28 Då han hadde sagt det, gjekk han fyre på ferdi upp til Jerusalem.

29 Som han no kom burtimot Betfage og Betania, til det berget dei kallar Oljeberget, sende han tvo av læresveinarne i veg og sagde:

30 «Gakk burt i den grendi som ligg midt imot oss! Når de kjem der, finn de ein fole som stend bunden, og som det aldri hev sete menneskje på; den skal de løysa og leida hit.

31 Og dersom nokon spør dykk kvi de løyser honom, skal de svara so: «Herren treng um honom.»»

32 Dei som var sende, gjekk, og fann det so som han hadde sagt med deim.

33 Då dei so løyste folen, sagde dei som åtte honom: «Kvi løyser de folen?»

34 «Herren treng um honom,» svara dei.

35 So leidde dei folen fram til Jesus, og lagde kjolarne sine på honom, og let Jesus setja seg uppå;

36 og med han for frametter, breidde dei klædi sine under på vegen.

37 Som han no var tett burtmed der det ber ned frå Oljeberget, tok læresveinarne, heile flokken, glade som dei var, til å lova Gud med høg røyst for alle dei underi dei hadde set, og kvad:

38 «Velsigna vere kongen som kjem i Herrens namn! Fred i himmelen og æra i det høgste!»

39 Nokre farisæarar som var med i folkehopen, sagde til han: «Meister, tala til læresveinarne dine!»

40 Då svara han: «Eg segjer dykk: Dersom desse tegjer, so skal steinarne ropa.»