tout ce qu'ils ont voulu; c'est ainsi qu'ils feront aussi souffrir le Fils de l'homme.

13 Alors les disciples comprirent que c'était de Jean-Baptiste qu'il leur avait parlé.

14 Et lorsqu'ils furent venus vers le peuple, il vint à lui un homme, qui se jeta à genoux devant lui, et dit:

15 Seigneur! aie pitié de mon fils, car il est lunatique, et fort tourmenté; et il tombe souvent dans le feu, et souvent dans l'eau.

16 Et je l'ai présenté à tes disciples, mais ils n'ont pu le guérir.

17 Et Jésus, répondant, dit: O génération incrédule et perverse, jusqu'à quand serai-je avec vous? jusqu'à quand vous supporterai-je? Amenez-le-moi ici.

18 Et Jésus reprit sévèrement l’obstination, qui sortit de cet enfant; et, dès cette heure-là, l'enfant fut guéri.

19 Alors les disciples vinrent en particulier à Jésus, et lui dirent: Pourquoi n'avons-nous pu chasser cette obstination?

20 Et Jésus leur répondit: C'est à cause de votre incrédulité; car je vous dis en vérité que si vous aviez de la foi comme un grain de moutarde, vous diriez à cette montagne: Transporte-toi d'ici là, et elle s'y transporterait, et rien ne vous serait impossible.

21 Mais cette sorte de contradictions ne sort que par la prière et par le jeûne.

22 Et comme ils étaient dans la Galilée, Jésus leur dit: Le Fils de l'homme doit être livré entre les mains des hommes;

23 Et ils le feront mourir, mais il ressuscitera le troisième jour. Et les disciples en furent fort attristés.

24 Et quand ils furent arrivés à Capernaüm, ceux qui recevaient les didrachmes s'adressèrent à Pierre et lui dirent: Votre maître ne paye-t-il pas les didrachmes?

25 Il dit: Oui. Et quand il fut entré dans la maison, Jésus le prévint et lui dit: Que t'en semble, Simon? Les rois de la terre, de qui tirent-ils des impôts ou des tributs? Est-ce de leurs enfants, ou des étrangers?

26 Pierre dit: Des étrangers. Jésus lui répondit: Les enfants en sont donc exempts.

27 Mais afin que nous ne les scandalisions point, va-t'en à la mer, jette l'hameçon et tire le premier poisson qui se prendra; et quand tu lui auras ouvert la bouche, tu trouveras un statère; prends-le, et donne le leur pour moi et pour toi.