1 He Makiri na Ahapa. E te Atua, he aha i panga ai matou e koe ake ake? He aha i pongere ai tou riri ki nga hipi o tau mara?
2 Mahara ki tau whakaminenga i hokona e koe i mua, i utua e koe hei iwi mo tou kainga tupu; a ki tenei Maunga Hiona i nohoia nei e koe.
3 Hiki ake ou waewae ki nga whakangaromanga e mau tonu nei, ki nga mahi kino katoa a te hoariri ki te wahi tapu.
4 Kua hamama nei ou hoariri i waenganui i au whakaminenga, kua whakaturia e ratou a ratou kara hei tohu.
5 E rite ana ratou ki nga tangata e hapai ana i te titaha ki te puia rakau.
6 Inaianei ia e tukitukia ana e ratou ona mea whakairo, pakaruhia iho ana ki te titaha, ki te hama.
7 Kua toua tou wahi tapu ki te kapura, kua noa i a ratou te nohoanga o tou ingoa, kei te whenua e takoto ana.
8 I mea to ratou ngakau, Me whakangaro ratou a poto ake: kua tahuna e ratou nga whare huihui katoa o te Atua i te whenua.
9 Kahore matou e kite i o matou tohu, kahore atu he poropiti, kahore hoki tetahi o matou e matau ana kia pehea ake te roa.
10 E te Atua, kia pehea ake te roa o te tawai a te hoariri? Ka kohukohu tonu ranei te hoariri ki tou ingoa ake ake?
11 He aha i pepeke ai tou ringa, tou matau? Unuhia i roto i tou uma, whakamotitia ratou.
12 Ko te Atua ia toku Kingi o tua iho, e mahi whakaora ana i waenganui i te whenua.
13 Nau, na tou kaha i wawae te moana: pakaru ana i a koe nga matenga o nga tarakona i nga wai.
14 Mongamonga noa i a koe nga matenga o rewiatana: a hoatu ana ia e koe hei kai ma te iwi o te koraha.
15 I wahia e koe te puna me te roma; mimiti ake i a koe nga awa nunui.
16 Nau te ao, nau hoki te po; nau i whakarite te marama me te ra.
17 Nau i whakatu nga rohe katoa o te whenua: te raumati me te hotoke, he mea whakarite ena nau.
18 Kia mahara ki tenei, kua tawai te hoariri, e Ihowa: kua kohukohu te hunga poauau ki tou ingoa.
19 Kaua e tukua te wairua o tau kukupa ki te kirehe: kei wareware ake ake ki te whakaminenga o au rawakore.
20 Whakaaroa te kawenata; kua kiki hoki nga wahi pouri o te whenua i nga nohoanga nanakia.
21 Kei hoki whakama mai te tangata e tukinotia ana: kia whakamoemititia tou ingoa e te ware, e te rawakore.
22 E ara, e te Atua, tohea tau tohe: mahara ki ta te tangata poauau tawai ki a koe a pau noa te ra.
23 Kei wareware ki te reo o ou hoariri: e kake tonu ana te ngangau a te hunga e whakatika ana ki a koe.
1 Cantico di Asaf.} O Dio, perché ci hai rigettati per sempre? Perché arde lira tua contro il gregge del tuo pasco?
2 Ricordati della tua raunanza che acquistasti in antico, che redimesti per esser la tribù della tua eredità; icordati del monte di Sion, di cui hai fatto la tua dimora!
3 Dirigi i tuoi passi verso le ruine perpetue; il nemico ha tutto devastato nel tuo santuario.
4 I tuoi avversari hanno ruggito dentro al luogo delle tue raunanze; vi hanno posto le loro insegne per emblemi.
5 Parevano uomini levanti in alto le scuri nel folto dun bosco.
6 E invero con lascia e col martello, hanno spezzato tutte le sculture della tua casa.
7 Hanno appiccato il fuoco al tuo santuario, han profanato, gettandola a terra, la dimora del tuo nome.
8 Han detto in cuor loro: Distruggiamo tutto! Hanno arso tutti i luoghi delle raunanze divine nel paese.
9 Noi non vediam più i nostri emblemi; non vè più profeta, né vè fra noi alcuno che sappia fino a quando.
10 Fino a quando, o Dio, oltraggerà lavversario? Il nemico sprezzerà egli il tuo nome in perpetuo?
11 Perché ritiri la tua mano, la tua destra? Traila fuori dal tuo seno, e distruggili!
12 Ma Dio è il mio Re ab antico, colui che opera liberazioni in mezzo alla terra.
13 Tu, con la tua forza, spartisti il mare, tu spezzasti il capo ai mostri marini sulle acque,
14 tu spezzasti il capo del leviatan, tu lo desti in pasto al popolo del deserto.
15 Tu facesti sgorgare fonti e torrenti, tu asciugasti fiumi perenni.
16 Tuo è il giorno, la notte pure è tua; tu hai stabilito la luna e il sole.
17 Tu hai fissato tutti i confini della terra, tu hai fatto lestate e linverno.
18 Ricordati questo: che il nemico ha oltraggiato lEterno, e che un popolo stolto ha sprezzato il tuo nome.
19 Non dare alle fiere la vita della tua tortora, non dimenticare per sempre il gregge dei tuoi poveri afflitti!
20 Abbi riguardo al patto, poiché i luoghi tenebrosi della terra son pieni di ricetti di violenza.
21 Loppresso non se ne torni svergognato; fa che il misero e il bisognoso lodino il tuo nome.
22 Lèvati, o Dio, difendi la tua causa! Ricordati delloltraggio che ti è fatto del continuo dallo stolto.
23 Non dimenticare il grido de tuoi nemici, lo strepito incessante di quelli che si levano contro di te.